Λέξεις σαν σφαίρες. Λέξεις και όροι που γίνονται σφαίρες στο οπλοστάσιο της

νέας τάξης για τους πολέμους της σύγχρονης εποχής. H «ασφάλεια» γίνεται το

πανίσχυρο δόγμα του συνεχούς πολέμου, της αντιτρομοκρατικής εκστρατείας που

δίνει ψωμί στις εταιρείες των όπλων και όχι μόνο. H αιχμαλωσία δύο στρατιωτών

που εκτελούσαν καθήκοντα πολέμου ονομάζεται «ομηρεία», γιατί όσοι

αντιστέκονται στην Παλαιστίνη και τα πέριξ είναι «τρομοκράτες», είναι εξ

ορισμού οι κακοί, οι φορείς του άδικου. Οι άμαχοι Ισραηλινοί, που πολύ πιθανόν

να εμπνέονται μάλιστα από το δυνατό φιλειρηνικό κίνημα που επιβιώνει στη χώρα,

συνιστούν ιερό και απαραβίαστο σύνολο, είναι «πολίτες», σε αντίθεση με τους

άμαχους των εδαφών της Παλαιστίνης και τους άμαχους του άμοιρου Λιβάνου, των

οποίων η άδικη θυσία εκλαμβάνεται – και νομιμοποιείται – ως αναγκαίες

«παράπλευρες απώλειες» των πολεμικών επιχειρήσεων.

Ζούμε την επιβολή της κρατικής τρομοκρατίας σε όλο της το μεγαλείο και

ταυτόχρονα ζούμε την επιχείρηση για να ηγεμονεύσει, ως νομιμοποιητικός

μηχανισμός παγκόσμιας συναίνεσης, το λεξιλόγιο, οι λέξεις του τρόμου.

Μπροστά σε αυτή τη διπλή εκστρατεία, είναι θλιβερή εικόνα της G8 και των

ηγετών της E.E. που αντιτάσσουν το λεξιλόγιο μιας πρωτοφανούς σε ωμότητα

πολιτικής υποκρισίας. Δυστυχώς, στο ίδιο μήκος κύματος συνηγορούν και οι

δηλώσεις της Ελληνίδας υπουργού Εξωτερικών, αλλά και του προέδρου του ΠΑΣΟΚ,

που – δυστυχώς – εκφράζει πολύ αξιόπιστα την τρέχουσα άποψη της Σοσιαλιστικής

Διεθνούς. Μαζί με τις δυνάμεις που αντιστέκονται εκεί κάτω βρίσκεται η καρδιά

και η αγωνία – ευτυχώς – πολύ περισσότερου κόσμου από αυτούς που εμείς, η

Αριστερά, και οι κοινωνικές οργανώσεις κάθε Τρίτη καλούμε να διαδηλώσουμε.

Ο Νίκος Βούτσης είναι υπεύθυνος του Γραφείου Τύπου και Επικοινωνίας του

ΣΥΝ.