«Είναι πιο εύκολο να διασπάσεις το άτομο παρά μία προκατάληψη», είχε πει

κάποτε ο Αλβέρτος Αϊνστάιν χωρίς να μπορεί να φανταστεί πως τα λόγια του θα

έβρισκαν αντίκρυσμα στις προσπάθειες δύο ελληνικών ομάδων, του Ολυμπιακού και

της ΑΕΚ στο Τσάμπιονς Λιγκ.

Η αρνητική προδιάθεση που επιδεικνύουν στις προσπάθειές τους οι

ποδοσφαιριστές με τα ερυθρόλευκα και τα κιτρινόμαυρα, αποτελεί για τους

ψυχολόγους μία καλή ευκαιρία για εφαρμογή όλων όσων διδάχθηκαν τόσα χρόνια στο

Πανεπιστήμιο.

Είκοσι επτά παιχνίδια χωρίς εκτός έδρας επιτυχία για τον Ολυμπιακό και 20

ματς χωρίς νίκη στην κορυφαία διοργάνωση για την ΑΕΚ αποτελούν για το

ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο ένα ξεχωριστό κεφάλαιο που δίνει τον ορισμό της ομαδικής

δουλειάς ως εξής: «Η δυνατότητα να ρίχνουμε το φταίξιμο για τα λάθη στους

άλλους». Σαν τραγούδι του Λουκιανού Κηλαηδόνη. Φταίει η επίθεση; Φταίει η

άμυνα; Φταίει ο διαιτητής; Φταίει η μαύρη μας η τύχη; Τι φταίει και οι δύο

ομάδες βλέπουν τη νίκη με τηλεσκόπιο «παλαιάς κοπής»;

Την απάντηση ίσως έδωσε, άθελά του, ο ιδιοκτήτης της Ίντερ Μάσιμο Μοράτι,

αναφερόμενος όμως στη δική του ομάδα και στις συνεχείς αποτυχίες της, παρά το

πλούσιο υλικό που διαθέτει. «Οι συνεχείς αποτυχίες», είπε ο Μοράτι

«δημιουργούν τέτοιο ψυχολογικό πρόβλημα που η ομάδα δεν χρειάζεται πλέον

προπονητή αλλά γιατρό».

Αν μη τι άλλο, το ποδόσφαιρο είναι ένα άθλημα που σε διατηρεί σε εγρήγορση,

αφού η λέξη «δεδομένο» δεν υφίσταται. Αυτοί που βλέπουν το ποτήρι μισογεμάτο

υπενθυμίζουν πως μέχρι πριν από δύο χρόνια στην ίδια θέση με τους ελληνικούς

συλλόγους βρισκόταν και η Εθνική Ελλάδος σε τελικές φάσεις μεγάλων

διοργανώσεων. Μέχρις ότου έζησε το δικό της παραμύθι. Ακόμα και αυτή η

προβληματική Ίντερ αναδείχθηκε πρωταθλήτρια από σπόντα. Γι’ αυτό, αισιοδοξείτε…