ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ: Σ’ ένα αποδυτήριο του Παναθηναϊκού Σταδίου, συνεπεία της

μικρασιατικής προσφυγιάς.

ΑΓΑΠΑΕΙ: Όποιον έχει όραμα.

ΔΙΑΒΑΖΕΙ: Ιστορία και κλασικό θέατρο.

ΑΚΟΥΕΙ: Κλασική τζαζ, αλλά και Μέντελσον. Κλαρίνο και ζουρνά.

ΕΝΘΥΜΕΙΤΑΙ ΜΕ ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ: Τα μαθητικά χρόνια στην Ευαγγελική Σχολή Νέας

Σμύρνης. Ακόμη, την εφημεριδούλα «Μαθητική Πένα», έστω και αν ήταν Κατοχή.

ΜΟΝΟΛΟΓΕΙ: Η σκέψη κάνει καλό…

ΘΑ ΚΑΛΟΥΣΕ ΣΕ ΓΕΥΜΑ: Το ζεύγος Πολ και Τζόαν Νιούμαν.

ΜΕΓΑΛΗ ΑΓΑΠΗ: Σήμερα, οι δύο εγγονές του. Η Βαλέρια και η Μελίσα.

Ο Πέτρος Λινάρδος υπηρετεί 50 χρόνια τη δημοσιογραφία. Σταθερός στις

απόψεις του, όπως ο Βράχος του Γιβραλτάρ, δεν έλειψε από κανένα δίκαιο

κοινωνικό αγώνα. Τα τελευταία δέκα χρόνια ασχολείται και με τη μεγάλη του

αγάπη ­ την Ιστορία. Στα βιβλιοπωλεία κυκλοφορεί η νέα του δουλειά για τη Νέα

Σμύρνη του Πανιωνίου. Έρευνα, μεράκι και αγάπη στις σελίδες ενός βιβλίου-κοσμήματος.

ΕΡ.: Σμύρνη;

ΑΠ.: Αξέχαστη ρίζα.

ΕΡ.: Νέα Σμύρνη;

ΑΠ.: Πρέπει να είναι η συνέχεια.

ΕΡ.: Πανιώνιος;

ΑΠ.: 100 χρόνια και ιστορίας.

ΕΡ.: Η Νέα Σμύρνη του Πανιωνίου;

ΑΠ.: Φυσική συνέχεια από τη Σμύρνη του Πανιωνίου… είναι όμως;

ΕΡ.: Αθλητισμός στίβου;

ΑΠ.: Άθλημα για πάντα.

ΕΡ.: Αθλητισμός και μουσική;

ΑΠ.: Στην Αρχαία Ελλάδα και στη Σμύρνη δύο αλληλένδετα στοιχεία.

ΕΡ.: Πανιώνιοι Αγώνες;

ΑΠ.: Δημιουργήθηκαν πριν ο σύλλογος της Σμύρνης αποκτήσει το όνομα Πανιώνιος.

ΕΡ.: Δηλαδή;

ΑΠ.: Ο Πανιώνιος είναι ο μοναδικός σύλλογος στην Ελλάδα που πήρε το όνομά του

από αγώνες ­ το 1898.

ΕΡ.: Και το 1890;

ΑΠ.: Έτος ίδρυσης του πατέρα του, του Ορφέα Σμύρνης.

ΕΡ.: Η σχέση Πανιωνίου – Ωνάση;

ΑΠ.: Ο Ωνάσης ήταν Σμυρνιός αθλητής. Φίλος του Πανιωνίου, αλλά ανήκε στο

ναυταθλητικό σωματείο Πέλοψ, ως κολυμβητής και υδατοσφαιριστής.

ΕΡ.: Ο Πανιώνιος είναι ιδέα;

ΑΠ.: Η ιδέα είναι μια λέξη με πάρα πολλές ερμηνείες. Το ερώτημα είναι πώς ο

καθένας αισθάνεται την έννοια της αθλητικής ιδέας.

ΕΡ.: Πωλούνται οι ιδέες;

ΑΠ.: Μπορεί να μην πωλούνται, αλλά μοστράρονται.

ΕΡ.: Ολυμπιακοί Αγώνες;

ΑΠ.: Το μεγαλύτερο θέαμα του κόσμου και ταυτόχρονα η αυτοαναίρεση του Ολυμπισμού.

ΕΡ.: Αθήνα και Ολυμπιακοί Αγώνες;

ΑΠ.: Η μεγαλύτερη πρόκληση του νέου αιώνα.

ΕΡ.: Σάμαρανκ;

ΑΠ.: Ο μεγαλύτερος διπλωμάτης από καταβολής αθλητισμού.

ΕΡ.: «Αθάνατοι»;

ΑΠ.: Κατ’ αρχήν δεν είναι αθάνατοι. Αλλά καλό θα είναι να διδάσκονται από

αυτούς που δημιούργησαν τον Ολυμπισμό και τους Ολυμπιακούς Αγώνες.

ΕΡ.: Αθλητισμός και αναβολικά;

ΑΠ.: Μάστιγα κοινωνική. Την ευνοεί η συμφεροντοσκοπία ­ όχι υποχρεωτικά

κοινωνική. Επίσης, το έλλειμμα ενημέρωσης των αθλητών.

ΕΡ.: Σχολικός αθλητισμός;

ΑΠ.: Το μεγάλο όραμα. Στη σημερινή Ελλάδα μάλλον δανείζεται από τον εξωσχολικό αθλητισμό.

ΕΡ.: Οι χορηγοί, απαραίτητοι στον αθλητισμό;

ΑΠ.: Με τα σημερινά δεδομένα, ναι ­ άλλα όχι υποδούλωση. Πάντως δεν έχουν

καμία σχέση με την αυθεντική αρχαιοελληνική έννοια του όρου.

ΕΡ.: Αθλητισμός ή πρωταθλητισμός;

ΑΠ.: Αλληλένδετα. Ο πρωταθλητισμός χωρίς αθλητισμό έχει γυάλινα πόδια.

ΕΡ.: Ο πρωταθλητισμός είναι υγεία;

ΑΠ.: Αν εννοείτε υγεία ψυχής και σώματος, σηκώνει πολύ νερό η συζήτηση.

ΕΡ.: Συγγραφέας ή δημοσιογράφος;

ΑΠ.: Δημοσιογράφος που συγγράφει, καθώς αγαπά την Ιστορία.

ΕΡ.: Βιβλίο ή ρεπορτάζ;

ΑΠ.: Βιβλίο χωρίς ρεπορτάζ δεν υπάρχει.

ΕΡ.: Πανελλήνιος, Εθνικός, Δημήτριος Βικέλας και τώρα βιβλίο για τον Πανιώνιο. Γιατί;

ΑΠ.: Θα έλεγα μια δεκάχρονη σκυταλοδρομία τιμής και μνήμης σε άξιους του

ελληνικού αθλητισμού αλλά και της κοινωνίας.

ΕΡ.: Η Ιστορία διδάσκει;

ΑΠ.: Όλβιος όστις ιστορίης έσχε μάθησιν (Ευριπίδης: Ευτυχής αυτός που

διδάχτηκε την ιστορία).

ΕΡ.: Σας πληγώνει το παρελθόν;

ΑΠ.: Dum spiro spero (Όσο ζω ελπίζω), για να θυμηθούμε και τα μαθητικά.

ΕΡ.: Τι θα συμβουλεύατε τους σημερινούς Πανιώνιους;

ΑΠ.: Να μην ξεχνάνε τις ρίζες τους.