Περνούν πολεμικά! Σκίζουν τον αέρα περήφανα, σκίζουν και τα αυτάκια μας. Πολύ

πιο πάνω από τα επιτρεπόμενα ντεσιμπέλ ο ήχος τους, αλλιώς πώς θα το

ευχαριστιόμασταν; Είναι μαύρα, είναι αεροδυναμικά, απίθανα, η αγορά του αιώνα,

η τελευταία λέξη της πολεμικής μόδας. E, όχι και αόρατα, πώς θα τα βλέπαμε, να

τα καμαρώνουμε κι εμείς που τα χρυσοπληρώνουμε; Αχ, οι δαπάνες που περνάνε με

την παραγγελία, ή με την πληρωμή, κι όπως και να περνάνε κάποια στιγμή

καταβάλλονται στον αγοραστή από τον πελάτη, αχ οι δαπάνες αυτές, οι

μεγαλύτερες της Ευρώπης, οι τρίτες στον κόσμο, οι δαπάνες που μας βουλιάζουν

στο χρέος και στο έλλειμμα, πόσο ωραίους σχηματισμούς κάνουν στον αέρα! Τι

ακροβατικά, τι εξαίσια κόλπα! Ψηλά το κεφάλι, να τα δείτε, όσο πιο γρήγορα

εξαφανίζονται αυτά στον ορίζοντα τόσο πιο πολύ αργεί να εξοφληθεί το τίμημά

τους. Γι’ αυτό προσοχή, μην τα χάσετε, τώρα που περνάνε και κάνουν πρόβες για

την παρέλαση της εθνικής εορτής. Είναι η μεγάλη τους μέρα, και η δική μας

εξάλλου, γι’ αυτή τη μέρα ζουν, για πόλεμο δεν τα θέλουμε, αχρείαστα να είναι,

αλλά δουλεύουμε γι’ αυτά, ζούμε γι’ αυτά, στερούμαστε γι’ αυτά, χρεωνόμαστε

γι’ αυτά, χρεώνουμε τα παιδιά και τα εγγόνια μας, να μην τα χαρούμε; Και πόση

αντίθεση ανάμεσα στο προχωρημένο, σούπερ ντιζάιν τους, με το ντιζάιν της ζωής

μας το παρωχημένο. Υπέροχα αυτά, υπερηχητικά, υπερόπλα, υπεροπλία. Κι εμείς

κάπως υπό. Υποτονικοί. Υπό παρακολούθηση η οικονομία μας, υπό πίεση οι

κοινωνικές δαπάνες, υπό συμπίεση η Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, και η ουρά υπό τα σκέλη.

Τελευταία Νέα