Αναζήτηση
«Ο δρόμος με τ’ αγάλματα». Ο πεζόδρομος της Αποστόλου Παύλου, με σειρά έργων
γνωστών Ελλήνων γλυπτών, δεξιά κι αριστερά. Πολλοί νέοι στέκονται, διαβάζουν
ονόματα και τίτλους, συζητούν. Δεξιά η Ακρόπολη, φωτισμένη, μεγαλειώδης. Πιο
κάτω, η Αρχαία Αγορά και το Θησείο. Κατηφορίζεις προς την Ερμού και αισθάνεσαι
πως είσαι πολύ τυχερός, προνομιούχος, που βαδίζεις «στ’ αρχαία τα μονοπάτια».
Κι άξαφνα, μπροστά στην πλατεΐτσα του ναού – Άγιοι Ασώματοι – πέφτεις πάνω σε
ένα πελώριο τείχος, που βρωμοκοπάει! Σκουπίδια…
Φεύγει η μαγεία κι έρχεται στα χείλη η βλαστήμια. Κι είναι κι οι γάτες, με
ράκη από σακούλες νάιλον στο στόμα. Τρέχουν σαν κυνηγημένες να βρούνε μια
γωνιά, για να δειπνήσουν πλουσιοπάροχα και ήρεμα. Και, τρέχοντας, γεμίζουν τον
τόπο λεμονόκουπες, ψαροκέφαλα, κόκαλα από παϊδάκια, βαμβάκια με ρίμελ και
κρέμες προσώπου, λειωμένα αποτσίγαρα. Μια φρίκη.
Τρεις, τέσσερις φορές τον χρόνο, η ίδια κατάσταση. Ξεχειλισμένοι από σκουπίδια
κάδοι απορριμμάτων, σκουπίδια δίπλα από τους κάδους, σκουπίδια παντού.
Καινούργια απεργία τώρα. Από την περασμένη Πέμπτη. Έλεγαν πως σήμερα θα λήξει.
Αναρωτιέμαι: αφού στο τέλος οι απεργοί θα κερδίσουν την παρτίδα, γιατί δεν
τους δίνονται απ’ την αρχή αυτά που ζητάνε, ώστε να μην απεργούν και να μην
πεθαίνουμε, κάθε τόσο, από το σκουπιδομάνι;
Διάβασα ότι η Ντόρα, επικαλούμενη λόγους προστασίας της δημόσιας υγείας,
ζήτησε να εξασφαλιστεί το αναγκαίο προσωπικό ασφαλείας, για ν’ ανοίξει η
χωματερή των Άνω Λιοσίων. Έχει δίκιο. Γιατί όλα υποφέρονται. Και το
κυκλοφοριακό χάος και η πορεία των 50 ανθρώπων στη μέση της Σταδίου και οι
συμπλοκές των αστυνομικών μπροστά στο υπουργείο. Τα σκουπίδια, όμως, δεν
υποφέρονται. Εγώ, τουλάχιστον, αισθάνομαι τη γλίτσα τους επάνω μου. Αφήνω την
ξεφτίλα…
Μένω σε μια γειτονιά που πλημμυρίζει από τουρίστες. Κατεβαίνουν, οι άνθρωποι,
από τα πούλμαν, στα πρόσωπά τους σκάνε πλατιά χαμόγελα καθώς αντικρύζουν την
Ακρόπολη, αλλά στην άλλη γωνία, την ώρα που πάνε ν’ αγοράσουν κάποια
«αναμνηστικά», βγάζουν τα μαντίλια τους και χουφτώνουν τα ρουθούνια. Το θέαμα
των σκουπιδιών, ολόκληροι λόφοι, είναι αποκρουστικό. Και η μπόχα απερίγραπτη.
Και να σκεφτεί κανείς, ότι σε μερικούς μήνες θα έχουμε Ολυμπιακούς Αγώνες. Με
εκατοντάδες χιλιάδες ξένους στα «σπίτια μας»…
