Αναζήτηση
Παθολογικός πανελισμός
Τι χαρακτηρίζει τον δημόσιο διάλογο, που αναπτύσσεται στην εποχή του θεάματος, για ένα κορυφαίο πολιτικό και κοινωνικό πρόβλημα, για ένα κορυφαίο διακύβευμα των σύγχρονων δημοκρατιών και του κοινωνικού κράτους; Ο παθολογικός πανελισμός. Τα συμπτώματά του έχουν μη αναστρέψιμη εξέλιξη: ο καβγατζήδικος και επιθετικός λόγος και η σύγκρουση ταλέντων α) στο ομιλείν ακαταπαύστως προς περιορισμόν του χρόνου των υπολοίπων πανελιστών, β) στο διακόπτειν τον συνομιλητή, γ) στο φωνασκείν περισσότερο από τον διπλανό, δ) στον ερεθισμό του αντιπάλου με όσα μέσα επιτρέπει ο σύντομος χρόνος, ε) ώστε να χάσει την ψυχραιμία του και να εκτεθεί μπροστά στην κάμερα «για αδυναμία διαλόγου» και να χαροποιήσει ως εκ τούτου τον παρουσιαστή για την ωραία ατμόσφαιρα που πέτυχε με το σοφό κάστινγκ.
Όλα τα ανωτέρω τα είδαμε να εκτυλίσσονται στη χθεσινή εκπομπή του Γιώργου Παπαδάκη, όπου καλεσμένες για «διάλογο» ήταν εκπρόσωποι των δύο μεγάλων κομμάτων- η κ. Παπακώστα από τη Ν.Δ. και η κ. Δαμανάκη από το ΠΑΣΟΚ- και επειδή προφανώς κρίθηκε ότι χρειάζονταν επιπλέον «δημοσιογραφική υποστήριξη» οι ΠαπαδάκηςΛιαρέλλης, εκλήθη ο δημοσιογράφος των καβγατζήδικων εθνικοπατριωτικών παραθύρων κ. Βίρλας να συνδράμει στην ευρυθμία της αντιπαράθεσης απόψεων περί του κορυφαίου προβλήματος του Ασφαλιστικού, ώστε να κατανοήσει και ο τηλεθεατής το θέμα. Και… κατανόησε. Τον λόγο εκ κυβερνητικού προνομίου τον είχε πρώτη η κ. Παπακώστα, η οποία άλλωστε έπρεπε να εκθέσει την κυβερνητική άποψη για την επίλυση του προβλήματος, ώστε να τοποθετηθούν επ΄ αυτής οι υπόλοιποι. Έμπειρη πανελίστρια, με όλα τα προαναφερθέντα προσόντα εξόχως καλλιεργημένα, επιδίδεται στο άθλημα του «παίζω μονότερμα» τον αντίπαλο.
Με φόρα που δίνει την αίσθηση μηχανικής ώθησης εκθέτει τις γνωστές κυβερνητικές θέσεις επί ώρα, χωρίς να προλαβαίνει άλλος να αρθρώσει κουβέντα. Έχοντας καταλάβει πανελικό πεδίο και μικρόφωνο φτάνει σε ισχυρισμούς που η λογική και μόνο απορρίπτει εξ ορισμού, όπως ότι οι κυβερνητικές θέσεις για την αύξηση του συνταξιοδοτικού χρόνου των γυναικών εργαζομένων, παραδείγματος χάριν, είναι εν τέλει ευνοϊκές γι΄ αυτές. Εξανίσταται η κ. Δαμανάκη, που επί ώρα προσπαθεί να βρει το ελάχιστο κενό χρόνου, η θερμοκρασία ανεβαίνει χωρίς να ακούγεται κανείς από τις φωνές και οι παρουσιαστές παρακολουθούν όσα εξελίσσονται ωσεί παρόντες. Αίφνης οι έμπειροι τηλεβουκόλοι των πάνελ δηλώνουν εμφανή αδυναμία στη διαβουκόληση του δικού τους. Καμία πειθώς. Η μεν κ. Παπακώστα συνεχίζει ακάθεκτη, η δε κ. Δαμανάκη εν εξάλλω σε μια στιγμή χτυπάει το χέρι της στο τραπέζι ζητώντας τον λόγο. Καμιά ελπίδα. Οι φωνές της σταματούν τη συνπανελίστρια που έχει ύφος έκπληκτο σαν να βρισκόταν αντιμέτωπη με αναίτια κρίση. Κάνει την παραχώρηση κρατώντας μειδίαμα στα χείλη- της κατανοήσεως προφανώς- αλλά στις πρώτες λέξεις της κ. Δαμανάκη αρχίζει να σχολιάζει. Η κατάσταση έκρυθμη.
