ΣABINA ΓIANNATOΥ «Όλοι κάτι έχουμε προδώσει…»

Το «Sumiglia» είναι ο πρώτος δίσκος της Σαβίνας Γιαννάτου που φέρει την

υπογραφή του διάσημου παραγωγού (και ιδιοκτήτη) της ECM, Μάνφρεντ Άιχερ. Επί

της ουσίας, είναι η πρώτη φορά που η Ελληνίδα τραγουδίστρια και το γκρουπ της,

Primavera en Salonico, είχαν την ευκαιρία να περάσουν όλο το διάστημα της πολύ

δημιουργικής διαδικασίας της γέννησης ενός δίσκου μαζί με τον βραβευμένο με

Γκράμι παραγωγό (στο στούντιο της ECM στο Όσλο) που – όπως και στις

περιπτώσεις Καραΐνδρου και Τσαμπρόπουλου – αναλαμβάνει ενεργό ρόλο και στην

ηχογράφηση αλλά και στις ζωντανές εμφανίσεις των καλλιτεχνών της εταιρείας

του.

Το CD κυκλοφόρησε ήδη στην Αμερική, στην Ελλάδα, στη Γερμανία και στην Αγγλία

και η Σαβίνα πρόλαβε να το «συστήσει» και ζωντανά σε πέντε μεγάλες πόλεις της

Αμερικής οι οποίες το τίμησαν με γεμάτες αίθουσες και εξαιρετικές κριτικές.

«Sumiglia» (ελληνιστί «Ομοιότητες») με παραδοσιακά τραγούδια από τα Βαλκάνια,

την Παλαιστίνη, την Ουκρανία και την Κάτω Ιταλία παιγμένα από μια καλά

κουρδισμένη και ανοιχτόμυαλη ορχήστρα και μια φωνή που πότε ακουμπάει στην

τεχνική μιας φωνής-«οργάνου», πότε μας απαλλάσσει από την αίσθηση της

βαρύτητας ανατρέχοντας στους τροβαδούρους της Αναγέννησης, πότε σημαδεύει την

καρδιά με μια εσωτερική φλόγα μεσογειακής θερμότητας.

H επιλογή των τραγουδιών έγινε από σας ή από τον Μάνφρεντ Άιχερ;

Απο μένα και τον Κώστα Βόμβολο. Είναι τραγούδια που ήθελα να πω από παλιά.

Επιμένετε στην παράδοση…

Είναι δική μου επιλογή αυτό – μάλλον από φόβο. Υπάρχουν τρεις συνθέτες στο

γκρουπ, και είμαι κι εγώ που γράφω. Ο καθένας από μας έχει δικό του κόσμο,

δικές του αναζητήσεις και σ’ αυτή τη φάση δεν θα ήθελα να το διακινδυνεύσω…

Ο Άιχερ έχει ενεργό ρόλο στην ηχογράφηση;

Είναι σαν να συνεργάζεσαι με έναν ακόμη μουσικό. Ή μάλλον, καλύτερα, με έναν

διευθυντή ορχήστρας. Ο Άιχερ έχει σπουδάσει με τον Στοκχάουζεν και όπως

καταλαβαίνετε…

Και αν εσείς δεν συμφωνείτε με κάτι που εκείνος προτείνει;

Συζητάμε… και είτε μας πείθει εκείνος είτε τον πείθουμε εμείς. To ξέρω ότι

κυκλοφορεί κάτι σαν μύθος γύρω από το όνομά του, πρέπει όμως να πω ότι από τη

δική μου πλευρά ο Άιχερ είναι ένας άνθρωπος που ευχαριστιέται με απλά πράγματα

και δεν έχει καμία πολυπλοκότητα στην επαφή με τους γύρω του. Το καλό του

επίσης – πολύ σημαντικό για μας – είναι ότι ανήκει στους ανθρώπους που

εκφράζουν ανοιχτά τον ενθουσιασμό τους όταν πιστεύουν σε κάτι. Στη

συγκεκριμένη φάση εμείς είμαστε οι πιο συγκρατημένοι, οι πιο κουμπωμένοι…

Σε σχέση με την εμπειρία σας στη Λύρα;

Είναι κάτι σαν συνέχεια της συνεργασίας μου με τη Λύρα. Σε καμία περίπτωση δεν

αισθάνομαι ότι η μια περίοδος έρχεται σε αντίθεση με την άλλη.

