Η κοινοβουλευτική διαδικασία απαιτεί παραιτήσεις υπουργού ή υπουργών για

ό,τι κακό συμβαίνει στη χώρα, γράφει ο κ. Κίμωνας Δ. Χλαπανίδης:

«Από το 1878 οπότε εγένετο μια αυστηροτάτη κριτική εναντίον της τότε

κυβερνήσεως με το άρθρο «Τις Πταίει» του Χαριλάου Τρικούπη, θεμελιωτού ως

γνωστόν του κοινοβουλευτισμού στην Ελλάδα, καθιερώθη ατύπως μεν πλην σταθερώς

η κοινοβουλευτική τάξη στην Ελλάδα. Υπάρχει κοινοβουλευτική δεοντολογία ή

παραίτηση υπουργού ή υπουργών για οποιοδήποτε καλό ή κακό που προξενείται εις

τον τομέα ενός εκάστου συνεπεία κακών ή μη χειρισμών των κρατικών λειτουργών,

υπηρεσιών και παντός υπευθύνου. Είναι μια Αρχή την οποία είδαμε από τα

φοιτητικά μας χρόνια της δεκαετίας του ’50 – και νωρίτερα ακόμη και πρόσφατα

να τηρείται ανεπανάληπτα. Τουτ’ αυτό συμβαίνει πολλώ μάλλον τόσον εις την

Αγγλία, την κοιτίδα του κοινοβουλευτισμού και στις άλλες χώρες. Και για αυτό

ακριβώς χαρακτηρίζονται ως Δημοκρατικές.

Εις την πατρίδα μας τις τελευταίες ημέρες ζούμε σε βαρύτατο πένθος από το

ναυάγιο ενός επιβατηγού πλοίου χωρίς να δούμε κάποια παραίτηση για λόγους

ευθιξίας του αρμοδίου υπουργού και παντός αρμοδίου. Βεβαίως τόσον ο κ.

Πρωθυπουργός ­ που διέταξε, αμεσοτάτη έρευνα, όσον ο εισαγγελεύς του Αρείου

Πάγου πάραυτα ­ δηλαδή άνευ υπαιτίου καθυστερήσεως ­ διέταξε ποινική δίωξη

κατά παντός υπευθύνου.

Ωστόσο δεν είδαμε ακόμη την παραίτηση του αρμοδίου υπουργού. Και η παράλειψή

του αυτή ­ όσο γράφονται οι γραμμές αυτές δεν έγινε ακόμη γνωστή. Και τούτο

πληγώνει βαθύτατα την κοινή γνώμη, τον κοινοβουλευτισμό, την Δημοκρατία…».

Η ναυτική τραγωδία στην Πάρο απασχολεί και τον κ. Νικόλαο Ζάνταλη, από την

Κάντζα Παλλήνης:

«Είμαι βέβαιος ότι εάν στη νομική πρακτική υπήρχε αρμοδιότητα να

χαρακτηριστούν ως ηλίθιοι κάποιοι άνθρωποι που έχουν θεσμοθετημένη αρμοδιότητα

στο ελληνικό κράτος, και να εκτοπιστούν ως επικίνδυνοι, αφενός θα υπήρχαν

εκατοντάδες καταδίκες, αφετέρου θα είχαμε μια ελπίδα ως λαός να ζήσουμε μια

ζωή υψηλής ποιότητας…

Είμαστε όλοι στη δυσάρεστη θέση να διαπιστώνουμε καθημερινά την ηλιθιότητα σε

κάθε είδους συγκοινωνία, στη θάλασσα, στον αέρα, στη στεριά. Κάθε μέρα

τραυματίζονται ή πεθαίνουν συνάνθρωποι, κάθε μέρα υπάρχουν προβλήματα. Συχνά

αποστέλλω επιστολές στους αρμοδίους να αποκαταστήσουν την τάξη στο οδικό

δίκτυο της Αθήνας. Όποιος μελετήσει τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας και κάνει

μια βόλτα στους δρόμους, θα διαπιστώσει με ποιον τρόπο είναι δυνατόν να

καταδικαστούν κάποιοι κρατικοί υπάλληλοι ως ηλίθιοι. Όποιος μελετήσει τους

κανόνες σχετικά με λιμάνια, αεροδρόμια, πλοία, αεροπλάνα, τρένα, ελικόπτερα,

ανεμόπτερα κ.λπ. θα διαπιστώσει ότι στην Ελλάδα οι νόμοι είναι εκτός

πραγματικότητας και η πραγματικότητα εκτός νόμου».