Η ελληνική μυθολογία βρίσκεται στη βάση της θεματικής του πυραμίδας, όχι όμως με τη σημασία μιας επιστροφής στις ρίζες, όπως οι περισσότεροι καλλιτέχνες της γενιάς του, ούτε με αρχαιολαγνεία ή νοσταλγία. Αυτό εξηγεί η Κατερίνα ΠερπινιώτηΑγκαζίρ που παρουσιάζει μια ολοκληρωμένη μελέτη των μυθολογικών θεμάτων στη ζωγραφική του Εγγονόπουλου στο βιβλίο-λεύκωμα με τίτλο Νίκος Εγγονόπουλος. Μυθολογία. Ο Εγγονόπουλος «ως ίσος προς ίσον καταγράφει την προβολή των μύθων στην εποχή του, αποκαλύπτοντας ανατρεπτικές, ονειρικές και ερωτικές συνιστώσες του», παρατηρεί η συγγραφέας, ταξινομώντας, αναλύοντας και παρουσιάζο ντας διεξοδικά τα μυθολογικά του θέματα: ο Ορφέας, ο Ποσειδών, ο Μινώταυρος, ο Ερμής, οι Διόσκουροι, ο Δαίδαλος, ο Οιδίπους και η Σφιγξ, ο Ύπνος και Θάνατος καβάλα σε άλογα, η Θέτις και ο Πηλεύς, η Ηρώ και ο Λέανδρος, στις ποικίλες εγγονοπουλικές εκδοχές τους που συναντάμε και στα ποιήματά του. Μέσα από αυτόν τον ζωγραφικό κόσμο, πλασμένο με εκρηκτικά χρώματα και αισθησιακές απρόσωπες φιγούρες τοποθετημένες σε ανορθολογικά δομημένους χώρους, ο Εγγονόπουλος δημιουργεί δικές του εκδοχές του μύθου και «αυτοπροσωπογραφείται» με μοναδική αφομοιωτική δύναμη, μεταπλαστική ικανότητα και επινοητικότητα.

Τελευταία Νέα