Κάθε τρεις και λίγο ακούω από κάπου εκεί στο βάθος δύο Ρωσίδες να συζητούν,

σαν να δίνει η μία συνταγή για γλυκό στην άλλη. Πόση ζάχαρη θα βάλει, πώς να

δέσεις το σιρόπι και πώς να σερβίρεις το γλυκό, αφού το βγάλεις από τον

φούρνο. Εκτός κι αν μιλούν για μια δύσκολη ημέρα στη δουλειά. Και όχι για

σιρόπια.

The Ragpicker’s Dream Mark Knopfler (Universal)

Στο όνομα του Μαρκ Νόπφλερ οι εραστές της κιθάρας πίνουν νερό και οι κατάκοποι

της αναβίωσης της (πιο) αμφισβητούμενης δεκαετίας του ’80 κάνουν πως δεν

ακούνε – ο Νόπφλερ όμως μακριά από τους Dire Straits είναι μια άλλη εντελώς

ιστορία. Υπέροχη, σαν χριστουγεννιάτικο παραμύθι πριν από τα Χριστούγεννα, σαν

υπόσχεση γιορτής, σαν ζεστή υποδοχή στον χειμώνα. Όσοι στρέφουν τη ματιά τους

παλιά για να προσδιοριστούν, συνιστάται να κοιτάξουν παλιότερα. Στην

αμερικανική φολκ και στις φθαρμένες από τον καιρό μπαλάντες, σε καλό παλιό

υλικό από την κάντρι και τα μπλουζ που απέκτησαν ακόμη μεγαλύτερη, με τα

χρόνια, αξία. Είναι το τρίτο προσωπικό του άλμπουμ και τα πράγματα είναι ακόμη

πιο ξεκάθαρα.


Η κιθάρα και η φωνή βγαίνουν γραμμένα σαν στάμπα πάνω σε ξεβαμμένο τζιν, που

αν είχε φωνή και μπορούσε να μιλήσει, θα έλεγε κι αυτό τις δικές του ιστορίες

του. Ο κ. Νόπφλερ αφήνει τον χρόνο να φανεί και πάνω του, η υστερία της νιότης

κατοικεί στην άλλη όψη του καθρέφτη. Οι Dire Straits (θυμάστε;) γέμιζαν

στάδια, ο καινούργιος Νόπφλερ γεμίζει την καρδιά μας. Το Why Aye Man στο χολ

του άλμπουμ οδηγεί ωραιότατα στο σαλόνι, την ώρα που δύει ο ήλιος. Hill

Farmer’s Blues – για την πραγματική ζωή στη φάρμα. You Can’ t Know You’ re

Born, η πραγματική ζωή κατά κάποιον τρόπο. Devil Baby και Daddy’s Gone tο

Knoxville, κομμένα «γωνία» από τη λαχταριστή «κερασόπιτα» με τη συνταγή της

γιαγιάς που ο Νόπφλερ όχι μόνο πετυχαίνει, αλλά και κάνει όλους να μιλούν γι’

αυτήν. Γιατί, από τη φολκ του Νόπφλερ και τη mountain music, μέχρι τις μίξεις

του Ρίκι Μοντανάρι και τα τρία πικάπ του Κοξ, η νέα/παλιά μουσική είναι μια

υπέροχη ανακύκλωση με μικρές, γλυκές παρεμβάσεις.

Yanqui u.x.o Godspeed You Black Emperor (Hitch Hyke)

Οι απλοποιήσεις οδηγούν στην καταστροφή. Δύο τετράγωνα μετά την απαγορευτική

πινακίδα, οι Καναδοί post-ρόκερς Godspeed You Black Emperor επεμβαίνουν

δραστικά. Η μουσική είναι ένα γεμάτο κόμπους χαλί, που πετάει ψηλά και σου

αποκαλύπτει πανοραμική θέα. Θυμάστε εκείνο το «καλλιτεχνικό» περισπούδαστο

ροκ, που έτρεφε με τέχνη ακροατήρια του κόσμου; Είναι εδώ όχι τόσο πομπώδες,

υπόγειο, συμφωνικό, ευλαβικά δοσμένο σε κάποια ανώτερη περιπέτεια. Οι Καναδοί

μελετητές των ήχων θαυμάζουν το μεγαλείο του κόσμου, οραματίζονται την

αποκάλυψη, αλλά δεν μπορούμε να τους βρούμε πολλά άλλα ελαφρυντικά. Ο Στιβ

Όλμπινι, ωστόσο, έδωσε καθοριστικές οδηγίες.

Barfly IV V/Α (Ankh)

Στο χλιδάτο κόκκινο του παριζιάνικου Barfly οι καϊπιρίνιες είναι εξαιρετικές

και η μουσική του επίσης. To μπαρ/ρεστοράν και σούπερ-τρέντι εν λόγω σημείο

ξεχωρίζει από τα κοκτέιλ και τα cd του επίσης, όσο και από τις σέξι φτερωτές

υπάρξεις που συνοδεύουν τις κυκλοφορίες. Επί του παρόντος, ο μεσιέ Ζαν Κλοντ

Σεντρές, από τα πρόσωπα που διακρίνονται όλο και πιο πολύ στα πικάπ εσχάτως,

φροντίζει τη μουσική σαν να την κάνει δώρο σε δικούς του ανθρώπους,

αμπαλάροντας σέξι ρυθμούς χάουζ προέλευσης και πολλών ποικιλιών με υπογραφές

Κένι Χόουκς, Τιμ Ντελάξ, Spiritual Vib, που ξεκινούν από τα γκόσπελ της Μισέλ

Γουίκς και φέρνουν το κλαμπ μέσα στο σπίτι. Και για μια ακόμη καλύτερη

γνωριμία με τη φιλοσοφία Barfly, o μεσιέ Σεντρές φέρνει τις μουσικές του στα

πικάπ του δικού μας Venue, στο Μαρούσι. Στο πάρτι της Πέμπτης.

Όνομα και διεύθυνση

* Μερικές φορές είναι απλώς θέμα εμπιστοσύνης… http: //www.trustthedj.com

* Οι Spirit Of Love επιστρέφουν ανανεωμένοι. Οι Κυριακές του Dimpap στο

Interni αρχίζουν στις 8.30. http:

//www.soldancing.com…. μείνετε συντονισμένοι.

* Η George V Records μοιράζει ιδέες. Η παριζιάνικη αισθητική ταιριάζει

παντού… http:

//www.georgeVrecords.com. Από το τραπέζι ώς το πικάπ.

Τελευταία Νέα