Ο σάλος…

… που έχει ξεσπάσει στην Ιταλία μετά την απόφαση να ασκηθεί δίωξη για ένα

βιβλίο της Οριάνα Φαλάτσι για τους μουσουλμάνους («H δύναμη της λογικής»)

δείχνει πόσο βαθιά έχει ριζώσει η ισλαμοφοβία στις δυτικές κοινωνίες. H

συγγραφέας του, Οριάνα Φαλάτσι, έκανε όνομα στη δεκαετία του 1970, με

«σκληρές» συνεντεύξεις ηγετών της εποχής. Μεταπηδώντας πότε στα αριστερά και

πότε στα δεξιά, όπως τόσοι και τόσοι από εμάς άλλωστε τα τελευταία χρόνια, η

συγγραφέας βάζει αυτή τη φορά για στόχο της τους μουσουλμάνους – ίσως για να

επενδύσει στην ευρωπαϊκή ξενοφοβία, επισημαίνει η συγγραφέας Ράνα Καμπάνι σε

μια σκληρή κριτική της που δημοσιεύθηκε στην «Γκάρντιαν». Σκληρή; Όχι και

τόσο, μπροστά στα όσα γράφει η Φαλάτσι για τους μουσουλμάνους: «Γεννοβολούν

σαν τα ποντίκια και κατουρούν μέσα σε κολυμπήθρες».

Στην αρχή…

… της ανάγνωσης, λέει η Καμπάνι, νομίζει κανείς πως πρόκειται για κάποια

μεσαιωνική διαπόμπευση «μαγισσών» – Εβραίων, μουσουλμάνων, αιρετικών και άλλων

αποβρασμάτων, από εκείνα που η παποσύνη ήξερε καλά να παραδίδει στην πυρά. Μα

ύστερα έρχεται η επίγνωση πως το βιβλίο γράφτηκε από μια σύγχρονη γυναίκα και

πως πούλησε ένα εκατομμύριο αντίτυπα στην Ιταλία του Μπερλουσκόνι («Είμαστε

πιο πολιτισμένοι από τους μουσουλμάνους»). Το βιβλίο βρήκε σεβαστό εκδότη και

στη Γαλλία (Plon). Ίσως να μην έβρισκε ποτέ, αν τα θύματά του δεν ήταν οι

μουσουλμάνοι. Μα οι μουσουλμάνοι είναι σήμερα «νόμιμος στόχος». Να τους

εξευτελίζει κανείς μαζικά δεν είναι μόνο νόμιμο, μα και επικερδές. Ο κακοήθης

δεν έχει τίποτα να φοβηθεί, δεν υπάρχουν νόμοι που να προστατεύουν από τέτοια

προκατάληψη, ούτε οι μουσουλμάνοι είναι τόσο οργανωμένοι όπως οι Εβραίοι, που

αντιμετωπίζουν με επιτυχία τον αντισημιτισμό. Ίσως φταίει που η Οριάνα Φαλάτσι

μένει εδώ και χρόνια στη Νέα Υόρκη. Φαίνεται πως εκεί καταπίνει αμάσητη την

αντιτρομοκρατική προπαγάνδα.

Το ενδιαφέρον…

… είναι πως στη Γαλλία εξέχοντες Εβραίοι όπως ο Μπερνάρ-Ανρί Λεβί σπεύδουν

να απορρίψουν το βιβλίο της. Το λιβανιστήρι της Φαλάτσι προς τον Σαρόν, που

τον αποκαλεί «σαιξπηρικό χαρακτήρα», σίγουρα θα έκανε σήμερα τον βάρδο να

βρίζει σε τετράστιχα.

Οι κραυγές…

… κινδύνου για την άνοδο του ευρωπαϊκού αντισημιτισμού είναι παραπλανητικές.

Γιατί το αμφίβολο προνόμιο να γίνονται στόχος του δεν το έχουν μόνο οι

Εβραίοι, αλλά κυρίως οι μουσουλμάνοι, που αριθμούν είκοσι εκατομμύρια στην

Ευρώπη και είναι η μεγαλύτερη θρησκευτική μειονότητα. Ανάμεσά τους θα βρούμε

τους φτωχούς και τους ανέργους. Όχι ανάμεσα σε αυτούς που χτυπούν για πρώτη

φορά τις ευρωπαϊκές πόρτες – αυτές έτσι κι αλλιώς κλείνουν ή ανοίγουν ανά πάσα

στιγμή – αλλά ανάμεσα στους μουσουλμάνους δεύτερης και τρίτης γενιάς, που

είναι και αυτοί και τα παιδιά τους Ευρωπαίοι πολίτες σαν κι εμάς και τα δικά

μας παιδιά. Αν τα παιδιά μας βάζουν βόμβες, το φταίξιμο είναι και δικό μας.