ΔΡΟΜΟΙ

Τα δάνεια…

… τα ακριβά νοίκια, οι χαμηλοί μισθοί και οι πιστωτικές κάρτες κρατούν την αμερικανική νεολαία καθηλωμένη. Οι εικοσάρηδες…

… και οι τριαντάρηδες δεν το περίμεναν να καταντήσουν έτσι. Όπως η Ταμάρα Ντροτ και ο Στούαρτ Φινκ. Ύστερα από οκτώ χρόνια γάμου, τρεις μέρες ώσπου να πάρει στο χέρι τον επόμενο μισθό, το ζευγάρι έχει απομείνει με λιγότερα από ένα δολάριο. Καθισμένοι στην τραπεζαρία τους, οι δύο σύζυγοι ψάχνουν τους δίσκους τους για να δουν ποιους θα πουλήσουν. «Δεν μπορούσαμε να το φανταστούμε πως στα 30 μας θα αναγκαζόμασταν να πουλήσουμε τα πράγματά μας για να φάμε», λέει η Ταμάρα στην εφημερίδα «Κρίστιαν Σάιενς Μόνιτορ». Τα δίδακτρα για το πανεπιστήμιο, ο πενιχρός μισθός, η ανεργία, η αλλαγή της δουλειάς και το κόστος για να στήσουν το νοικοκυριό τους ξετίναξαν τις τσέπες τους. Πάνωκάτω στην ίδια κατάσταση βρίσκονται πολλοί νέοι, που διαπιστώνουν για πρώτη φορά στη ζωή τους πόσο είναι δύσκολο να προλάβουν το «αμερικανικό όνειρο», που είναι μόνο για λίγους. Η πτώση των μισθών, η αύξηση του κόστους της υγείας και η ακρίβεια της στέγης δημιουργούν μια νέα οικονομική πραγματικότητα. Το 60% των νέων ηλικίας 18- 34 ετών δυσκολεύεται να αποκτήσει την οικονομική ανεξαρτησία του, λέει η Ταμάρα Ντροτ, συγγραφέας του βιβλίου «Καθηλωμένοι: Γιατί οι εικοσάρηδες και οι τριαντάρηδες δεν μπορούν να πάνε μπροστά».

Για τους γονείς τους…

… που έζησαν αλλιώτικα χρόνια, αυτό είναι κάτι ακατανόητο. «Πολλοί από αυτούς δεν καταλαβαίνουν γιατί τα παιδιά τους δεν μπορούν να τα καταφέρουν το ίδιο καλά με εκείνους όταν ήταν στα δικά τους χρόνια: να αγοράσουν ένα σπίτι, να ξεκινήσουν μια οικογένεια, να αρχίσουν μια ζωή χωρίς χρέη», εξηγεί η Ταμάρα Ντροτ. «Δεν καταλαβαίνουν πόσο πολύ έχει αλλάξει η οικονομική κατάσταση». Πάνω που αυτοί οι γονείς σκέφτονται πως είναι πια καιρός να ησυχάσουν από τα δικά τους προβλήματα, ανακαλύπτουν ξαφνικά πως δεν μπορούν να ξεφορτωθούν τα προβλήματα των παιδιών τους. Είναι δύσκολο να κόψουν τον ομφάλιο λώρο που τα συνδέει με αυτούς οικονομικά. Δεν μπορούν να το κάνουν όταν τα βλέπουν να μην είναι σε θέση να τα βγάλουν πέρα. Τα χρόνια περνούν κι αυτοί οι γονείς βλέπουν με απογοήτευση πως ίσως να μη γευτούν ποτέ τη χαρά να γίνουν κι αυτοί παππούδες, όπως είχαν γίνει οι δικοί τους γονείς. Γιατί τα παιδιά σήμερα κοστίζουν πολύ ακριβά. Οι νέοι γονείς δεν μπορούν να υπολογίζουν ούτε σε πληρωμένη γονική άδεια ούτε σε φθηνή παιδική μέριμνα.

Οι πολιτικοί…

… έχουν γραμμένους αυτούς τους νέους στα παλιά τους τα παπούτσια. Γιατί; «Επειδή δεν πάνε να ψηφίσουν», εξηγεί η Ταμάρα Ντροτ. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν σήμερα οι νέοι είναι το τίμημα της αδιαφορίας τους. Αν ήταν πιο ενημερωμένοι, αν ήταν πιο ενεργοί, τότε θα γνώριζαν ποιοι φταίνε γι΄ αυτά, ποιοι τους απαγορεύουν την είσοδο στο «αμερικανικό όνειρο».