Ο Ολυμπιακός Λαμίας 1958-59. Όρθιοι από τα αριστερά: Σαμπάνης, Βουρλιωτάκης,

Οικονόμου, Τσιτίνης, Κοντοδήμος, Σακελλάρης. Καθιστοί: Λιόλιος, Καυκιάς,

Μιχαλόπουλος, Πολυκανδριώτης, Στυλιανού

Εχει πολύ γερές ρίζες το ποδόσφαιρο στη Λαμία και στην ευρύτερη περιοχή της

Φθιώτιδας. Η ιστορία των συλλόγων της πόλης είναι πλούσια και η προσφορά τους

σε πανελλήνια κλίμακα υπήρξε μεγάλη. Από το 1912 που ιδρύθηκαν και αγωνίστηκαν

οι πρώτες ομάδες της Λαμίας μέχρι σήμερα τα ποδοσφαιρικά γεγονότα της περιοχής

παρουσιάζουν εξελίξεις επί 92 χρόνια! Οι λεπτομέρειες, η έρευνα, οι αναλύσεις,

τα ρεπορτάζ, οι πίνακες και οι φωτογραφίες που περιλαμβάνονται στην έκδοση

ενός τόμου 300 σελίδων του φιλολόγου Δημητρίου Θ. Νάτσιου (προϊστάμενου των

Γενικών Αρχείων του Κράτους – Αρχείων Νομού Φθιώτιδας) αποτελούν τη μεγαλύτερη

ίσως συμβολή στην τοπική ιστορία του αθλητισμού. Τίτλος του βιβλίου: «Ιστορία

του Λαμιακού Ποδοσφαίρου» (1912-1999). Στο εξώφυλλο εκτός από το έμβλημα του

Α.Σ. «Λαμία» αναγράφονται και οι ονομασίες δεκάδων συλλόγων της περιοχής.

Πρέπει να τονίσουμε ότι το βιβλίο παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, ακόμη και

για εκείνους που δεν κατάγονται από τη Φθιώτιδα. Δεν πρόκειται για μια απλή

παράθεση ιστορικών στοιχείων, για το ποδόσφαιρο και τον αθλητισμό. Οι

περιγραφές του φιλολόγου Δημητρίου Νάτσιου είναι γλαφυρές, συναρπαστικές. Μας

ξεναγούν σε κρίσιμες περιόδους της ιστορίας στον αιώνα που πέρασε και μέσα από

τα ποδοσφαιρικά γεγονότα ζούμε τις συγκλονιστικές στιγμές του Α’ και του Β’

Παγκόσμιου Πολέμου. Στην εισαγωγή της έκδοσης, ο συγγραφέας αναφέρει ότι: «Για

την ελληνική πραγματικότητα η δεκαετία του 1870 και η Μικρασιατική Καταστροφή

σηματοδοτούν σημαίνουσες αλλαγές, τόσο για το κοινωνικό σύνολο, όσο και για

τον αθλητισμό».

Τα λεπτομερή στοιχεία του βιβλίου φανερώνουν ότι η 90χρονη ιστορία του

λαμιακού ποδοσφαίρου, σ’ όλες της τις περιόδους, υπήρξε ιδιαίτερα ταραγμένη

και, όσο κι αν δεν θέλει να το τονίσει ο Δ. Νάτσιος, από τα ίδια τα γεγονότα

φαίνεται ότι οι συνεχείς συγχωνεύσεις (η μεγάλη γάγγραινα για το ελληνικό

ποδόσφαιρο γενικά) έβλαψαν το τοπικό ποδόσφαιρο, αφού ο ανταγωνισμός και η

εκκόλαψη νέων ταλέντων καταργούνται όταν οι τέσσερις, τρεις ή οι δύο ομάδες

γίνονται μία.

Η πανίσχυρη Παλλαμιακή του 1960. Όρθιοι από τα αριστερά: Παπούλιας,

Παπαρούνης, Στριφτός, Γκίκας, Γεμενής, Σιμόπουλος. Καθιστοί: Κουτσολέλλος,

Προβόπουλος, Βελλής, Καρανικόλας, Λουκόπουλος

Η δεκαετία 1952-1962 φαίνεται ότι υπήρξε η πιο γόνιμη και δημιουργική για το

ποδόσφαιρο της Λαμίας. Ήταν η εποχή που η άμιλλα είχε φτάσει στο ζενίθ μεταξύ

των ομάδων Παλλαμιακής, Ολυμπιακού και Παμφθιωτικού, ενώ ανάλογης

δυναμικότητας ήταν και ο Ηρακλής. Οι δύο πρώτες ομάδες αγωνίστηκαν στο

πρωτάθλημα Β’ Εθνικής Κατηγορίας αλλά την περίοδο 1962-63 υποβιβάστηκαν. Τον

Ιούλιο του 1963 έγινε η πρώτη συγχώνευση μεταξύ Ολυμπιακού και Παμφθιωτικού,

αλλά με αντιρρήσεις εκατέρωθεν. Από τη συγχώνευση αυτή προήλθε ο Λαμιακός, που

αγωνίστηκε την επόμενη σεζόν στη Β’ Εθνική αλλά τερμάτισε στην προτελευταία

θέση και υποβιβάστηκε στο τοπικό πρωτάθλημα. Τον Μάιο του 1964 αποφασίζεται

και νέα συγχώνευση: Ο Λαμιακός και η Παλλαμιακή συγκροτούν τον νέο σύλλογο

«Λαμία» που μετέχει αργότερα στη Β’ και Γ’ Εθνική, με μεγάλη επιτυχία.

Πρόκειται για την ομάδα που μετέχει και σήμερα στο πρωτάθλημα Ερασιτεχνικής Κατηγορίας.