Διαστάσεις Ένα ντε φάκτο ανεξάρτητο κράτος

Ο οδηγός κατεβάζει το παράθυρο και, πατώντας σταθερά γκάζι, νεύει στον

συνοριοφύλακα. Το αυτοκίνητο αφήνει πίσω του τη Ρωσία και μπαίνει στη

διπλωματική μαύρη τρύπα της Νότιας Οσετίας χωρίς να περάσει από τον παραμικρό

έλεγχο. «Αδελφός μου», εξηγεί ο άνδρας στο τιμόνι.

Σύμφωνα με τους περισσότερους χάρτες, βρισκόμαστε στη Γεωργία. Σε αυτές τις

νότιες πλαγιές του Καυκάσου, ωστόσο, η γεωργιανή κυβέρνηση είναι «άφαντη». Τα

τελευταία 14 χρόνια η Νότια Οσετία είναι ένα ντε φάκτο ανεξάρτητο κράτος. Ο

υπόλοιπος κόσμος δεν την έχει αναγνωρίσει – τη στηρίζουν, όμως, οι συγγενείς

των κατοίκων στη γειτονική ρωσική δημοκρατία της Βόρειας Οσετίας.

Τώρα, αυτή η μικροσκοπική περιοχή των 70.000 ανθρώπων έχει εμπλακεί σε μία

αντιπαράθεση με τη γεωργιανή κυβέρνηση που απειλεί να εξελιχθεί σε μία διαμάχη

δι’ αντιπροσώπων, ανάμεσα στη Ρωσία και τους πρώην ψυχροπολεμικούς εχθρούς

της. Ο Σαακασβίλι ανέλαβε πέρυσι την προεδρία της Γεωργίας υποσχόμενος να την

επανενώσει με την Αζαρία, τη Νότια Οσετία και την Αμπχαζία, τις τρεις περιοχές

που αποσπάστηκαν έπειτα από την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης. Τον Μάιο,

εκδίωξε τον ηγέτη της Αζαρίας. Επόμενη στη λίστα του, είναι η Νότια Οσετία.

Υπόσχεται να τη θέσει και πάλι υπό κεντρικό κυβερνητικό έλεγχο

χρησιμοποιώντας, εφόσον είναι απαραίτητο, έναν στρατό μερικώς εκπαιδευμένο από

τους Αμερικανούς και τους Βρετανούς.

Οι κάτοικοι της Νότιας Οσετίας, όμως, δεν πτοούνται. «Όσο μικροί κι αν

είμαστε, ουδείς μπορεί να μας απαγορεύσει να καθορίζουμε τη μοίρα μας», δήλωσε

ο ηγέτης της περιοχής, Έντουαρντ Κοκόιτι. Το κομβόι μας κατευθύνεται προς την

πρωτεύουσα Σχίνβαλιρ. Κάνουμε μια παράκαμψη προκειμένου να αποφύγουμε μερικά

χωριά. «Ελεύθεροι σκοπευτές», εξηγεί ο οδηγός. Πλάι στον δρόμο, με ενημερώνει,

βρίσκονται οι τάφοι 43 κατοίκων της Νότιας Οσετίας, οι οποίοι σκοτώθηκαν σε

επίθεση Γεωργιανών ενόπλων εναντίον ενός λεωφορείου, το 1992. Οι μνήμες της

περιόδου 1991-1992, στη διάρκεια της οποίας έχασαν τη ζωή τους χιλιάδες

άνθρωποι και από τις δύο πλευρές, παραμένουν νωπές. Οι κάτοικοι της Νότιας

Οσετίας τη χαρακτηρίζουν τη δεύτερη προσπάθεια γενοκτονίας από πλευράς των

Γεωργιανών – έπειτα από εκείνη της πρώτης σοσιαλιστικής κυβέρνησης της

Τιφλίδας, τη δεκαετία του 1920. «Ξέρεις κανέναν που θα συμφωνούσε, έχοντας

περάσει δύο γενοκτονίες, να επιστρέψει στο κράτος που τις διέπραξε και

σχεδιάζει τώρα και τρίτη;» ρωτά ο Ρολάντ Κελεχσάγιεφ, ηγέτης του Λαϊκού

Κόμματος της Νότιας Οσετίας. Πολλοί κάτοικοι της περιοχής θα προτιμούσαν την

ενσωμάτωση στη Ρωσία. Το φιλορωσικό συναίσθημα είναι τόσο ισχυρό που ο Κοκόιτι

πρότεινε την ένωση με τη Ρωσική Ομοσπονδία, μία πρόταση που η Μόσχα απέρριψε

ευγενικά.