Έχω την εντύπωση ότι αυτές οι εκλογές θα αποτελέσουν ένα είδος ορόσημου

στην πολιτική κοινωνικοποίηση των Ελλήνων: θα συνειδητοποιήσουν, ελπίζω, οι

περισσότεροι ότι το ιδεολογικό χάσμα μεταξύ ΠΑΣΟΚ και N.Δ. έχει κλείσει

σταδιακά, αλλά και το ιδεολογικό στίγμα της Αριστεράς έχει διολισθήσει. H

διαχωριστική γραμμή, κατά τη γνώμη μου, είναι πλέον κάθετη, διαπερνά όλα τα

κόμματα σχεδόν (εκτός των φασιστοειδών κ.λπ.) και μας θέτει ενώπιον του εξής

διλήμματος: Θα ψηφίσουμε πάλι τα απομεινάρια του καθόλου ένδοξου

κοινοβουλευτικού μας παρελθόντος, τα στοχεύοντα στα χαμηλότερα ένστικτα, ή θα

φέρουμε επιτέλους στη Βουλή ανθρώπους που προσβλέπουν στο ευρωπαϊκό μας

μέλλον, σ’ ένα αποτελεσματικό κράτος δικαίου με ανθρώπινο πρόσωπο, ανεκτικό

απέναντι στους διαφορετικούς, υποστηρικτικό για τους μειονεκτούντες φύσει και

θέσει, ανθρώπινο για τους πάσχοντες, ένα κράτος όπου η ελευθερία της έκφρασης

δεν υπονομεύεται, όπου τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι αυτονόητα για όλους;

Ειδικά όσοι είστε στη γωνία χρόνια, ξανασκεφτείτε το: στη φτηνή τηλεοπτική

δημοκρατία που επαπειλείται, δεν υπάρχει θέση για τις γυναίκες, τους

ομοφυλόφιλους, τους Τσιγγάνους και, κυρίως, για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

H Λένα Διβάνη είναι συγγραφέας