Η Ελλάδα κυρώνει τη «Συνθήκη για τη θέσπιση του Συντάγματος της Ευρώπης».

Πρόκειται πράγματι περί «Συνθήκης», διότι η συνθήκη αποτελεί το νομικό μέσο

για την κύρωση, από τα είκοσι πέντε κράτη-μέλη της E.E., του Συντάγματος της

Ευρώπης. Το κείμενο ωστόσο αυτής της συνθήκης είναι Σύνταγμα: Πρώτον, διότι

έτσι αποφάσισαν οι συντάκτες του και τα κράτη-μέλη, και δεύτερον, διότι οι

διατάξεις του ρυθμίζουν ύλη με συνταγματικά χαρακτηριστικά: τους «στόχους» και

τα όργανα της E.E., τα θεμελιώδη δικαιώματα και τις σχέσεις της ευρωπαϊκής

έννομης τάξης με τη διεθνή.

H γνώση της ελληνικής συνταγματικής ιστορίας, καθώς και των συνταγματικών

παραδόσεων της Γαλλίας, της Ιταλίας, του Ηνωμένου Βασιλείου και άλλων

ευρωπαϊκών κρατών επιτρέπει τη συνειδητοποίηση της ιστορικότητας που έχει η

παρούσα στιγμή για την Ελλάδα. Αλλά και χωρίς τις ανωτέρω γνώσεις ένας πολίτης

μπορεί να διαισθανθεί τη σημαντικότητα της θέσπισης του Συντάγματος της

Ευρώπης, αν σκεφθεί ότι αυτό συμβαίνει για πρώτη φορά στην ελληνική και

ευρωπαϊκή ιστορία. Και σε τελευταία ανάλυση, 450 εκατομμύρια άνθρωποι κυρώνουν

το ίδιο κείμενο.

Το εγχείρημα της θέσπισης του Συντάγματος της Ευρώπης είναι βαθύτατα πολιτικό.

Αν και πολλές φορές ο υποστηρικτικός του λόγος ακούγεται «πνιγμένος στις

ευχές, στη χαρά και βυθισμένος στην αφέλεια», η πραγματική στόχευση και τα

θεμελιώδη εργαλεία για την επίτευξή της έχουν ως τίτλο την πολιτική ενοποίηση

της Ευρώπης. Το πολιτικό πρόταγμα είναι σαφές: Μέσα από την κοινότητα των

οικονομικών στοχεύσεων και μέσω της κοινής μας αντίληψης για τα θεμελιώδη

δικαιώματα, αποφασίζουμε, εμείς οι λαοί είκοσι πέντε κρατών της Ευρώπης, να

λειτουργήσουμε υπό τους θεμελιώδεις κανόνες ενός κοινού Συντάγματος,

στοχεύοντας στην πολιτική μας ενότητα. Στοχεύοντας, δηλαδή, να δημιουργήσουμε

έναν δεύτερο ισχυρότατο πολιτικό πόλο στον πλανήτη. Το μέλλον μας είναι,

οπωσδήποτε, αβέβαιο. Οι εξελίξεις μας θα σημαδευτούν από συγκρούσεις, από

αντιφάσεις, από προόδους, από οπισθοδρομήσεις, από επιτυχίες και απώλειες.

Μέσα από αυτές τις βαθύτατα πολιτικές διεργασίες θα προχωρήσουμε στην πολιτική

ενοποίηση.

Η παρούσα συγκυρία δεν έχει παρελθόν ή προηγούμενο στην ευρωπαϊκή ιστορία. Δεν

έχουν προϋπάρξει συγκρίσιμες καταστάσεις. H θέσπιση του Συντάγματος της

Ευρώπης, αυτή η μοναδική στιγμή στην ευρωπαϊκή ιστορία, προϋποθέτει

ενημερωμένους λαούς και απαιτεί την κατάφαση της λαϊκής κυριαρχίας. Γι’ αυτόν

ακριβώς τον λόγο το ΠΑΣΟΚ πήρε την πρωτοβουλία για τη διενέργεια

δημοψηφίσματος. H N.Δ. έμπλεη ενός υποστηρικτικού λόγου υπέρ του Συντάγματος

της Ευρώπης που θυμίζει ενημερωτικό φυλλάδιο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της

δεκαετίας του ’80, ιδιαιτέρως χαρούμενη που συντελείται η παρούσα συνταγματική

εξέλιξη την οποία, ωστόσο, κυβερνώντας, υπονομεύει και φοβούμενη την

εγκυρότητα των επιχειρημάτων της, αρνείται την προσφυγή στη λαϊκή κυριαρχία.

Το Σύνταγμα της Ευρώπης περιέχει 448 άρθρα και δεκάδες πρωτόκολλα, παραρτήματα

και δηλώσεις. Είναι κείμενο δύσβατο για τον πολίτη και για τον μη

εξειδικευμένο νομικό. Αυτό σημαίνει ότι αυξάνονται κατά πολύ οι υποχρεώσεις

των κομμάτων, των φορέων και των MME για την ενημέρωση των πολιτών. Δυστυχώς,

όμως, αυτή η μοναδική ευκαιρία χάθηκε.

Ο Ανδρέας Λοβέρδος είναι βουλευτής ΠΑΣΟΚ