|
|
Για τη μυστηριώδη «Ελληνίδα γραμματέα» του Ζαν Πολ Σαρτρ, η οποία θα
μπορούσε να είναι ο σύνδεσμος του Γάλλου διανοουμένου με τους ανθρώπους της 17
Νοέμβρη, μιλάει στα «ΝΕΑ» ο Ζαν Γκισνέλ, πρώην δημοσιογράφος της «Λιμπερασιόν»
και συγγραφέας.
|
«Η CIA γνώριζε κάτι για μια Ελληνίδα, η οποία ίσως είχε διατελέσει γραμματέας του Σαρτρ για μία περίοδο. Θεωρούσε, και ίσως ακόμα θεωρεί, λογικό να ήταν εκείνη ο σύνδεσμος με τους ανθρώπους της 17Ν», λέει στα «ΝΕΑ» ο Ζαν Γκισνέλ, δημοσιογράφος και συγγραφέας του βιβλίου «Liberation: Η ιστορία»
|
Στο βιβλίο του «Liberation: Η ιστορία», που μόλις κυκλοφόρησε και στα
ελληνικά, ο Ζαν Γκισνέλ περιγράφει λεπτομερώς πώς ο Φρεντερίκ Λοράν,
δημοσιογράφος της «Λιμπερασιόν», εκλήθη το 1975 από τον Σερζ Ζιλί με την
εντολή να πάει στο διαμέρισμα του Σαρτρ για να παραλάβει «κάτι», που ήταν η
πρώτη προκήρυξη της 17Ν με την οποία η οργάνωση αναλάμβανε την ευθύνη για τη
δολοφονία του Ρίτσαρντ Γουέλς.
Ανακρίσεις χρόνων
Ο Λοράν ταλαιπωρήθηκε επί πολλά χρόνια από τη CIA, η οποία πίστευε πως ο
δημοσιογράφος γνώριζε περισσότερα για τη δολοφονία του Ρίτσαρντ Γουέλς. Αυτό
που δεν αναφέρεται στο βιβλίο είναι ότι την τελευταία φορά που η CIA ήρθε σ’
επαφή με τον Λοράν, το 1992, λέει στα «ΝΕΑ» ο Ζαν Γκισνέλ, ο πράκτορας άφησε
να εννοηθεί στον δημοσιογράφο ότι η CIA είχε γνώση του πιθανού ελληνικού
συνδέσμου του Σαρτρ εννοώντας, όπως αποδείχθηκε αργότερα, τη μυστηριώδη
«Ελληνίδα γραμματέα» του…
Όπως αναφέρεται στο βιβλίο, το 1992 ο Λοράν συνάντησε «σε μια σουίτα του
ξενοδοχείου “Πρίγκιπας της Ουαλίας”, τον “κύριο Ρομπέρ” έναν από τους
υπευθύνους του παραρτήματος της CIA στο Παρίσι, ο οποίος του απέδειξε ότι
γνώριζε περισσότερα από εκείνον για την υπόθεση Γουέλς και, προπαντός, πως οι
αμερικανικές έρευνες είχαν ανακαλύψει έναν ευλογοφανή σύνδεσμο ανάμεσα στον
Ζαν Πολ Σαρτρ και στους Έλληνες τρομοκράτες».
«Ευλογοφανής σύνδεσμος»
Όμως, όπως εξηγεί στα «ΝΕΑ» ο Ζαν Γκισνέλ, συντάκτης Άμυνας και Στρατιωτικών
Πληροφοριών σήμερα στο περιοδικό «Le Point», αυτό που δεν γράφτηκε στο βιβλίο
είναι ότι ο «ευλογοφανής σύνδεσμος», για τον οποίο μιλούσε η CIA, δεν ήταν
άλλος από την «Ελληνίδα γραμματέα» του Σαρτρ.
«Παρ’ όλο που ήμουν δημοσιογράφος στη “Λιμπερασιόν” το 1973, η πρώτη φορά που
έφθασε στ’ αυτιά μου αυτή η πληροφορία ήταν το 1996, όταν συνάντησα έναν Γάλλο
“αντικατάσκοπο”, ο οποίος έμεινε άναυδος από το γεγονός ότι είκοσι χρόνια μετά
τη δολοφονία του Γουέλς, η CIA ακόμη ήθελε να μάθει αν υπήρχε κάτι καινούριο
για τον Σερζ Ζιλί, διευθυντή της “Λιμπερασιόν”, και την υπόθεση της 17
Νοέμβρη».
Ακολούθησε ένα ταξίδι του στις ΗΠΑ, «όπου πριν από πέντε χρόνια έμαθα ότι η
CIA κάτι γνώριζε για μια Ελληνίδα, που ίσως να είχε διατελέσει γραμματέας του
Σαρτρ για μία περίοδο», λέει.
Ούτε το όνομά της
Ο Ζαν Γκισνέλ προσπάθησε να μάθει ποια ήταν η άγνωστη γυναίκα, αλλά δεν
ανακάλυψε τίποτα, ούτε το όνομά της. «Δεν βρήκα ένα πρόσωπο που να ταιριάζει
σε αυτό το προφίλ», τονίζει. Και αφού, όπως λέει, «είμαι συνηθισμένος στα
στοιχεία των μυστικών υπηρεσιών, τα οποία συνήθως δεν σε βγάζουν πουθενά, δεν
μπορούσα σε καμία περίπτωση, να αποτελέσω μέρος μιας κατηγορίας προς έναν
άνθρωπο, του οποίου το όνομα δεν είχε εμφανισθεί».