Εκείνη τη στιγμή σε καρέ στην οθόνη, πάνω από τα κεφάλια των πανελιστών, εμφανίζεται πλάνο που δείχνει μασέλες απλωμένες σε τραπέζι. Ο τηλεοπτικός σουρεαλισμός σε όλο το μεγαλείο του. «Να φύγει το πλάνο», φωνάζει ο Παπαδάκης που αντιλαμβάνεται τη γελοιότητα της εικόνας σε ένα τόσο σοβαρό ζήτημα. Επιχειρεί εκ νέου η κ. Δαμανάκη, για να δεχθεί τότε έξαλλη παρέμβαση του κ. Βίρλα που θεωρεί ότι είναι χρησιμότερη η συζήτηση «για τα λεφτά που έκλεψε το ΠΑΣΟΚ».
Η «συζήτηση» ξαναδιαλύεται και η σύνδεση με τις… μασέλες επανέρχεται. Εμφανίζεται ηλικιωμένος εφευρέτης μασέλας από ξύλο. Να, η λύση για τα φτωχά Ταμεία που δεν θα ΄χουν να πληρώνουν μασέλες από πορσελάνη, σχολιάζει παγωμένα ο παρουσιαστής (αφού το ΄χε ετοιμάσει να το πει, το ΄πε).
Μετά τις… μασέλες ο καβγάς ξαναφουντώνει με τον Παπαδάκη να φωνάζει «αφού δεν μπορείτε να συνεννοηθείτε δύο κυρίες…», λες και η υπόθεση του Ασφαλιστικού ήταν θέμα καλής ή κακής αγωγής δύο «κυριών» (μέσα σ΄ όλα, το υπονοούμενο για την αδυναμία συνεννόησης, ειδικώς των γυναικών, έλειπε).
Με μια μανιταρόπιτα ξεχνιέσαι
Κακήν κακώς συνεχίζεται μια υποτυπώδης κουβέντα με τον παρουσιαστή να διατυπώνει τις δικές του αντιρρήσεις, μέχρι να ξαναγίνει διακοπή για μια σύνδεση με την «πρωτεύουσα του μανιταριού», τα Γρεβενά, όπου παραγωγοί έχουν ετοιμάσει εδέσματα με μανιτάρια και ο παρουσιαστής ζητεί να του στείλουν μανιταρόπιτα…
Τι ελπίδα έχει ο δημόσιος διάλογος για το Ασφαλιστικό να υπερισχύσει μιας…αχνιστής μανιταρόπιτας! Τι ελπίδα έχουν τα επιχειρήματα των ασφαλισμένων που πλήττονται και η αγωνία των ανθρώπων που δεν βλέπουν μέλλον να εκφραστούν σε εκπομπές «πασπαρτού», όπου θεωρείται ότι η πρόσκληση ενός πολιτικού από τη μια πλευρά και ενός από την άλλη, που συναντιούνται υπό τον ασφυκτικό έλεγχο των κανόνων της τηλεόρασης, δίνει εικόνα «διαλόγου». Όσο εικόνα εκπομπής έδωσε και το χθεσινό θέαμα.
