Ο 72χρονος σήμερα Στρατής Χαβιαράς, με τη φωνή του νεαρού Βασίλη, με την οικονομία και τον λυρισμό του ποιητή εαυτού του, και μέσα από την οξυδερκή μικρογραφία αυτής της αγροτικής κοινότητας, μάς μιλάει για τη βία και τον παραλογισμό της Κατοχής και του Εμφυλίου, κυρίως όμως για το πώς του γεννήθηκε η ανάγκη να την αφηγηθεί, και εντέλει να τη μεταπλάσει ώστε η εμπειρία του να γίνει κτήμα και των άλλων.

Παράλληλα, υπογραμμίζει τον οργανικό ρόλο που παίζει η παραμυθία στη ζωή μας, παρακολουθώντας τις περιπέτειες, τους έρωτες, τις συγκρούσεις και πάνω απ΄ όλα τα οράματα για το πάντρεμα Ανατολής-Δύσης, κάποιων θρυλικών μορφών του Βυζαντίου. Γιατί το Βυζάντιο; Μα επειδή η λαϊκή παράδοσή του έθρεψε τους Μικρασιάτες πρόσφυγες και επειδή το Βυζάντιο με την πανσπερμία των ανθρώπων του από κάθε λογής χώρες και φυλές, του θυμίζει την Αμερική.

Τελικά, η μαστοριά του Χαβιαρά έγκειται στο ότι μαγειρεύει τα παραδοσιακά υλικά με μία σύγχρονη αισθητική προσέγγιση, με έναν μεταμοντέρνο τρόπο, κι έτσι καταφέρνει όχι μόνο να παρασύρει τον αναγνώστη στο συγγραφικό του παιχνίδι αλλά και να τον συγκινήσει.

Τελευταία Νέα