Πολύ σωστά η Αθήνα συνδέει το casus belli της Τουρκίας με τη συμμετοχή της στα ευρωπαϊκά αμυντικά προγράμματα. Το επιβάλλει η στοιχειώδης αντίληψη τιμής που πρέπει να διέπει την εξωτερική πολιτική της χώρας, αλλά και η κοινή λογική. Πώς είναι δυνατόν να υπάρξει συνεργασία, εφόσον η απειλή πολέμου έχει διατυπωθεί με τον πιο επίσημο  τρόπο; Αυτό όλοι μπορούν να το καταλάβουν, έστω και αν δεν είναι έτοιμοι να το παραδεχθούν. Δεν ζητάει κάτι τρελό, κάτι μαξιμαλιστικό, η Αθήνα. Ζητάει το αυτονόητο.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