Τη χθεσινή νύχτα, η στήλη είδε ένα όνειρο. Δεν ήταν ούτε καλό ούτε κακό.

Ήταν, πώς να το πούμε, ανατρεπτικό. Ανέτρεπε την απαισιόδοξη θεώρηση της

στήλης για τον κόσμο. Δημιουργούσε ελπίδες. Τι τα θέλετε όμως: όνειρο ήταν και πάει.

Στη Μόσχα: ένα μνημείο για τα θύματα των γκουλάγκ

Πρωταγωνιστής του ονείρου ήταν ένας νεαρός αριστερός βουλευτής. Σοσιαλιστής,

κομμουνιστής, σοσιαλδημοκράτης, «αριστερός εκσυγχρονιστής», δεν ήταν σαφές.

Δεν αποκλείεται να ήταν και γυναίκα. Στα όνειρα, άλλωστε, επικρατεί πάντα

κάποια σύγχυση. Δεν διευκρινιζόταν ούτε ο οργανισμός στον οποίο μετείχε αυτός

ο βουλευτής. Να ήταν εθνικός ή ευρωπαϊκός; Μήπως ήταν το Ευρωκοινοβούλιο;

Πιθανόν. Εν πάση περιπτώσει, αυτός ο αριστερός βουλευτής κατέθεσε μία πρόταση

ψηφίσματος που ζητούσε να ερευνηθούν και να καταδικαστούν τα εγκλήματα των

κομμουνιστικών καθεστώτων κατά τον 20ό αιώνα. Ήταν δηλαδή ένα είδος

αυτοκριτικής.

Στην πρότασή του ο βουλευτής δεν περιλάμβανε συγκεκριμένα αριθμητικά στοιχεία

γι’ αυτά τα εγκλήματα. Όπως διευκρίνιζε, τα σχετικά στοιχεία που αναφέρονται

στη Μαύρη Βίβλο του κομμουνισμού τα θεωρεί αναξιόπιστα. Και αυτός ακριβώς

είναι ένας από τους λόγους που ζητούσε μια ανεξάρτητη έρευνα για τις πολιτικές

δίκες των αντιφρονούντων, τις εκτοπίσεις στα γκουλάγκ, τις εκτελέσεις χωρίς

δίκη και τα άλλα εγκλήματα εκείνων των καθεστώτων. Μια έρευνα που δεν θα

εξισώνει τον κομμουνισμό με άλλες ιδεολογίες, ούτε θα ισοπεδώνει θύματα και

θύτες. Δεν θα προσβάλλει, αλλά αντίθετα θα σέβεται την ιστορική μνήμη. Δεν θα

έχει στόχο τις απαγορεύσεις κομμάτων ούτε το κυνήγι μαγισσών. Αλλά θα

επιτρέψει την αποκάλυψη ενός σκοτεινού κεφαλαίου της ανθρώπινης ιστορίας, την

ηθική δικαίωση των θυμάτων και των οικογενειών τους και, εν τέλει, την

αυτογνωσία.

H πρόταση του νεαρού αριστερού βουλευτή έγινε δεκτή με ενθουσιασμό. Τα πιο

θετικά σχόλια τα απέσπασε από τους ομοϊδεάτες του, που διέκριναν στη συζήτηση

αυτή μια ευκαιρία να απαλλαγούν από ένα στίγμα που τους κυνηγάει εδώ και

χρόνια και τους φέρνει πάντα σε αμηχανία μπροστά στις τίμιες, ή λιγότερο

τίμιες, ερωτήσεις πολλών ψηφοφόρων για το παρελθόν του κομμουνισμού. «Είναι

καιρός να διαχωρίσουμε την κομμουνιστική ιδεολογία από τους εγκληματικούς

τρόπους με τους οποίους εφαρμόστηκε», δήλωσε ένας βουλευτής που δεν ντρέπεται

να αυτοχαρακτηρίζεται πάντα κομμουνιστής. «Δεν έχουμε τίποτα να φοβηθούμε από

μια τέτοια συζήτηση, μονάχα να κερδίσουμε», τόνισε ένας άλλος, που έχει λύσει

εδώ και χρόνια τους λογαριασμούς του με τον κομμουνισμό. Κάποιοι ακροδεξιοί

βουλευτές προσπάθησαν να ειρωνευτούν ή να σαρκάσουν, αναγκάστηκαν όμως να

σωπάσουν μπροστά στη γενική κατακραυγή. Και η πρόταση ψηφίστηκε ομόφωνα, εν

μέσω χειροκροτημάτων.

Αυτό ήταν, σε γενικές γραμμές, το όνειρο που είδε χθες η στήλη. Κι ύστερα

ξύπνησε, και βρέθηκε στη σκληρή πραγματικότητα. Στον φανατισμό και τις ύβρεις.

Στους εύκολους χαρακτηρισμούς και τις επιθέσεις. Στη διαστρέβλωση, τη

δυσπιστία, την ειρωνεία και τον φόβο. Στην οχύρωση και την άρνηση.

LINK:

http://diastaseis.blogspot.com