Αναζήτηση
Εφηβικές ανταρσίες
Μέχρι τώρα έχει αποδειχθεί εξαιρετικά δύσκολο να μιλήσει η τηλεόραση για τα νιάτα, για τους εφήβους, να αποδώσει με σεβασμό και ευαισθησία τις συμπεριφορές τους, πολλές φορές ευανάγνωστες αλλά πάντα απρόβλεπτες και σπασμωδικές, όπως υπαγορεύει η επαναστατημένη φύση τους και ο άγριος χορός των ορμονών τους. Συνήθως, ακριβώς γι΄ αυτούς τους λόγους, οι εφηβικές συμπεριφορές γελοιοποιούνται, εμφανίζονται σαν αντιδράσεις απροσάρμοστων, κακομαθημένων και πάντως όχι ιδιαίτερα έξυπνων πλασμάτων, αντιγραφές άλλωστε των χαρακτήρων των ενηλίκων όπως παρουσιάζονται στις ελληνικές σειρές.
Γι΄ αυτό και οι έφηβοι που είδαμε στο πρώτο επεισόδιο της νέας σειράς του Μega «Μαζί σου» ξεχώρισαν. Αληθινοί, παιδιά σαν αυτά που υπάρχουν γύρω μας, πληγωμένα από τις δικές μας εγωιστικές ζωές, εξεγερμένα γιατί δεν βρίσκουν απαντήσεις στα βασανιστικά ερωτήματά τους, με την εφηβική ψυχή τους ανταριασμένη μόνιμα σε έναν κόσμο που τους αντιμετωπίζει σαν διακοσμητικά, άλλα ακριβά και άλλα περιττά, πάντως «διακοσμητικά» της ζωής των ενηλίκων, που οφείλουν να μένουν ακίνητα εκεί όπου εκείνοι τους τοποθετούν.
Τον Άρη και τη Ζωή, τους δύο βασικούς πρωταγωνιστές, τους βλέπουμε στις πρώτες σκηνές, μωρά σχεδόν, στις αρχές της δεκαετίας του ΄90. Ημέρα των γενεθλίων τους. Εκείνη χαριτωμένη πιτσιρίκα στο αθηναϊκό της διαμέρισμα να σβήνει κεράκια στην τούρτα. Εκείνος ένα γλυκό, κατάξανθο αγοράκι, να πλησιάζει με ένα κεράκι αναμμένο μια όχθη του Έβρου. Εκεί κοντά και το σπίτι του. Ξαφνικά κάποιος φωνάζει «φωτιά». Τρέχει. Ένα σπίτι, το δικό του καταλαβαίνουμε αργότερα, έχει παραδοθεί στις φλόγες. Την ίδια περίπου στιγμή στο σπίτι της μικρής ανοίγει η εξώπορτα, το πλάνο δείχνει ένα ζευγάρι αντρικά πόδια να δρασκελίζουν το κατώφλι της εξόδου. Η πόρτα κλείνει με θόρυβο πίσω τους.
Δυο σκληρές στιγμές της ζωής που σημαδεύουν και τα δυο παιδιά. Η πρώτη τους απώλεια. Και η μεγαλύτερη. Το πρώτο «γιατί» που δεν βρίσκει απάντηση. Αυτό που θα τα οδηγήσει στην ανταρσία αργότερα.
Έπειτα από περίπου 15 χρόνια, εκείνος ένας ωραίος, αλλά αγριεμένος 1 7χρονος ψάχνει στους φακέλους του ιδρύματος ανηλίκων, όπου μεγάλωσε, να βρει στοιχεία για τους γονείς του. Ο δικός του φάκελος γράφει «αγνώστου πατρός». Η επόμενη κίνηση είναι να δραπετεύσει και να αναζητήσει τα ίχνη της ζωής του. Εκείνη, η Ζωή, την ίδια στιγμή ζητάει με τη σειρά της απαντήσεις για την εγκατάλειψή της από τον πατέρα. Τον αναζητάει παρά τις αντιρρήσεις της μητέρας της, που έχει μια πετυχημένη καριέρα στην πολιτική. Η συνάντησή τους θα την πληγώσει περισσότερο. Θα της πει ότι υπήρξε αποτυχημένος, ότι μπλέχτηκε σε απάτη και γι΄ αυτό κρατήθηκε μακριά από την ίδια και τη μητέρα της, της οποίας άλλωστε η καριέρα θα έμπαινε σε κίνδυνο. Κανείς από τους δυο δεν μοιάζει να έχει σκεφτεί τη δική της ανάγκη για αγάπη. Θα το σκάει από το σπίτι για να βρει το αγόρι της, αυτόν που πιστεύει ότι είναι το συναισθηματικό της καταφύγιο.
Δροσεροί, όμορφοι, καθημερινοί
Η σειρά ξεκινάει με δυναμικό και γρήγορο ρυθμό. Ο Άρης και η Ζωή θα συναντηθούν στη διαδρομή, εκείνος για το χωριό του και εκείνη για να συναντήσει τον φίλο της. Οι εναλλαγές των χώρων και των τοπίων και η διαρκής κίνηση της κάμερας που καταγράφει στιγμές της ζωής των δύο κεντρικών χαρακτήρων δίνουν την αίσθηση μιας κινηματογραφικής ταινίας. Τα διαφορετικά στοιχεία του οικογενειακού περιβάλλοντος των δύο νέων δίνονται με σαφήνεια, ώστε να αναδειχθεί η παρόμοια συμπεριφορά τους, οι ίδιες ανάγκες τους , ίδιες για όλα τα παιδιά της ηλικίας τους ανεξαρτήτως από τις ευκαιρίες και τις οικονομικές δυνατότητες που μπορεί να τους προσφερθούν από οικείους ή μη. Οι δύο πρωταγωνιστές, ο Αποστόλης Τ ότσικας (Άρης) και η Μαριλή Μήλια (Ζωή), δροσεροί, όμορφοι, μοιάζουν με τους καθημερινούς, δικούς μας εφήβους. Η σκηνοθεσία του Αλέξανδρου Πανταζούδη και το σενάριο του Κώστα Βαζάκα δείχνουν πως πέτυχαν, τουλάχιστον όσο προλάβαμε να δούμε, τη συνάντηση με την πραγματικότητα.
Περιμένουμε τη συνέχεια.
