Τώρα, λοιπόν, ο Οσάμα Μπιν Λάντεν είναι ο Χίτλερ. Και ο Σαντάμ Χουσεΐν είναι ο

Χίτλερ. Και ο Τζωρτζ Μπους μάχεται τους ναζί. Είχαμε να ακούσουμε παρόμοιες

ανοησίες από τότε που ο Μεναχέμ Μπεγκίν έλεγε στον πρόεδρο Ρήγκαν πως ένιωθε

σαν να επιτίθεται στον Χίτλερ στο Βερολίνο – ο ισραηλινός στρατός του

πολιορκούσε, στην πραγματικότητα, τη Βηρυτό, σκοτώνοντας χιλιάδες αμάχους και

«Χίτλερ» ήταν ο αξιολύπητος Αραφάτ. Ακόμη πιο εκπληκτικό, όμως, είναι το ότι

οι Ευρωπαίοι υποχρεώθηκαν να ακούσουν αυτές τις ανοησίες στην Μπούντεσταγκ,

την περασμένη Πέμπτη, και ότι, κατά το μεγαλύτερο μέρος, τις άκουσαν με

σεβασμό. Θυμάμαι εκείνον τον Ισραηλινό αρθρογράφο ο οποίος, έχοντας κουραστεί

από τη συνεχή επίκληση του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ως άλλοθι για τις ισραηλινές

θηριωδίες, άρχισε ένα άρθρο με τις λέξεις: «Κύριε Πρωθυπουργέ, ο Χίτλερ είναι

νεκρός». «Πρόκειται για έναν δικτάτορα που δηλητηρίασε με αέριο τον ίδιο τον

λαό του», μας θύμισε ο Μπους για ενενηκοστή φορά, παραλείποντας, ως συνήθως,

να αναφέρει ότι οι Κούρδοι τους οποίους δηλητηρίασε ο Σαντάμ πολεμούσαν για το

Ιράν και ότι οι ΗΠΑ τάσσονταν, τον καιρό εκείνο, στο πλευρό του Σαντάμ. Η

ρητορική του Μπους μοιάζει, ολοένα και περισσότερο, με εκείνη του Μπιν Λάντεν

στις διαβόητες βιντεοκασέτες του.

Τα εγκλήματα εναντίον της ανθρωπότητας της 11ης Σεπτεμβρίου διαπράχθηκαν

πράγματι από Άραβες. Και πολλοί Άραβες φοβούνται ότι δεν έχουμε δει ακόμη τα

χειρότερα από την ίδια οργάνωση. Στο μεταξύ, ο Μπους συνεχίζει να κάνει

ακριβώς αυτό που θέλουν οι εχθροί του· να προκαλεί τους μουσουλμάνους και τους

Άραβες, να επαινεί τους εχθρούς τους και να δαιμονοποιεί τις χώρες τους, να

βομβαρδίζει το Ιράκ και να το καταδικάζει σε λιμοκτονία, να παρέχει αβασάνιστα

υποστήριξη στο Ισραήλ και να διατηρεί την υποστήριξη που παρέχει στους

δικτάτορες της Μέσης Ανατολής.

Κάθε πρωί, ξυπνώ στη Βηρυτό πλάι στη Μεσόγειο με ένα κακό προαίσθημα.

Επίκειται μία πραγματική θύελλα. Και όχι μόνο δεν κάνουμε τίποτε για να την

αποτρέψουμε, αλλά την προκαλούμε κιόλας.