«Πώς μας ενώνει και πώς μας δονεί του Διακογιάννη η φωνή» τραγουδούσε ο επίσης αξέχαστος Λουκιανός Κηλαηδόνης για τον μεγάλο Γιάννη Διακογιάννη, που έφυγε από τη ζωή στις 13 Δεκεμβρίου του 2022, σε ηλικία 91 ετών.
Και μάλιστα έφυγε εν μέσω Μουντιάλ (του Κατάρ), μια διοργάνωση που άλλαξε τον τρόπο με τον οποίο την παρακολουθούσαμε και την ακούγαμε, χάρις στον μεγάλο αυτό μαέστρο όχι μόνο της τηλεόρασης αλλά και του γραπτού Τύπου.
Οι μεταδόσεις του για το Μουντιάλ του Μεξικού το 1970, στο απόγειο της καριέρας του Πελέ, στο συγκλονιστικό και λαμπρό φινάλε του με την κατάκτηση του τρίτου του Παγκοσμίου Κυπέλλου (με τη Βραζιλία να κρατά για πάντα το τρόπαιο του Ζιλ Ριμέ) ήρθε και έδεσε, άλλωστε με τον μεγάλο Πελέ οι δύο άνδρες ανέπτυξαν ξεχωριστή σχέση εμπιστοσύνης και σεβασμού.
Οι περισσότεροι είχαν συνδέσει τον Γιάννη Διακογιάννη με το ποδόσφαιρο και όμως ο στίβος ήταν το μεράκι του και η πρώτη του λατρεία. Ασχολήθηκε με τον αθλητισμό από την εφηβική ηλικία, με ιδιαίτερη αδυναμία στον στίβο κάνοντας 100 μ., 200 μ. και μήκος πριν μπει πίσω από τους αγωνιστικούς χώρους για να καλύψει με ανταποκρίσεις του πάρα πολλές κορυφαίες διοργανώσεις, μεταξύ των οποίων Παγκόσμια Κύπελλα ποδοσφαίρου (ξεκινώντας από αυτό του 1954 στην Ελβετία ως απεσταλμένος της «L’ Eqipe» και τερματίζοντας με αυτό του 1998 στη Γαλλία), Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα ποδοσφαίρου, διεθνείς αγώνες και Παγκόσμια και Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα στίβου, τελικούς αγώνες διασυλλογικών ευρωπαϊκών ποδοσφαιρικών διοργανώσεων (όπως του Κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1971 μεταξύ Αγιαξ και Παναθηναϊκού στο ιστορικό Γουέμπλεϊ) και άλλα.
Το 2004 υπήρξε σχολιαστής στους αγώνες της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου στο Euro όταν και το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα κατέκτησε το τρόπαιο. Από τον Σεπτέμβριο του 1966 έως το 1983 ήταν ο βασικός παρουσιαστής της εβδομαδιαίας αθλητικής τηλεοπτικής εκπομπής «Αθλητική Κυριακή» (αρχικά «Αθλητικά Νέα») στην οποία άφησε επίσης το στίγμα του, ενώ υπήρξε και αρχισυντάκτης σε κορυφαίες εφημερίδες με αποκορύφωμα στο αθλητικό τμήμα των «ΝΕΩΝ» που επίσης άφησε ισχυρό αποτύπωμα και κυρίως αποτέλεσε και εκεί τον μεγαλύτερο δάσκαλο για τους νεότερους συναδέλφους, τους οποίους πάντα περιέβαλλε με αγάπη και πατρική στοργή.
