Με μεγάλη ανακούφιση ακούσαμε τον πρόεδρο Ομπάμα να δηλώνει ότι «δεν μπορείς να συνεχίσεις να ξεζουμίζεις χώρες που βρίσκονται σε ύφεση». Γεια στο στόμα του!

Μόνο και μόνο δηλαδή ότι κοτζάμ Μπαράκ ξύπνησε κυριακάτικα, έβαλε γραβάτα, φώναξε τις κάμερες και ασχολήθηκε με την αφεντιά μας είναι μεγάλη υπόθεση.

Αλλά γιατί ασχολήθηκε; Τι ζόρι τραβάει άραγε ο πρόεδρος των ΗΠΑ με τα δικά μας ζόρια;

Εμένα μου έκανε εντύπωση μια άλλη φράση της «ηχηρής παρέμβασης υπέρ της Ελλάδας», την οποία δεν άκουσα να σημειώνει κανείς.

Είπε λοιπόν ο Ομπάμα: «Η ελπίδα μου είναι ότι η Ελλάδα θα μείνει στην ευρωζώνη, νομίζω ότι αυτό θα απαιτούσε συμβιβασμούς από όλες τις πλευρές».

Μπα; Πώς προέκυψε το ερώτημα; Δεν είναι δεδομένη η παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη; Και τι σημαίνει πως για να μείνει η Ελλάδα στην ευρωζώνη χρειάζεται συμβιβασμούς; Ποιοι πρέπει να συμβιβαστούν; Και τι θα συμβεί αν δεν συμβιβαστούν;

Εδώ μας τα χαλάει ο αδελφός Μπαράκ. Διότι είτε ξέρει κάτι περί Ελλάδας και ευρωζώνης αλλά δεν μας το λέει είτε φοβάται κάτι και μας το λέει απέξω απέξω.

Ακόμη περισσότερο που αμέσως μετά προσθέτει:

«Νομίζω ότι αναγνωρίζουν η Γερμανία και άλλοι ότι θα ήταν καλύτερο για την Ελλάδα να παραμείνει στην ευρωζώνη από το να βρεθεί έξω από αυτήν. Είναι μια κατάσταση που στις αγορές δεν αρέσει».

Μπα; Νομίζει ότι η Γερμανία αναγνωρίζει τι δεν αρέσει στις αγορές; Αρα κι ότι θα κινηθεί αναλόγως;

Εδώ λοιπόν μάλλον αρχίζουμε να ψυλλιαζόμαστε γιατί έτρεχε κυριακάτικα να βγει ο πρόεδρος στα παράθυρα.

Σαν να ξέρει ή να φοβάται, ας πούμε, τι ετοιμάζεται και σου λέει «κάτσε να πω μια κουβέντα, μήπως γλιτώσουμε καμιά νέα φασαρία στις αγορές!».

Διότι αν η Γερμανία ετοιμάζεται απλώς να κάνει «έναν έντιμο συμβιβασμό» (που λέει ο Παπαδημούλης) ή «μια πολιτική συμφωνία» (που λέει ο Δραγασάκης), είμαι βέβαιος ότι ο Ομπάμα θα είχε προτιμήσει να περάσει την Κυριακή του βλέποντας κάνα ματσάκι στην τηλεόραση.

Αλλά αυτό θέτει ευθέως το ζήτημα αν καταλαβαίνουμε τι μας λένε.

Ο Σαπέν, για παράδειγμα, αναφέρθηκε δύο φορές ενώπιον του Βαρουφάκη στην αποτελεσματική συνεργασία του γαλλογερμανικού άξονα.

Το έφερε τυχαία η κουβέντα; Το θυμήθηκε περνώντας; Ή μήπως μας λέει φιλικά πως δεν υπάρχουν δύο «γραμμές» στην Ευρώπη για την Ελλάδα;

Διότι τελικά το πρόβλημα με τον Ομπάμα αλλά και τους ευρωπαίους ηγέτες δεν είναι τι θέλουμε να ακούσουμε εμείς.

Είναι τι πραγματικά θέλουν να μας πουν εκείνοι!​