Στο βιβλίο «Τρία δεκαοκτώ» του Θράσου Καμινάκη το πρώτο μέρος μοιάζει μακροβούτι στο παιδικό τραύμα και πώς διαμορφώνεις χαρακτήρα μέσα από την πρώτη σου οικογένεια. Στην επόμενη ενότητα περνάει στον άνθρωπο που με σχεδία τα όνειρά του προσπαθεί να ενηλικιωθεί ενώ την ίδια στιγμή ένα μικρό παιδί κλαίει γοερά μέσα του. Τέλος, όταν τα άτομα φτάνουν να κάνουν τη δική τους οικογένεια, τότε αποκαλύπτεται πως όλοι χρειαζόμαστε ένα φυλακτό για να μη χαθούμε μέσα στα λάθη μας: κάτι σαν τον μυστικό αριθμό 318 μήπως; Στο σημείο αυτό η περίοδος χάριτος έχει τελειώσει και ήρθε η ώρα να κάνεις ταμείο. Να θερίσεις ό,τι έσπειρες.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