Έχει αλλάξει η καθημερινότητά σας από τότε που ενταχθήκατε στην ECM;

Είναι περισσότερες οι συναυλίες, τα φεστιβάλ, οι τόποι όπου παίζουμε. Και μόνο

το label της ECM είναι ένα καλό διαβατήριο για να σου ανοίξουν οι πόρτες. Στη

Σκανδιναβία, για παράδειγμα, δεν ξέρω αν θα μας καλούσαν, αν δεν έβλεπαν ECM

στο «Terra Nostra».

Γιατί είναι τόσο λίγοι – ελάχιστοι – οι Έλληνες καλλιτέχνες που κάνουν

βήματα στο εξωτερικό; Είναι αλήθεια ότι είναι πολύ χαμηλότερες οι αμοιβές;

Πολύ χαμηλότερες. Αν είσαι εδώ των πολύ υψηλών αμοιβών, αν είσαι σταρ δηλαδή,

δεν έχεις λόγο να σου βγει η πίστη στο εξωτερικό. Μόνο ένας λόγος υπάρχει να

ανοιχτείς: να πιστεύεις ότι, κάποια στιγμή, μπορεί να ανοίξει κάτι πολύ

μεγαλύτερο. Αλλά χρειάζεται χρόνος και επιμονή. Για μένα όμως είχε νόημα, έτσι

ή αλλιώς, γιατί πάντα είχα στο μυαλό μου ένα συγκεκριμένο κοινό όπου πίστευα

ότι θα είχε μεγαλύτερη ανταπόκριση αυτό που κάνω. Επίσης μ’ άρεσε πάντα να

ταξιδεύω και να γνωρίζω μουσικούς, ανθρώπους του χώρου… Με κάνει να

αισθάνομαι ότι υπάρχει ένας κοινός κώδικας ανάμεσά μας. Είναι μια αίσθηση

ελευθερίας το να ξέρεις ότι μπορεί να υπάρξεις και έξω από τη χώρα σου.

«Είναι ελευθερία να μη σε θέλουν πολλοί»

Το να γίνει κανείς σταρ προϋποθέτει θυσίες; Προδοσίες;

Όλοι κάτι έχουμε προδώσει. Σε μια δουλειά όπου επενδύουν πολλοί άνθρωποι,

αρχίζουν αυτόματα οι συμβιβασμοί, γιατί πηγαίνεις διαρκώς προς τα εκεί όπου

βλέπεις αποτέλεσμα. Ο συμβιβασμός, είτε μικρός είτε μεγαλύτερος, είναι

συμβιβασμός. Το να μη σε θέλουν πάρα πολλοί σού δίνει μια σχετική ελευθερία να

δράσεις – υπό την προϋπόθεση ότι έχεις εξασφαλίσει την ύπαρξή σου στον χώρο…

Ποιο είναι το προφίλ που έχετε στο εξωτερικό; «H Ελληνίδα τραγουδίστρια»;

Παντού γράφεται από πού έρχομαι – αλλά δεν τραγουδάω και ρεμπέτικο. Δεν πέφτει

το βάρος στο ότι είμαι Ελληνίδα. Το ρεπερτόριο είναι που μετράει περισσότερο.

Κάθε χώρα με αντιμετωπίζει αλλιώς, κάθε μέρος είναι διαφορετικό…

Εδώ έχει αλλάξει κάτι;

Και εδώ περνάω πάρα πολύ καλά. Κυρίως κάτι μέρες με λιακάδα.

INFO

Αύριο, στο «Club 22» (Λεωφόρος Βουλιαγμένης 22, τηλ. 210-9249.814), Σαβίνα

Γιαννάτου και Primavera En Salonico. Στις 22.00. Είσοδος με ποτό 16 ευρώ.