Έλληνες «σκιέρ» και «άλτες» στην Πόλη

Τους είδα να με πλησιάζουν με συνεσταλμένα πονηρό χαμόγελο – οι δύο νεαροί

δημοσιογράφοι από το πολιτιστικό τμήμα της εφημερίδας «Ζαμάν». Στεκόμουν στην

ουρά στην είσοδο του Πολιτιστικού Κέντρου Λουτφί Κιρντάρ, όπου φιλοξενείται η

«Αρτ-Κωνσταντινούπολη», με 80 εντόπιες και οκτώ ξένες εκθέσεις. «Θα μας

βοηθήσεις να μιλήσουμε με τη Μίνα Παπαθεοδώρoυ-Βαλυράκη;»

«Ο σκιέρ που κατηφορίζει – έτσι λέγεται το έργο της που έγινε επίσημη

αφίσα των Χειμερινών Ολυμπιακών του Σολτ Λέικ Σίτι, ποιο έργο της αγόρασε το

Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης Σακίπ Σαμπαντζί…;», άρχισαν να πέφτουν οι

ερωτήσεις. «Είναι συμπαντική η γλώσσα της τέχνης, η δυνατότητα επικοινωνίας

που δημιουργεί…», «Γεια σας, φωτογράφος από τη «Χουριέτ», μπορείτε να της

πείτε να σταθεί μπροστά σ’ εκείνο τον πίνακα…».

Και επιτέλους ακούστηκε η – σωτήρια! – ανακοίνωση που καλούσε για την

τελετή των εγκαινίων. Έμεινα στο περίπτερο μόνη. Δεν είχα ξαναδεί από κοντά

αυτούς τους μεγάλους πίνακες. Με την πρώτη ματιά είναι σαν η ζωγραφιά να μην

έχει χωρέσει στην επιφάνεια του πίνακα, οι γραμμές να έχουν ξεφύγει. Κοιτάς,

θαρρείς, από κοντά και δεν μπορείς να δεις το όλο. Όταν απομακρυνθείς λίγο, θα

ήθελες να περιδιαβείς τον πίνακα. Ακούς ήχους: του χιονιού που τριζοβολάει

κάτω απ’ τα σκι και τις ακτίνες του ήλιου, της άλτριας και, αμέσως, του πήχη

που πέφτει πάνω στο στρώμα… Εικόνες από μια έκθεση της Ελληνίδας ζωγράφου

στην Πόλη.

INFO

Η έκθεση συνεχίζεται στο Πολιτιστικό Κέντρο Λουτφί Κιρντάρ έως 14 Οκτωβρίου