ΛAKHΣ KAPNEZHΣ Tο μπουζούκι έγινε το αγαπημένο όργανο των Nορβηγών!

Ο Λάκης Καρνέζης δεν χρειάζεται συστάσεις. Μαζί με τον φίλο του Κώστα

Παπαδόπουλο ήταν οι δύο σολίστ του μπουζουκιού (πρίμο – σεγόντο) στην ορχήστρα

του Μίκη Θεοδωράκη από το 1960. Οι δυο τους ήταν οι μόνιμοι συνεργάτες του

Μίκη σε όλα τα μεγάλα μουσικά έργα του, «Επιτάφιος», «Άξιον Εστί», «Το

τραγούδι του νεκρού Αδελφού», «Πολιτεία A’-B’», σε δίσκους και συναυλίες στην

Ελλάδα και στο εξωτερικό, ενώ έχουν συνεργαστεί και με τους Μάνο Χατζιδάκι,

Δήμο Μούτση, Μανώλη Χιώτη, Απόστολο Καλδάρα, Στέλιο Καζαντζίδη, Γρηγόρη

Μπιθικώτση κ.ά.

Μαζί ξεκίνησαν από την Κοκκινιά για να κατακτήσουν με τις πενιές τους όλον τον

κόσμο. «Τα πρώτα μου μαθήματα τα πήρα στο κουρείο του Θόδωρου Αλεξανδρίδη»,

θυμάται σήμερα ο Λάκης Καρνέζης. «Κάποια στιγμή πήγα και βρήκα στου «Περιβόλα»

τον Γιάννη Γιάκαλο, δεξιοτέχνη του μπουζουκιού, ο οποίος μου είπε: «Εσύ θα

ταιριάξεις με τον ανιψιό μου, τον Κώστα Παπαδόπουλο». Συναντηθήκαμε σ’ ένα

καφενείο και αρχίσαμε να κάνουμε παρέα».

Ο Λάκης Καρνέζης βρέθηκε τις προάλλες για λίγο στην Αθήνα. «Ήρθα να τιμήσω τη

μνήμη του φίλου μου Πάνου Γεραμάνη. Φίλοι και συγγενείς μού έλεγαν ότι πάντα

με ανέφερε στους «Λαϊκούς Βάρδους». Ήταν ο μόνος που με πήρε τηλέφωνο από την

Ελλάδα όταν έπαιξα μπουζούκι με τη Νορβηγίδα τραγουδίστρια Σίλιε Βίγκε στην

Eurovision το 1994. Εγώ θα έλεγα ότι υπήρξε ο Άγιος Γεραμάνης, ο προστάτης του

λαϊκού τραγουδιού».

Ζείτε δεκαεπτά χρόνια στη Νορβηγία. Τι σας λείπει από την Ελλάδα;

«Ο ήλιος, το κλίμα της πατρίδας μου, η θάλασσα, τα δυο μου παιδιά, η Λητώ και

η Άρτεμις. Βέβαια έρχονται κάθε Χριστούγεννα και Πάσχα. Αλλά άλλο να τα

βλέπεις δυο φορές τον χρόνο και άλλο να τα έχεις πάντα δίπλα σου. H Νορβηγία

είναι όμορφη, φανταστική χώρα. Όμως εάν είχαμε προσέξει λίγο τη δική μας χώρα,

θα ήταν η ωραιότερη του κόσμου».

Ο Λάκης Καρνέζης βρέθηκε για πρώτη φορά στη Νορβηγία το 1977 με τον Μίκη

Θεοδωράκη, όταν έκαναν μια μεγάλη περιοδεία στην Ευρώπη. Τον χειμώνα του 1980

πήγε με ένα συμβόλαιο τριών μηνών στο Εθνικό Θέατρο του Μπέργκεν. «Είχα μόλις

χωρίσει και η ψυχολογία μου δεν ήταν καλή. Πήγα λοιπόν με ένα συμβόλαιο τριών

μηνών. H παράσταση, μετά την επιτυχία που γνώρισε, επαναλήφθηκε το καλοκαίρι».

Μεσολάβησαν δύο χρόνια. «Με ξαναπαίρνουν τηλέφωνο για να ανεβάσουμε μια

παράσταση με τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη στο νορβηγικό θέατρο, στο Όσλο».

Ξαναπήγε για τρεις μήνες και τελικά έμεινε έξι. Εκεί γνώρισε και τη γυναίκα

του, την Άστριντ Χέλεσεν, με την οποία έχει αποκτήσει μία κόρη, την 20 χρόνων

σήμερα Ηβηάννε.

