Δημιούργησαν μια έρημο και την ονόμασαν ειρήνη. Αυτό που ήταν κάποτε το χωριό

Σρίφα, είναι τώρα ένας τόπος με ισοπεδωμένα σπίτια, συντρίμμια, τρυπημένους

τοίχους, γάτες που πεινάνε και παγιδευμένα πτώματα. Αλλά είναι επίσης ένας

τόπος νίκης για τη Χεζμπολάχ, οι μαχητές της οποίας περπατούσαν τη Δευτέρα

ανάμεσα στα ερείπια με τον αέρα νικητών. Ποιος λοιπόν ευθύνεται γι’ αυτή την

έρημο; H σιιτική ένοπλη οργάνωση που προκάλεσε αυτό τον πόλεμο ή η ισραηλινή

πολεμική αεροπορία και ο ισραηλινός στρατός, που ερήμωσαν τον Νότιο Λίβανο και

σκότωσαν τόσους πολλούς από τους κατοίκους του;

Δεν υπάρχει αμφιβολία για το τι πιστεύει ο μουχτάρης (προεστός) του χωριού.

Καθώς μας προσπερνούσαν τρεις άνδρες της Χεζμπολάχ ανάμεσα στους σωρούς των

ερειπίων, ο Χουσέιν Κάμελ ελ-Ντιν τους φώναξε: «Γεια σας ήρωες!». Μετά γύρισε

προς εμένα. «Ξέρεις γιατί είναι θυμωμένοι; Επειδή ο Θεός δεν τους έδωσε την

ευκαιρία να πεθάνουν».

Πρέπει να βρεθεί κάποιος εδώ με τη Χεζμπολάχ, ανάμεσα σ’ αυτή την τρομακτική

καταστροφή – πολύ νότια του ποταμού Λιτάνι, στην περιοχή από την οποία το

Ισραήλ έλεγε κάποτε ότι θα τους έδιωχνε – για να συνειδητοποιήσει τη φύση του

πολέμου που διεξήχθη τον περασμένο μήνα και την τεράστια πολιτική σημασία του

στη Μέση Ανατολή. Ο κραταιός στρατός του Ισραήλ έχει ήδη αποχωρήσει από το

γειτονικό χωριό Γαντουτίγια, αφού έχασε 40 άνδρες έπειτα από 36 ώρες μάχης.

Δεν κατάφερε καν να διεισδύσει στην ερειπωμένη πόλη Χιάμ, όπου η Χεζμπολάχ

γιόρταζε τη Δευτέρα. Στη Σρίφα στάθηκα με άνδρες της Χεζμπολάχ κοιτάζοντας

τους άδειους δρόμους στον Νότο και μπορούσα να δω ώς το Ισραήλ και τον οικισμό

Μιζγκάβ Αμ, στην άλλη πλευρά των συνόρων. Για το Ισραήλ, ο πόλεμος δεν έπρεπε

να είχε τελειώσει έτσι.

Αντί να ταπεινωθούν το Ιράν και η Συρία – όπως ήταν το ισραηλινο-αμερικανικό

σχέδιο – αυτά τα δύο κράτη παρέμειναν αλώβητα και η φήμη της Χεζμπολάχ

εξαπλώθηκε σ’ όλο τον αραβικό κόσμο. H «ευκαιρία» που ο πρόεδρος Τζορτζ Μπους

και η υπουργός Εξωτερικών Κοντολίζα Ράις φαίνεται πως είδαν στον πόλεμο του

Λιβάνου μετατράπηκε σε ευκαιρία για τους εχθρούς της Αμερικής να δείξουν την

αδυναμία του στρατού του Ισραήλ. Πράγματι, τη νύχτα της Δευτέρας, κανένα

ισραηλινό τεθωρακισμένο δεν φαινόταν μέσα στον Λίβανο και οι Ισραηλινοί είχαν

αποσυρθεί ακόμη και από τη «ασφαλή» χριστιανική πόλη Μαρζαγιούν. Είναι τώρα

σαφές πως οι 30.000 Ισραηλινοί στρατιώτες που φέρονταν να προελαύνουν βορείως

του ποταμού Λιτάνι ουδέποτε υπήρξαν. Και οι άνδρες της Χεζμπολάχ θεωρούνται

πλέον ήρωες στην περιοχή. Αντί να τους απωθήσει βόρεια του ποταμού Λιτάνι, το

Ισραήλ τους βοήθησε να οχυρωθούν στα λιβανέζικα χωριά τους καλύτερα από ποτέ.