Ένα φωτογραφικό οδοιπορικό στη Βόρεια Κορέα και σε περιοχές του πλανήτη με εικόνες θλίψης, πόνου αλλά και τρυφερότητας παρουσιάζει ο Γιάννης Κόντος στο Μουσείο Φρυσίρα
Γυρίζοντας τη Σιέρα Λεόνε σε φωτοειδησεογραφική αποστολή, ο Γιάννης Κόντος έφτασε σε έναν καταυλισμό ακρωτηριασμένων θυμάτων του εμφυλίου πολέμου. Το μάτι του σταμάτησε σε ένα νεαρό άντρα που είχε και τα δύο του χέρια κομμένα λίγο πάνω από τον καρπό. Αφού του συστήθηκε, η αρχική διστακτικότητα του ντόπιου γρήγορα αντικαταστάθηκε από εμπιστοσύνη. «Με δέχθηκε, μου ανοίχθηκε, μου είπε τι του συνέβη, με έβαλε στο σπίτι του και στην ζωή του. Δέθηκα πολύ με αυτόν τον άνθρωπο και αποφάσισα να πω την ιστορία του με εικόνες».

Οι συγκινητικές ασπρόμαυρες εικόνες από το 24ωρο του 31χρονου Αμπού Μπακάρ Κάργκμπο έκαναν πέρυσι τον γύρο του κόσμου στρέφοντας το ενδιαφέρον ανθρωπιστικών οργανώσεων και απλών πολιτών στην ξεχασμένη χώρα της Δυτικής Αφρικής και χαρίζοντας στον Έλληνα φωτογράφο το βραβείο W orld Ρress 2006, το διασημότερο φωτογραφικό βραβείο στον κόσμο. Αυτές οι φωτογραφίες μαζί με δεκάδες ακόμα από τα «θερμότερα» σημεία του πλανήτη τα τελευταία χρόνια θα εκτεθούν από τις 24 Ιανουαρίου και στα δύο κτίρια του Μουσείου Φρυσίρα σε μία διπλή ατομική έκθεση του Γιάννη Κόντου. «Είναι η πρώτη φορά που το Μουσείο Φρυσίρα αφιερώνει τοn χώρο του στη φωτογραφία και αισθάνομαι μεγάλη τιμή».

Ο φωτορεπόρτερ αφιέρωσε ένα μήνα

ΙΝFΟ

Από 24/1 έως 13/5 στο Μουσείο Φρυσίρα (Μονής Αστερίου 3-7 και Κυδαθηναίων, Πλάκα). Τα συνοδευτικά βιβλία από τις Εκδόσεις Καστανιώτη. Ίντερνετ: http:

//www. yanniskontos. com

στον Αμπού Μπακάρ. «Τον φωτογράφιζα καθημερινά να τρώει, να κάνει μπάνιο, να προσπαθεί να ζήσει την πενταμελή οικογένειά του, να ζητιανεύει στους δρόμους της πρωτεύουσας. Τον θαύμαζα γιατί μπορούσε να κάνει τα πάντα χωρίς χέρια. Οι αντάρτες ακρωτηρίασαν χιλιάδες πολίτες, άντρες γυναίκες, παιδιά, ακόμα και μωρά. Όταν έπιαναν κάποιον τον ρωτούσαν αν προτιμούσε «μακρυμάνικο ή κοντομάνικο», εννοώντας σε ποιο σημείο θέλει να του κόψουν το χέρι. Αυτόν δεν τον ρώτησαν αλλά του έκαναν τον «μακρυμάνικο» ακρωτηριασμό».

Ο Γιάννης Κόντος κέρδισε το βραβείο World Ρress για τη φωτογραφία που δείχνει τον μικρό γιο του Αμπού Μπακάρ να κουμπώνει το πουκάμισο του πατέρα του. Η εικόνα επελέγη ανάμεσα σε 83.000 άλλες 4.500 φωτογράφων από όλο τον κόσμο. Η ίδια σειρά κέρδισε πέντε ακόμα διεθνή βραβεία. Η ιστορία του Κάργκμπο αποτελεί μέρος της δεύτερης έκθεσης με τίτλο «Α-πορίες». «Είναι βασισμένη στη θεωρία του Ντεριντά περί λογικού παραδόξου. Έχει να κάνει με έναν κόσμο σε αναταραχή, χωρίς λογική συνοχή και παρουσιάζει αντιφάσεις: Πρόοδο και πισωγύρισμα, άνοδο και πτώση, ηρεμία και σύγκρουση. Παρουσιάζονται φωτογραφίες από το ψυχιατρείο Κούλινα στη Σερβία, τους Μαοϊστές αντάρτες στο Νεπάλ, το δράμα των λαθρομεταναστών στα σύνορα ΗΠΑ-Μεξικού, το Κόσοβο, τη Δυτική Σαχάρα, το Ιράκ, το Αφγανιστάν, την Ινδονησία και άλλα μέρη της γης».

Με κρυμμένες κάμερες στη Β. Κορέα


Η άλλη έκθεση αφορά τη Βόρεια Κορέα. Ο Κόντος επισκέφθηκε δύο φορές την πιο απομονωμένη χώρα του κόσμου.

«Ύστερα από τρία χρόνια προσπάθειας κατάφερα να διεισδύσω στην Β. Κορέα, το μεγάλο αίνιγμα της Ασίας. Φωτογράφισα απαγορευμένες περιοχές και σκηνές υπό διαρκή επιτήρηση. Για να βγάλω τις περισσότερες εικόνες, κατέφυγα σε διάφορα τεχνάσματα. Το 80% είναι τραβηγμένες κρυφά με κρυμμένες μικρές μηχανές. Οι άνθρωποι εκεί είναι πλήρως απομονωμένοι από τον υπόλοιπο κόσμο, δεν ξέρουν τι συμβαίνει έξω από τα σύνορά τους, είναι φτωχοί, δεν έχουν καταναλωτικά αγαθά, αλλά παρ΄ όλα τα προβλήματα δείχνουν ευτυχισμένοι. Λόγω μεγάλης έλλειψης ενέργειας, τα φώτα σβήνουν παντού στις εννιά. Αν δεις την κορεατική χερσόνησο από δορυφόρο το βράδυ, ο Νότος λάμπει και ο Βορράς είναι βυθισμένος στο σκοτάδι».

Τελευταία Νέα