Αν σας σφίγγει η πόλη γύρω, αν έχετε διάθεση να επικοινωνήσετε για το πρόβλημά σας, η κυρία Φοίβη Αθηναίου (που έχει τα νεύρα της από οκτώ ετών!) είναι εδώ, στην ηλεκτρονική διεύθυνση Ρhoebe@dolnet.gr (με ένδειξη: Για Φοίβη) και στην ταχυδρομική διεύθυνση «ΤΑ ΝΕΑ», «Ορίζοντες», Γ ια κ. Φοίβη Αθηναίου, Μιχαλακοπούλου 80, 11 5 28 Αθήνα

Αυτό θα πει αστραφτερό λευκό


Αγαπητή Φοίβη, Γ ια το θέμα των παράνομων απαλλαγών από τον Στρατό ο κ. Μεϊμαράκης δήλωσε ότι το μαχαίρι θα φθάσει στο κόκαλο, δηλαδή να υποθέσουμε σε απλά Ελληνικά η υπόθεση «σεμνά και ταπεινά» θα έχει την τύχη των υποθέσεων τηλεφωνικών υποκλοπώνπαραδικαστικού κυκλώματος-μιζαδόρων κουμπάρων; Έλεος. Όχι άλλη κάθαρση!

Βασίλης Αλεξ. Έχετε δίκιο, αγαπητέ Βασίλη. Κι εγώ σε πεντακάθαρα τα βλέπω (τα πράγματα). Δεν θέλουν άλλη κάθαρση. Και, αλήθεια, τα ευαίσθητα (όπως οι παράνομες απαλλαγές από τον Στρατό, που όταν αφορούν προσωπικότητες καλλιτεχνικής φύσεως όπως Χριστόφορος Παπακαλιάτης γίνονται ακόμη και υπερ-ευαίσθητες) τα έβαλαν μαζί με τα μάλλινα (μίζες κουμπάρων και άλλων)

στην πλύση; Ή τα έβαλαν κι αυτά σε πρόπλυση και κυρίως πλύση (εγκεφάλου) όπως στις υποκλοπές και τα παραδικαστικά κυκλώματα; Το λέω για να ξέρω αν έχουν φθείρει τις ίνες τώρα που μας τα παρέδωσαν ολοκάθαρα. Ξέρετε εσείς πού πουλάνε αυτό το δραστικό απορρυπαντικό «Σεμνά και ταπεινά»; Και το συνιστούν και 29 κατασκευαστές (εν γένει) όπως το Skip;

Το ανέκδοτο με τα «κουσούρια»


Κα Φοίβη Α. Ενώ ο κ. Κώστας Ορφ.

αναφέρεται στην λαοθάλασσα, εσύ όπως συνηθίζεις, ασχολείσαι ΞΑΝΑ με τα κουσούρια. Μήπως κάτι σε διαολίζει επί του θέματος και θα ήθελες να το μοιραστείς επιτέλους μαζί μας, να ησυχάσουμε και εμείς και εσύ; Συγχώρεσέ μας που σου θυμίζουμε… οικεία κακά.

Ευχαριστώ, Ιωάννης Θ. Γεωργούσης , Νέα Σμύρνη < Αυτό το «σου θυμίζουμε», αγαπητέ Ιωάννη, με βάζει σε υποψίες. Μαζί με τον πάσης Ελλάδος θυμίζετε κάτι, προσωπικώς σε εμέ την ταπεινή χριστιανή; Γιατί και στη λαοθάλασσα και στα ανέκδοτα και στα επί παντός επιστητού (ιδέ χριστουγεννιάτικες κάρτες και πόσο ορθόδοξες είναι), εκείνος απ΄ ό,τι ακούω κοτσάρει διαρκώς, διακαώς και ανεξηγήτως (εκτός αν έχετε εσείς εξήγηση) τα περίφημα «κουσούρια». Τόσο που έχει γίνει παλλαϊκό ανέκδοτο. Τ ο οποίο, όπως φαίνεται, δεν έχει φτάσει ώς τα μέρη σας, στην Νέα Σμύρνη. Κρίμα. Θα γελάσουμε μόνοι μας, οι υπόλοιποι.

