Νοσοκομείο Ευαγγελισμός. Δωμάτιο 1031. Οι αξιωματικοί της Αντιτρομοκρατικής

Υπηρεσίας στρέφουν τη συζήτηση που είχαν με τον Σάββα Ξηρό, στο πρόσωπο του

Γιάννη Σερίφη.

Ο τραυματισμένος τρομοκράτης θα υποστηρίξει ότι ο Γιάννης Σερίφης είχε σχέση

με την οργάνωση, πως στρατολογούσε μέλη κι ότι είχε ακούσει πως είχε πάρει

μέρος στην επίθεση κατά του Γουέλς. Θα αποκαλύψει μάλιστα και το ψευδώνυμό

του, «Σαρδανάπαλος», λέγοντας στον επικεφαλής της Αντιτρομοκρατικής ότι «έτσι

τον αποκαλούσε περιπαιχτικά ο «Λουκάς» (Δ. Κουφοντίνας)». Αν και δεν επρόκειτο

για συνθηματικό ψευδώνυμο της οργάνωσης, το εξελληνισμένο όνομα του τελευταίου

βασιλιά των Ασσυρίων, προστέθηκε στη λίστα με τα ονόματα που είχε στα χείλη

της όλη η Ελλάδα κατά τη διάρκεια του περασμένου καλοκαιριού.

Με βάση και την κατάθεση του Σάββα την περασμένη Τρίτη ο εισαγγελέας κάλεσε σε

απολογία τον Γ. Σερίφη κατηγορώντας τον για συμμετοχή στη 17Ν. Ανάλογη

κατάθεση είχαν κάνει και οι Π. Σερίφης και Χριστόδουλος Ξηρός. Ο ίδιος

αρνείται τις κατηγορίες, ο συνήγορός του μιλάει για «ισχνό αποδεικτικό υλικό»

και παίρνει προθεσμία να απολογηθεί την Κυριακή.

«Κεντρικό πρόσωπο»

Εδώ και χρόνια οι αναλυτές της Αντιτρομοκρατικής πάντως ήταν πεπεισμένοι ότι ο

παλιός τους γνώριμος, ο 63χρονος συνταξιούχος συνδικαλιστής Γιάννης Σερίφης,

αποτελούσε «κεντρικό πρόσωπο του τρομοκρατικού φαινομένου». Παρ’ ότι το όνομά

του είχε εμπλακεί σε κρίσιμες υποθέσεις – κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του

’70 και του ’80 – και βρισκόταν σε συνεχή αστυνομικό κλοιό, όλα αυτά τα χρόνια

οι διωκτικές αρχές δεν είχαν καταφέρει να βρουν ένα αδιάσειστο στοιχείο που να

ενοχοποιηθεί τον Γιάννη Σερίφη. Η πρώτη φορά που το επιχείρησαν, ήταν και η

μοναδική, αφού αθωώθηκε.

Ήταν τον χειμώνα του 1977, όταν κοντά στο εργοστάσιο της AEG, στου Ρέντη,

πέφτει νεκρός, κατά τη διάρκεια ένοπλης συμπλοκής με αστυνομικούς, ο Χρήστος

Κασσίμης. Ο Γιάννης Σερίφης, συνδικαλιστής της AEG, που λίγους μήνες πριν είχε

ηγηθεί απεργιακών κινητικοποιήσεων, συλλαμβάνεται ως ο άνθρωπος που πυροβόλησε

και σκότωσε τον Χρήστο Κασσίμη, με τον οποίο επιχείρησαν μαζί να τοποθετήσουν

στο εργοστάσιο εκρηκτικό μηχανισμό. Οδηγείται στις Φυλακές της Αίγινας μέχρι

την εκδίκαση της υπόθεσής του, η οποία έμελλε να είναι αθωωτική.

Γεννημένος το 1938 στο Μόρφι Θεσπρωτίας, ο Γιάννης Σερίφης σε νεαρή ηλικία

ξενιτεύτηκε στην Αυστραλία για μικρό χρονικό διάστημα, ενώ αργότερα θα βρεθεί

στη Γερμανία όπου ζούσαν συγγενικά του πρόσωπα. Από το Μόναχο όπου ζούσε και

εργαζόταν ανέπτυξε έντονη πολιτική δράση, η οποία κορυφώθηκε το 1967 μετά το

πραξικόπημα των χουντικών. Είναι η εποχή κατά την οποία η Ευρώπη κλυδωνίζεται

από τα νεανικά κινήματα της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς που ξεπροβάλλουν σε

κάθε φοιτητική κινητοποίηση και αναζητούν την πραγμάτωσή τους στους

εργασιακούς χώρους.

