Πρόκειται για τη Συρία. Αυτό είναι το τρομακτικό μήνυμα που έστειλε η

Δαμασκός, όταν επέτρεψε στους συμμάχους της, της Χεζμπολά, να περάσουν τη

«γαλάζια γραμμή» του ΟΗΕ. Μέσα σε λίγες ώρες, ο Λίβανος, μια χώρα που είχε

αρχίσει να πιστεύει στην ειρήνη – χωρίς ούτε έναν Σύρο στρατιώτη πια στο

έδαφός της – βρέθηκε για άλλη μια φορά μέσα στον πόλεμο.

Το Ισραήλ θεώρησε υπόλογη την αδύναμη λιβανική κυβέρνηση – λες και η διχασμένη

κυβέρνηση της Βηρυτού μπορεί να ελέγξει τη Χεζμπολά. Αυτό είναι το μήνυμα της

Συρίας. Ο Φουάντ Σινιόρα, ο προσηνής πρωθυπουργός του Λιβάνου, ίσως να

σκέφτηκε πως κυβερνά τη χώρα, αλλά ο Σύρος πρόεδρος Μπασάρ Άσαντ είναι εκείνος

που ακόμη μπορεί να αποφασίζει για τη ζωή ή τον θάνατο σε μια χώρα που έχασε

150.000 ψυχές στα 15 χρόνια του εμφύλιου πολέμου. Και υπάρχει ένα σίγουρο

στοίχημα στο οποίο θα βασιστεί η Συρία: πως παρά τις απειλές του Ισραήλ, αυτός

ο πόλεμος θα βρεθεί εκτός ελέγχου ώσπου – όπως έχει συμβεί τόσο συχνά στο

παρελθόν – το ίδιο το Ισραήλ θα ζητήσει ανακωχή και απελευθέρωση αιχμαλώτων.

Μάλλον αυτό είναι το σχέδιο. Αλλά θα πετύχει; Το πρόβλημα είναι ότι για να

φτάσει τη Χεζμπολά, το Ισραήλ πρέπει να στείλει τους στρατιώτες του στον

Λίβανο – και τότε θα χάσει και άλλους στρατιώτες. Θα προχωρήσει άραγε το

Ισραήλ ακόμη παραπέρα, ώστε να στοχεύσει και τη Συρία; Θα ήταν η σοβαρότερη

κλιμάκωση έως τώρα και θα έκανε τους διπλωμάτες των ΗΠΑ και του ΟΗΕ να

απευθύνουν τις συνήθεις εκκλήσεις τους για «αυτοσυγκράτηση».

H ανταλλαγή αιχμαλώτων θα είναι η πιθανότερη έκβαση από όλα αυτά. Το ζήτημα

είναι πόσοι ακόμη πρέπει να πεθάνουν ώσπου να γίνει αυτή η ανταλλαγή. Επίσης

ένα ακόμη ζήτημα είναι ότι για πρώτη φορά το Ισραήλ αντιμετωπίζει δύο

ισλαμιστές εχθρούς, στον Νότιο Λίβανο και τη Γάζα. H Χεζμπολά συγχρόνισε την

επίθεσή της με τα αισθήματα πικρίας των Αράβων από τις διεθνείς κυρώσεις που

επιβλήθηκαν στη δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση της Χαμάς. Θα εκμεταλλευθεί

την οργή της Γάζας.

Και κάτι ακόμη. Πολλοί πιστεύουν ότι ο Μπασάρ στερείται της σοφίας που είχε ο

πατέρας του. Αυτό τώρα μπορεί να μοιάζει ακαδημαϊκό. Αλλά η Δαμασκός παραμένει

πάντα το κλειδί.

Τελευταία Νέα