To φως του φεγγαριού είναι το φως που ταιριάζει καλύτερα στον Λουδοβίκο των

Ανωγείων. Με φεγγαράκι, λοιπόν, και μ’ ένα κοινό που τον κοίταζε στα μάτια κι

έκανε απόλυτη ησυχία, έχοντας γεμίσει το Αίθριο των Μουσών, άρχισαν χθες στις

9 το βράδυ οι «Αίθριες νύχτες» στο Μέγαρο Μουσικής. Ορχήστρα λιτή αλλά όχι

μικρή, και ήχος γλυκός, που ταίριαζε απόλυτα στο κλίμα των τραγουδιών του (και

παραδοσιακά όργανα και όργανα κλασικής ορχήστρας), μας έβαλαν από την πρώτη

κιόλας νότα σε μια ατμόσφαιρα παραμυθιού, με ένα μικρό πεζό κομμάτι από τον

τελευταίο δίσκο του Λουδοβίκου με τίτλο «Γκρεμό δεν έχουν τα πουλιά»: «Ρωτάει

κάποιος μια πεταλούδα: «Για το σώμα σου δεν είναι μεγάλα τα φτερά σου;». Κι

απαντάει εκείνη: «Είναι. Εμένα όμως με λένε Ψυχή, και δεν ξέρεις τι βάρος έχει

αυτό». Η συναυλία συνεχίστηκε στην ίδια γλυκιά ατμόσφαιρα με μικρά πεζά και

μουσικά κομμάτια από το σύνολο της δουλειάς του Λουδοβίκου.