Το Στρατοδικείο

Με την αρωγή και τη στήριξη γνωστών Γερμανών αριστεριστών, ο Γιάννης Σερίφης

αναπτύσσει έντονη αντιδικτατορική δράση που πολύ γρήγορα οδηγεί στη συγκρότηση

της αντιστασιακής οργάνωσης 20ή Οκτώβρη, στην οποία συμμετείχαν στελέχη από

όλους του πολιτικούς χώρους. Η δράση του, στο πλαίσιο της 20ής Οκτώβρη, τον

οδηγεί σε ερήμην καταδίκη από Στρατοδικείο του καθεστώτος. Επίκεντρο της

υπόθεσης ήταν νεαρή γυναίκα, η οποία ενεπλάκη στις πρόσφατες έρευνες από

μερίδα μέσων ενημέρωσης ως η «ξανθιά της 17Ν».

Ήταν Ιούλιος του 1972 όταν, σύμφωνα με τις αρχές, ύστερα από σχέδιο του Γιάννη

Σερίφη, τρεις Γερμανοί ταξίδεψαν στην Ελλάδα και επιχείρησαν να φυγαδεύσουν

στο εξωτερικό τη νεαρή γυναίκα που συμμετείχε στους κόλπους της 20ής Οκτώβρη

και σχετιζόταν μαζί του.

Κατά την επιστροφή του στην Ελλάδα ο Γιάννης Σερίφης, μετά την πτώση των

συνταγματαρχών, διακρίνεται για τη συνδικαλιστική του δράση στον χώρο της

εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς. Μετά την εμπλοκή του στην υπόθεση του Χρήστου

Κασσίμη, ο Γιάννης Σερίφης απασχολεί τις διωκτικές αρχές για δεύτερη φορά το

1987, όταν θεωρήθηκε ύποπτος για συμμετοχή στη δολοφονική απόπειρα εις βάρος

τού πρώην προέδρου της ΓΣΕΕ Γιώργου Ραυτόπουλου.

Ακλόνητο άλλοθι

Χάρη στο ακλόνητο άλλοθι που παρουσίασε ο Γιάννης Σερίφης – ως συνδικαλιστής

των ΗΛΠΑΠ αυτήν τη φορά συμμετείχε σε δραστηριότητες του οργάνου – θα αφεθεί

ελεύθερος για μια ακόμη φορά, δίχως να του απαγγελθεί καμία κατηγορία. Παρ’

ότι οι αστυνομικές αρχές θεωρούν ότι διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στη

δημιουργία «των κορυφαίων τρομοκρατικών οργανώσεων της χώρας», δεν θα

καταφέρουν ποτέ να συγκεντρώσουν τα στοιχεία εκείνα που θα επικύρωναν τη

«βεβαιότητά» τους στις αίθουσες των δικαστηρίων.

Ακόμη και μετά την εξάρθρωση της 17Ν, οι διωκτικές αρχές ακολούθησαν μια πολύ

προσεκτική τακτική για την περίπτωσή του. Με τη διαβίβαση του προανακριτικού

υλικού στη Δικαιοσύνη, άφησαν τον ειδικό εφέτη – ανακριτή να αποφασίσει εάν ο

63χρονος Γιάννης Σερίφης θα πρέπει να απολογηθεί και κυρίως εάν θα πρέπει να

προφυλακιστεί.

Πατέρας δύο παιδιών ο Γιάννης Σερίφης, τα οποία σπουδάζουν στο εξωτερικό,

αρνείται κάθε ανάμειξη στην οργάνωση της 17Ν, υποστηρίζοντας, μάλιστα, ότι δεν

μπορεί να αλλάξει την κοινωνία μια χούφτα ανθρώπων που κρύβονται. Σε ό,τι

αφορά τη συμμετοχή του στη δολοφονία του σταθμάρχη της CIA Ρίτσαρντ Γουέλς,

τον Δεκέμβριο του 1975, ο Γιάννης Σερίφης αντιτείνει ότι βρισκόταν στη

Γερμανία.