Πάντως, ο Ζαν Γκισνέλ θεωρεί πως θα ήταν δύσκολο ο Σαρτρ να έχει επαφές με τη
17 Νοέμβρη εκείνη την περίοδο. «Πώς θα μπορούσε να είναι σ’ επαφή με
οποιονδήποτε τρόπο μαζί τους; Εκείνη την εποχή, τον Δεκέμβριο του 1975, ήταν
σχεδόν τυφλός και πολύ αδύναμος. Δεν είχε κανέναν λόγο να λάβει προσωπικά ένα
μήνυμα από οποιαδήποτε οργάνωση. Θα μπορούσε όμως να “καλύψει” μια τέτοια
μετάδοση, αφού οποιοσδήποτε άνθρωπος βρισκόταν δίπλα του μπορούσε να
χρησιμοποιήσει τ’ όνομά του. Ειδικά αν αυτός ή αυτή δούλευε μαζί του»,
επισημαίνει.
«Αγωγές παντού…»
Και αν η CIA πραγματικά πίστευε ότι η μυστηριώδης εκείνη γυναίκα ήταν ένας
«ευλογοφανής σύνδεσμος» του Γάλλου διανοούμενου με τους τρομοκράτες της 17Ν,
τότε γιατί δεν κατάφερε να την εντοπίσει;
«Υποθέτω ότι τη βρήκαν. Και πρέπει να έχουν οργανώσει δίκτυο παρακολούθησής
της. Το γεγονός είναι ότι δεν φαίνεται να τους έχει οδηγήσει στη 17 Νοέμβρη
εδώ και χρόνια», καταλήγει.
Υπενθυμίζεται ότι τις τελευταίες ημέρες πληροφορίες που μεταδόθηκαν από
διάφορα ΜΜΕ κατονόμαζαν τη γυναίκα η οποία φερόταν ως συνεργάτιδα του Ζαν Πολ
Σαρτρ εκείνη την περίοδο. Η ίδια με ανακοίνωσή της που απέστειλε στα ΜΜΕ
διέψευσε την πληροφορία, αρνούμενη οποιαδήποτε σχέση της με τη 17Ν.
«ΤΑ ΝΕΑ» ήρθαν σ’ επαφή με τον δικηγόρο της, ο οποίος δεν θέλησε να κάνει
κανένα σχόλιο, απαντώντας μόνο: «Αυτές τις ημέρες στέλνω αγωγές παντού…».
ΛΙΖΑ ΛΑΣΙΘΙΩΤΑΚΗ
Διαψεύδει γνωριμία με Γιωτόπουλο
|
Η κ. Λίζα Λασιθιωτάκη με τον Ζαν Πολ Σαρτρ στις 3/3/1978 στην Αθήνα (αρχείο ΔΟΛ)
|
«Τον κ. Γιωτόπουλο δεν τον γνώρισα ποτέ. Όπως έχω ξαναπεί, στο Παρίσι δεν
έκανα παρέα με Έλληνες. Ήμουν περιτριγυρισμένη από το περιβάλλον του Σαρτρ»,
είπε η κ. Λίζα Λασιθιωτάκη, η λέκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών, σε συνέντευξη
που παραχώρησε χθες στον δημοσιογράφο Νίκο Χατζηνικολάου στο κεντρικό δελτίο
ειδήσεων του Mega.
Παράλληλα, αρνήθηκε ότι γνώριζε οτιδήποτε περισσότερο για την προκήρυξη της
17Ν που είχε φτάσει τότε στα χέρια του Σαρτρ. Η κ. Λασιθιωτάκη διαχώρισε τη
θέση της λέγοντας ότι «η τρομοκρατία δεν μπορεί να ονομαστεί ούτε ιδεολογία
ούτε πολιτική».
Για τον Αλέξανδρο Γιωτόπουλο είπε ότι δεν τον έχει γνωρίσει και με βάση τα όσα
έχει ακούσει να περιγράφονται, στο Παρίσι τότε αλλά και σήμερα, από τα ΜΜΕ γι’
αυτόν, «το γεγονός ότι είναι τρομοκράτης δεν αναιρεί ότι είναι πολύ αξιόλογος
διανοούμενος, μία ιδιαίτερη πνευματική προσωπικότητα. Σίγουρα ο Γιωτόπουλος
είναι διχασμένος άνθρωπος, όπως δύο πρόσωπα φαίνεται να είχαν όλοι οι άνθρωποι
της 17Ν».
Μίλησε για την ψυχολογική πίεση που υφίσταται όλες αυτές τις μέρες από
δημοσιεύματα στον Τύπο, που αναμειγνύουν το όνομά της στην υπόθεση της 17Ν,
λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «ήταν τραγικά όσα έβλεπα από την τηλεόραση, να με
συλλαμβάνουν, να με πηγαίνουν με ελικόπτερο στην Αθήνα. Φίλοι μού έλεγαν,
Λίζα, θα σε συλλάβουν. Ουδέποτε με έχει ενοχλήσει η Αστυνομία», είπε,
εκφράζοντας ταυτόχρονα την πικρία της που δεν την υποστήριξαν φίλοι της διανοούμενοι.
