Τα πύρινα μέτωπα και οι πληγές που προς το παρόν αφήνουν σε ανθρώπους, περιουσίες, ζώα είναι μεγάλες και προστίθενται στον τραγικό απολογισμό της τελευταίας δεκαετίας για τη χώρα μας. Η κλιματική μεταβολή, η οποία δεν αποτελεί επερχόμενο γεγονός αλλά κατάσταση που ήδη βιώνουμε, είναι πολλαπλασιαστής των καταστροφών και επιτάσσει αναπροσαρμογές στο σύνολο της Πολιτικής Προστασίας και των μέτρων που η Πολιτεία οφείλει έγκαιρα και στοχευμένα να λάβει. Προφανώς με σύμμαχο την Επιστήμη και την Τεχνολογία και πάνω από όλα με το έμψυχο δυναμικό που ορθά πρέπει να εντάσσεται στη μάχη.
Η εξελισσόμενη καταστροφή έχει βέβαια και ευθύνες και αυτές στην ώρα τους οφείλουν να αποδοθούν. Η ανεπάρκεια και οι ολιγωρίες είναι προφανώς προς διερεύνηση. Με μια διαφορά: αυτό πρέπει να γίνει θεσμικά και στον χρόνο του. Γιατί η εικόνα των πολιτικών δυνάμεων, κυρίως της αντιπολίτευσης, που έσπευσαν εν ώρα επιχειρήσεων να πλειοδοτήσουν σε κριτική κατά της κυβέρνησης, δεν βοηθά και δεν συμβάλλει σε λύσεις.
Η αντιπολίτευση, μείζων και ελάσσων, έχει κάθε δικαίωμα να σχολιάσει, να προτείνει, να καυτηριάσει, να εντοπίσει κενά και λάθη. Ας περιμένει όμως τα μέτωπα να κοπάσουν, να γίνει σοβαρός απολογισμός των καταστροφών, να υπάρξει αξιολόγηση της Πολιτικής Προστασίας και μετά μπορεί να ασκήσει κοινοβουλευτικό έλεγχο σε όλο του το εύρος. Μετά μπορεί να προκαλέσει έναν διάλογο πάνω στις αιχμές της κρίσης. Αυτή είναι μια σοβαρή στάση, γόνιμη επιπροσθέτως, στο μεγάλο πρόβλημα των πυρκαγιών. Μια στάση που αποτελεί εποικοδομητική όψη της πολιτικής και όχι αναπαραγωγή μιας στείρας κριτικής με τοξικά χαρακτηριστικά.
