Έξαρση παρουσιάζει τις τελευταίες ημέρες η λαρυγγίτιδα στα μικρά παιδιά,
έπειτα από ύφεση περίπου ενός μηνός που συνέπεσε με την καλοκαιρία. Κύρια
αιτία αποτελεί η αυξημένη συχνότητα των ιώσεων της εποχής, οι οποίες
ευνοούνται από το κρύο.
|
|
Το πρόβλημα αφορά κυρίως παιδιά ηλικίας από 6 μηνών έως 2 ετών, τα οποία
συνήθως αναπτύσσουν λαρυγγίτιδα ως επιπλοκή ίωσης. «Τα περισσότερα μωρά που
βλέπουμε έχουν “κολλήσει” ίωση από τα μεγαλύτερα αδελφάκια τους και εκδηλώνουν
λαρυγγίτιδα επειδή εκ φύσεως ο λάρυγγάς τους είναι πιο στενός και πιο μικρός,
άρα είναι πιο εύκολο να αποφραχθεί», εξηγεί η κ. Χρύσα Τζουμάκα-Μπακούλα,
αναπληρώτρια καθηγήτρια της Παιδιατρικής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου
Αθηνών. «Έτσι, τα μικρά παρουσιάζουν λαρυγγική απήχηση της αναπνοής, υλακώδη
βήχα (είναι σαν να γαβγίζουν σκυλάκια), βραχνάδα και δυσκολίες στην αναπνοή,
για τις οποίες και τελικά πολλά οδηγούνται στο νοσοκομείο».
H διάρκεια
H λαρυγγίτιδα συνήθως διαρκεί από δύο έως τρεις ημέρες, αντιμετωπίζεται με
φάρμακα και χορήγηση οξυγόνου και μόνο σε σπάνιες περιπτώσεις είναι τόσο
επίμονη, ώστε απαιτείται μηχανική υποστήριξη της αναπνοής του παιδιού και
νοσηλεία του σε μονάδα εντατικής θεραπείας.
«Όταν ένα μικρό παιδί παρουσιάζει συμπτώματα λαρυγγίτιδας, κυρίως βραχνάδα, οι
γονείς του πρέπει να ενημερώσουν αμέσως τον παιδίατρο, διότι η βραχνάδα
σημαίνει οίδημα λάρυγγα», λέει η παιδίατρος Κωνσταντίνα Σαλεσιώτη. «Το οίδημα
αυτό στους ενηλίκους, οι οποίοι έχουν λάρυγγα μεγάλης διαμέτρου, δεν
δημιουργεί οξύ πρόβλημα, αλλά σε ένα μικρό παιδί είναι επίφοβο, γιατί μπορεί
να επιδεινωθεί, κυρίως το βράδυ, και να προκαλέσει απόφραξη του λάρυγγα. Το
επακόλουθο είναι να ξυπνά το παιδί μέσα στη νύκτα με έντονο βήχα και
δύσπνοια». Σε τέτοια περίπτωση, οι γονείς πρέπει να βγάλουν αμέσως το παιδί
στον κρύο αέρα, ώστε να βελτιωθεί η αναπνευστική ικανότητά του. Αν το μέτρο
αυτό δεν αποδώσει, το παιδί πρέπει να μεταφερθεί στο νοσοκομείο.
Στους παράγοντες που μπορεί να επιδεινώσουν τη λαρυγγίτιδα συμπεριλαμβάνονται
όλες οι εισπνεόμενες ερεθιστικές ουσίες, όπως ο καπνός του τσιγάρου, η τσίκνα,
ο καπνός από το τζάκι, τα βαριά αρώματα, τα αποσμητικά χώρου κ.ά., ενώ
ιδιαίτερη προσοχή χρειάζονται τα μικρά παιδιά με επαναλαμβανόμενες
λαρυγγίτιδες, τα οποία δεν πρέπει να εκτίθενται καθόλου στις παραπάνω ουσίες,
ούτε να βρίσκονται σε κλειστούς χώρους με την ατμόσφαιρα βαριά από την πολυκοσμία.
TI ΣΥΝΙΣΤΟΥΝ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ
Χρειάζεται δροσερό περιβάλλον
«Όταν ένα μικρό παιδί έχει λαρυγγίτιδα, συνιστούμε στους γονείς να το
έχουν σε δροσερό και υγρό περιβάλλον», τονίζει η κυρία Τζουμάκα – Μπακούλα,
αναπληρώτρια καθηγήτρια Παιδιατρικής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου
Αθηνών. «Πρακτικά, αυτό σημαίνει πως η θερμοκρασία του χώρου δεν πρέπει να
είναι ιδιαίτερα υψηλή (όχι πάνω από 21 βαθμούς), να αερίζεται καλά και
συστηματικά το δωμάτιό του και να υπάρχει υγρασία, είτε με ζεστό νερό που
τρέχει στο μπάνιο είτε με υγραντήρα». Καλό είναι επίσης να διατηρείται το
παιδί ήρεμο και να του κάνουν οι γονείς τα χατίρια, ώστε να μην κλαίει έντονα,
διότι μπορεί να επιδεινωθεί το αναπνευστικό πρόβλημά του.