Τοκ, τοκ, το κούφιο


Προς υπουργούς, βουλευτές και λοιπούς πολιτικάντες που είχαν την ευγενή καλοσύνη να συνδυάσουν τις προσωπικές (;) δημόσιες σχέσεις τους με «θερμές» ευχές για το νέο έτος και προς την ταπεινή τούτη στήλη (αλλά και προς τους «πιαρατζήδες» τους- εκ του ΡR): Μήπως, λέμε μήπως, θα ήταν πιο ενδιαφέρον, αντί των ευχών που υπηρετούν στην προκειμένη περίπτωση μόνον την προβολή του ευχομένου, να επιδιώκουν την επικοινωνία όταν έχουν πράγματι κάτι σημαντικό να πουν;

Όταν πράγματι κάτι έχουν επιτύχει που μπορεί να αφορά το σύνολο;

Οι ευχές είναι καλόδεκτες αλλά όταν δίνονται μόνο και μόνο για να θυμάται κανείς το όνομα- και ουχί το έργο – στην εποχή των πιαρατζήδων, φαντάζουν κούφιο γράμμα.

Η τέχνη του σφυρίζειν κλέφτικα


Όμορφος κόσμος, όμορφος, αγγελικά πλασμένος. Στη μικρή οθόνη ειδικά αυτό το αγγελικό έρχεται και δείχνει. Πολύυυυυυ. Την πέφτουν κάτι ασυμμάζωχτες ζαρντινιέρες (γουρούνεςδολοφόνες) σε φοιτητή, τον κάνουν τουλούμι και το βλέπει το πανελλήνιο συγκλονισμένο. Φτάνει η ώρα της υπόδειξης των δραστών και της τιμωρίας (με τεράστια καθυστέρηση, αντίθετα με τις αποδράσεις στο Μεταγωγών, που μέσα σε μια ωρίτσα όλοι είχαν κολαστεί, επωνύμως!) και φτάνουμε στο… ααααα, είναι προσωπικά δεδομένα, δεν γίνεται να δώσουμε τα ονόματά τους.

Μιλάνε για λίστες χιλιάδων που πήραν τεχνηέντως (και χάριν ολόκληρου κυκλώματος) απαλλαγή από τον Στρατό, μιλάνε για ποδοσφαιριστή που εμφανίστηκε ως ανάπηρος στο πόδι (!) και για άλλον που εμφανίστηκε ως παπάς, αλλά όταν φτάνουμε στο διά ταύτα, ααααααα είναι προσωπικά δεδομένα.

Μιλάνε για τραγουδιστή που πιάστηκε στην Κύπρο με ναρκωτικά και για να μην το εκθέσουν το παιδί… ααααα, είναι προσωπικά δεδομένα δεν θα πούμε ονόματα δεν θα θίξουμε οικογένειες.

Κ αλά και άγια αυτή η εμμονή στην μη αποκάλυψη προσωπικών δεδομένων, αλλά όταν είναι για κανέναν απλό ανθρωπάκο που κάνει την οποιαδήποτε αποδεδειγμένη ή μη παράβαση πώς, διά μαγείας, παύει να ισχύει αυτή η «απαγόρευση», η «αυτολογοκρισία» των καναλιών;

Ποιον εξυπηρετεί αυτή η λογική των δύο μέτρων και δύο σταθμών; Στους «επώνυμους» καταφερτζήδες και στους «προστατευμένους» κρατικούς παραβάτες της δημόσιας πάταξης κάνουμε τουμπεκί και τον απλό πολίτη τον αφήνουμε απροστάτευτο;

Φοίβη