Εχει καταντήσει επαναληπτικό και δυσάρεστο να πρέπει να ασχολούμαστε συνεχώς με τις ειδήσεις που παράγει αφειδώς το υπουργείο Μετανάστευσης με τις ευχές, φυσικά, του Μεγάρου Μαξίμου. Πιθανόν, βέβαια, η συντήρηση του θέματος στην επικαιρότητα να εξυπηρετεί και τις κυβερνητικές επιθυμίες, αφού οι τεχνικές λεπτομέρειές του σπανίως απασχολούν αυτούς στους οποίους επιθυμεί να απευθύνεται.
Η σκληρή αντιμεταναστευτική ρητορική όμως, το «πάγωμα» του ασύλου και οι επιθέσεις που εξαπολύουν σε σχεδόν καθημερινή βάση ο αρμόδιος υπουργός και άλλα «γαλάζια» στελέχη στις ανθρωπιστικές οργανώσεις έχουν γίνει είδηση πια και εκτός ελληνικών συνόρων.
Οι ήττες της όμως δεν βρίσκουν συνήθως τη δημοσιότητα που τους αξίζουν. Πληροφορούμαστε, για παράδειγμα, ότι μετά το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών εξέδωσε απόφαση αναστολής της εντολής απομάκρυνσης από τη χώρα σε σουδανούς πρόσφυγες που υπάγονται στην τροπολογία της τρίμηνης αναστολής του ασύλου. Ήρθε δηλαδή κι ένα εθνικό δικαστήριο, εκτός από το Ευρωπαϊκό, να μας δείξει τα προβλήματα της κυβερνητικής απόφασης για αναστολή του ασύλου, για τα οποία είχαν προειδοποιήσει εγκαίρως κόμματα της αντιπολίτευσης, νομικοί, διεθνείς και εγχώριες οργανώσεις και δημοσιογραφικές στήλες σαν αυτή.
Υπενθυμίζεται, δε, ότι η αφορμή για την επίθεση στις ΜΚΟ ήταν αυτή η συγκεκριμένη υπόθεση των τεσσάρων προσφύγων που στερούνται του δικαιώματός τους στο άσυλο λόγω της πολιτικής Πλεύρη – Μητσοτάκη, παρότι ήρθαν από έναν από τους πιο αιματηρούς πολέμους του πλανήτη. Κι αυτό γιατί στις προσφυγές τους εκπροσωπήθηκαν από τους νομικούς μιας ΜΚΟ με μακρά δράση στο πεδίο της μετανάστευσης, η οποία τώρα απειλείται με διαγραφή από το Εθνικό Μητρώο (άρα ζωτικό περιορισμό της λειτουργίας της) γιατί τόλμησε να ζητήσει δικαστικό έλεγχο της «εθνικής πολιτικής». Διότι, όπως μας τόνισε και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος προχθές, «την εθνική πολιτική για το Μεταναστευτικό τη χαράσσει η κυβέρνηση με βάση το συμφέρον των πολιτών και όχι οι μη κυβερνητικές οργανώσεις».
Κακώς το έθεσε έτσι. Διότι τώρα που η Δικαιοσύνη δικαιώνει την «κακιά» ΜΚΟ και όχι την κυβέρνηση, τι θα πρέπει να πει ο εκπρόσωπος; Οτι το ελληνικό δικαστήριο δεν λαμβάνει υπόψη «το συμφέρον των πολιτών»; Ή μήπως ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν θα λάβει υπόψη τη Δικαιοσύνη; Οχι ότι θα είναι και η πρώτη φορά, αλλά τέλος πάντων…
