Υπάρχει ένα πρόσωπο στη δημόσια ζωή της χώρας που θεωρεί την πολιτική αντιπαράθεση, συνεχώς, αφορμή για καβγά. Με πρώτη ευκαιρία, είναι έτοιμο να επιτεθεί, να σηκώσει τους τόνους, να μονοπωλήσει τη συζήτηση, να φωνάξει οπουδήποτε και αν βρίσκεται – στη Βουλή, στην ολομέλεια ή στις επιτροπές, στην τηλεόραση, οπουδήποτε. Επειδή είναι δικηγόρος, συνάδελφοι του προσώπου αυτού μαρτυρούν ότι με ανάλογο ύφος παρίσταται και στα δικαστήρια.
Το πρόσωπο αυτό, δεν είναι μυστικό, είναι η Ζωή Κωνσταντοπούλου. Πρόεδρος προσωποπαγούς κόμματος, που εξελέγη στις τελευταίες εκλογές χαμογελώντας σαρδόνια και κάνοντας καρδούλες με τα χέρια της, έφτιαξε μια κοινοβουλευτική ομάδα που την ελέγχει με σιδηρά πειθαρχία, φροντίζοντας γι’ αυτό με μια μεθόδευση νόμιμη μεν αλλά πρωτοφανή: στις δεύτερες εκλογές του 2023, δεν σεβάστηκε τη σειρά των υποψηφίων που είχαν προκύψει με σταυρό προτίμησης στην πρώτη εκλογική αναμέτρηση, όπου το κόμμα της έμενε εκτός Βουλής.
Στις επαναληπτικές εκλογές άλλαξε σε ορισμένες περιφέρειες τη σειρά στο ψηφοδέλτιο, πριμοδοτώντας άτομα που βρίσκονταν πιο χαμηλά στην προηγούμενη ψηφοφορία. Κάποια από τα άτομα αυτά, η Ολγα Δάλλα, η Μαργαρίτα Καζάκου και η Χρύσα Διαμαντοπούλου την επέκριναν, αλλά οι φωνές τους δεν μπορούσαν να ακουστούν. Η αλλαγή της σειράς των υποψηφίων έφερε στη Βουλή την τραγουδίστρια Τζόρτζια Κεφαλά (που είχε βγει δεύτερη στη Δυτική Αθήνα στις πρώτες εκλογές), τον Σπύρο Μπιμπίλα (τρίτος στην Α’ Αθήνας, τελικά εξελέγη από τον Νότιο Τομέα Αθηνών) και τον Διαμαντή Καραναστάση (Α’ Αθήνας, αν και στις πρώτες εκλογές δεν ήταν υποψήφιος).
Ειδικά ο Διαμαντής Καραναστάσης συνιστά ιδιαίτερη περίπτωση εύνοιας, αφού είναι ο σύντροφος της προέδρου. Αν οποιοσδήποτε άλλος πολιτικός αρχηγός έπραττε αναλόγως, να ευνοήσει την ή τον σύντροφό του ή τη σύζυγό του, είναι βέβαιο ότι η συγκεκριμένη πολιτικός θα τον κατηγορούσε για ευνοιοκρατία ή για νεποτισμό (και τον Τσίπρα για… νεοποτισμό). Τέτοιες κατηγορίες, όμως, δεν αγγίζουν τη Ζωή Κωνσταντοπούλου, η οποία δεν αισθάνεται την υποχρέωση λογοδοσίας για τέτοιες λεπτομέρειες. Αλλωστε, η οικογένεια πρέπει να είναι πρώτη στο αξιακό της σύστημα – ενώ γύρω από τα πρόσωπα αυτής της οικογένειας γυρίζει ο κόσμος. Οταν παραιτήθηκε ο γίγας Καραναστάσης, η πρόεδρος και σύντροφός του τού έπλεξε το εγκώμιο, έστω κι αν ήταν ο μόνος που είχε το προνόμιο να εμφανίζεται αραιά στη Βουλή, στην οποία επίσης δεν διακρίθηκε για την εισφορά του. Θυμάμαι, επίσης, ότι η πρόεδρος Κωνσταντοπούλου είχε προτείνει τον πατέρα της ως υποψήφιο Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Φόβος και τρόμος στη Βουλή (μόνο ο Αδωνις Γεωργιάδης συστηματικά την αψηφά), η Ζωή Κωνσταντοπούλου μοιάζει με καταναγκαστικό έργο και για τους δημοσιογράφους που, ενώ πρέπει να την καλούν στην εκπομπή τους, επιμένουν να κάνουν ερωτήσεις. Κάπως έτσι, χθες, έγινε επεισόδιο στην κρατική τηλεόραση επειδή, ευλόγως, ο δημοσιογράφος Κώστας Παπαχλιμίντζος ρώτησε για τον πρώην βουλευτή σύντροφό της. Η πρόεδρος εξεμάνη, άρχισε να μιλάει για προπαγάνδα και για ψέματα, προφανώς αποδίδοντας προπαγανδιστικό ρόλο στον δημοσιογράφο. Αδιανόητη συμπεριφορά, απορώ πώς την ανέχεται το σωματείο μας.
