Ο Ιωσήφ Στάλιν δεν είναι πια κομμουνιστής. Στις δύο κόρες του, τη Μέρι

Σίλλυ, 10 χρόνων, και την Άνυ Σίμντα, 8, δεν έδωσε ονόματα βαριά, όπως το δικό

του.

Τζόζεφ Στάλιν Τεκεκέρα. Με τη σύζυγο και τις δύο κόρες τους

Όχι πως στα 43 χρόνια που έχουν περάσει από τότε που ο πατέρας του τον «έδεσε»

με τη μνήμη του Σοβιετικού δικτάτορα, το όνομά του του βγήκε σε κακό. Ο Τζόζεφ

(Ιωσήφ) Στάλιν Τεκεκέρα ζει στη Μόσχα του κρατιδίου της Κεράλα, στη Νότια

Ινδία. H κατοικία του δεν είναι το Κρεμλίνο, αλλά ένα νοικοκυρεμένο διώροφο

σπίτι γεμάτο εφημερίδες, μέσα σε μια φυτεία μπανανιών. Είναι φωτογράφος,

κυρίως σε γάμους, και έχει πάντα δουλειά. Οι κόρες του πηγαίνουν σχολείο και

το μέλλον τους θα είναι πιθανότατα καλύτερο απ’ ό, τι έμοιαζε πως θα είναι το

δικό του όταν ήταν στην ηλικία τους. Δεν είναι κομμουνιστής επειδή, όπως λέει,

σε τούτα τα μέρη δεν υπάρχει πια ανάγκη να είναι, τους αγώνες τούς έκαναν οι

προηγούμενοι, αγωνιστές όπως ο πατέρας του.

Ωστόσο τα σοβιετικά ονόματα έχουν παραμείνει σ’ αυτή τη γωνιά του πλανήτη,

προς τιμήν της χώρας που κάποτε ενέπνεε την Ινδία. Το ρωσικό πολιτιστικό

κέντρο του Τριβάντρουμ, της πρωτεύουσας του κρατιδίου, εκτιμά πως στο κρατίδιο

Κεράλα υπάρχουν τουλάχιστον 450 άνθρωποι με τέτοια ονόματα. Σε μια συγκέντρωσή

τους, τον περασμένο Οκτώβριο, «υπήρχε ένας Λένιν», θυμάται ο Στάλιν, «αλλά και

ένας Χρουστσόφ, ένας Μπρέζνιεφ, μια Πράβντα, ένας Γκαγκάριν…». Τη

συγκέντρωση προσφώνησε ένας Πούσκιν, που προφανώς γράφει στίχους. «Σήμερα

κανείς δεν δίνει στα παιδιά του τέτοια ονόματα», ξεκαθαρίζει ο Στάλιν, «ο πιο

νέος που ξέρω ονομάζεται Γκορμπατσόφ». Οι περισσότεροι ζουν σε κάποια από τις

επτά πόλεις με το όνομα Μόσχα που υπάρχουν στην περιοχή, όλες «φέουδα» των

κομμουνιστών ώς το 1957.

Από εκείνη τη χρονιά, οι κομμουνιστές άρχισαν να εναλλάσσονται στην εξουσία

στην Κεράλα με το Κόμμα του Κογκρέσου. Σήμερα το κρατίδιο συγκαταλέγεται στα

λιγότερο διεφθαρμένα της Ινδίας και στα πιο προηγμένα σε κοινωνικά θέματα. H

αγροτική μεταρρύθμιση που έγινε εκεί ήταν επιτυχημένη, το 99% του πληθυσμού

ξέρει να διαβάζει και το κατά κεφαλήν εισόδημα είναι διπλάσιο από το μέσο της

Ινδίας. H Κεράλα είναι ένα πρότυπο για μια χώρα που αλλάζει και θέλει να γίνει

υπερδύναμη, αλλά είναι αδύνατο να τα καταφέρει αν αφήσει πίσω τα 300

εκατομμύρια φτωχούς της που ζουν με λιγότερο από ένα ευρώ την ημέρα. Και το

παράδοξο είναι πως τα κρατίδια στα οποία είχαν κυβερνήσει περισσότερο οι

κομμουνιστές, η Κεράλα και η Βεγγάλη, γίνονται τώρα πρότυπα καπιταλιστικής

ανάπτυξης στη χώρα των καστών, υποδείγματα αναδιανομής του πλούτου στη χώρα

των προνομίων και των δυναστειών.

Τελευταία Νέα