Για να λέμε την αλήθεια, πάντως, συναυλιακά οι πόντοι φέτος μέτρησαν προς το

ραπ. Γιατί, όπως και να το δεις, πρωτοκλασάτα ονόματα και φίρμες του είδους

ήρθαν. Ο Μπάστα Ράιμς – από τους πλέον σεβαστούς στην πιάτσα, ο 50 Cent –

μηχανή επιτυχιών με ζαλιστικές πωλήσεις και τις προάλλες το «αφεντικό» ο Jay

-Ζ, που μοστράρει στα εξώφυλλα σαν ο εκπρόσωπος του χιπχοπ και της εξέλιξής

του. Δηλαδή, όπως θα λέγαμε σαν να έχουν παίξει – τηρουμένων των αναλογιών και

της ιστορίας του κάθε μουσικού είδους – Rolling Stones και Μπομπ Ντίλαν ένα

πράγμα. Καμία σχέση δηλαδή με το παρωχημένο, αραχνιασμένο σουξέ των Scoprions,

που κάθε τρεις και λίγο εδώ είναι. Και με τους De La Soul στον δρόμο, επίσης

κερδισμένοι πόντοι για το χιπχοπ αυτοί – φαίνεται πως το πράγμα έχει μέλλον

(όσο για το μέλλον του χιπχοπ έχει όλο και πιο πολλά χρώματα και πιο πολλές

επιρροές.)

Τελευταία Νέα