Η Ζωή Κωνσταντοπούλου δεν είναι η μόνη που δεν ανέχεται τον δημοκρατικό διάλογο και, κυρίως, τις κανονικές δημοσιογραφικές ερωτήσεις και προτιμά να την αφήνουν να κάνει μονολόγους. Πολλοί πολιτικοί συμπεριφέρονται με αυτό τον τρόπο, πιστεύοντας ότι οι δημοσιογράφοι υπάρχουν για να της στρώνουν το χαλί. Κι όταν βρεθεί απέναντι κανένας κανονικός άνθρωπος να κάνει τη δουλειά του, αμέσως επιδεικνύει την αγένειά της.
Εχει κουράσει πολύ, πολλούς. Και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι καταχράται την ανοχή της δημοκρατίας.
Βρίσκουν και τα κάνουν
Τι σας έλεγα χθες. Οτι ο συνδικαλισμός των μέσων σταθερής τροχιάς έχει ξεφύγει κι ότι αυτό που οι εκπρόσωποι των εργαζομένων αντιλαμβάνονται ως υποχρέωσή τους είναι ο μισθός τους και οι προσαυξήσεις του. Και το τελευταίο για το οποίο νοιάζονται είναι οι επιβάτες.
Πριν από μερικές εβδομάδες, καθιερώθηκαν νυχτερινά δρομολόγια στο μετρό και στο τραμ τα Σάββατα, για να διευκολύνονται στις εξόδους για διασκέδαση οι νεότεροι αλλά και για να αποθαρρύνεται η χρήση των ΙΧ, επειδή πολλοί οδηγούν μεθυσμένοι και σκοτώνονται στους δρόμους. Ε, αυτό το Σάββατο, 29 Νοεμβρίου, το μετρό δεν θα κάνει νυχτερινά δρομολόγια, λόγω της τετράωρης στάσης εργασίας που ήδη ανακοινώθηκε.
Είναι η δεύτερη αντικοινωνική στάση εργασίας (που μάλιστα χαρακτηρίζεται προειδοποιητική) μετά την προχθεσινή, που διέλυσε μεσημεριάτικα την Αθήνα. Μάλιστα, οι απεργοί εμφανίζονται να αγωνίζονται και «για την αναβάθμιση των μέσων σταθερής τροχιάς προς όφελος όλων των πολιτών», όταν όλοι γνωρίζουμε ότι ουδέποτε διευκόλυναν την υπηρεσία τους και μάλλον το αντίθετο πράττουν. Ζητούν δηλαδή χωρίς να προσφέρουν. Και εκμεταλλεύονται την προνομιακή σημασία που έχουν οι συγκοινωνίες στις οποίες εργάζονται για να διασφαλίζουν προσόδους τις οποίες άλλοι εργαζόμενοι ούτε που φαντάζονται.
Βρίσκουν και τα κάνουν.