Σήμερα, πώς περνάτε τη μέρα σας στο Νεσοντέν;

Τα πρώτα χρόνια μου στη Νορβηγία έπαιζα σε μια ταβέρνα, στον «Ζορμπά». Επειδή

όμως έχω φάει τα ξενύχτια στην Ελλάδα με το κουτάλι (φωνοληψίες στούντιο),

είπα μέχρι εδώ. Δεν εργάζομαι πλέον σε καθημερινή βάση. Έχω ένα μικρό γκρουπ

και παίρνω μέρος σε χορωδίες και κονσέρτα. Κι έτσι έχω χρόνο για ηχογραφήσεις

στο δικό μου – μικρό – στούντιο που έχω στο σπίτι μου.

Νεσοντέν – Κοκκινιά. Τι σας δένει με τις δύο πόλεις;

Έζησα στην Κοκκινιά και τώρα ζω στο Νεσοντέν, κοντά στο Όσλο. Από την Ελλάδα

έφυγα 45 χρόνων. Όταν έχω ζήσει τόσα χρόνια στην πατρίδα μου, οι αναμνήσεις

δεν σβήνουν. Έχουν γραφτεί στον σκληρό δίσκο της μνήμης. Όμως όταν είσαι

μακριά, πάντα το μυαλό τρέχει πίσω. Όμως δόξα τω Θεώ. Στο μέρος όπου μένω

είναι όμορφα. Έχω μια καλή οικογένεια. Οι Νορβηγοί με αγαπούν.

Οι Νορβηγοί, ως λάτρεις της κλασικής μουσικής, πώς δέχονται το μπουζούκι;

Κατ’ αρχάς αγαπούν την Ελλάδα. Όταν έρχονται στη χώρα μας περνούν όμορφα. Τον

ήχο του μπουζουκιού τον ακούνε σε κάθε γωνιά της Ελλάδος. Λίγες χώρες έχουν το

μουσικό τους χρώμα. Όπως η Ρωσία έχει την ταυτότητά της με την μπαλαλάικα,

έτσι και η Ελλάδα έχει το μπουζούκι. Άλλωστε ο Μίκης είναι πολύ γνωστός στη

Νορβηγία.

Ο Μίκης, ο πύργος και η Ματίνα

Ένα ταξίδι στο Λονδίνο τον χειμώνα του 1962 παρέα με τον Μίκη Θεοδωράκη

θυμάται έντονα ο Λάκης Καρνέζης. Ένα ταξίδι που έγινε αιτία να γραφτεί ένα

τραγούδι: «Εκείνη την περίοδο εμφανιζόμασταν μαζί με τον Κώστα Παπαδόπουλο και

τον Γρηγόρη Μπιθικώτση στη «Μυρτιά», Πατησίων και Τροίας. Ένας λόρδος με το

όνομα Κρόσφιλ (μιλούσε ελληνικά), που είχε ετοιμάσει ένα ντοκιμαντέρ για την

Ελλάδα, κάλεσε στον πύργο του τον Μίκη Θεοδωράκη ώστε να το ντύσει μουσικά με

τα τραγούδια του. Πήγαμε λοιπόν μαζί. Στον πύργο ο λόρδος είχε μια Ελληνίδα

υπηρέτρια, τη Ματίνα. Γι’ αυτήν την κοπέλα ο Μίκης έγραψε εκεί το τραγούδι

«Κάποιο πρωινό στον Πειραιά / έφυγε η Ματίνα για την ξενιτιά / Ματίνα, Ματίνα

τι θέλεις στα Λονδίνα…», που το τραγούδησε ο Πάνος Γαβαλάς» αλλάζοντας τον

στίχο «Κάποιο πρωινό στον Πειραιά, έφυγες καρδιά μου για την ξενιτιά».

«Μενεξεδένια ήταν τα βουνά» στον Βορρά

«H χορωδία από το Χάμαρ – πόλη κοντά στο Λίλε Χάμερ, όπου έγιναν οι

Χειμερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες – με έχει καλέσει το καλοκαίρι για μια σειρά

συναυλιών σε αρκετές νορβηγικές πόλεις προκειμένου να τιμήσουν τα 80χρονα του

Μίκη Θεοδωράκη. Εκτός από το ότι θα παίζω μπουζούκι, θα πω και τρία τραγούδια,

το «Φεγγάρι κάνει βόλτα», «Μενεξεδένια ήταν τα βουνά» και «Μαργαρίτα

Μαγιοπούλα».