Πολλά γράφτηκαν για τα χρόνια του ΣΥΡΙΖΑ. Δυο επεισόδια με έκαναν περήφανο. Μετά από 40 χρόνια στην Αγγλία, το 2013 και το 2014 αισθανόμουνα για πρώτη φορά ντροπή. Σχεδόν κάθε βράδυ η Ελλάδα ήταν στις ειδήσεις. Οι Ελληνες είναι τεμπέληδες, κηφήνες, ανυπόληπτοι, ζουν με τα λεφτά των Ευρωπαίων. Προσπαθούσα με άρθρα στην εφημερίδα «Guardian» να απαντήσω στις επιθέσεις που στηρίζονταν σε άγνοια και να περιγράψω τα παθήματα των Ελλήνων. Τον Ιανουάριο 2015 η κατάσταση άλλαξε ριζικά. Τα ειδησεογραφικά πρακτορεία μετέδιδαν την αμηχανία κυβερνήσεων και πολιτικών. Φοιτητές και εργαζόμενοι, φίλοι και άγνωστοι, αριστεροί και δεξιοί ήθελαν να μάθουν για την Ελλάδα. Προσκλήσεις από πανεπιστήμια, δήμους και συλλόγους να μιλήσω για το «θαύμα της Ελλάδας». Οι εκδηλώσεις αλληλεγγύης στον ελληνικό λαό μετατρέπονταν σε διαμαρτυρία για τις πολιτικές στη δικιά τους χώρα. Για τριάντα χρόνια ακούγαμε ότι «δεν υπάρχει εναλλακτική λύση». Ο ΣΥΡΙΖΑ έβαζε στη συζήτηση απόψεις που ήταν στο περιθώριο. Αργότερα έφτασαν τα νέα από το προσφυγικό κύμα που αψηφούσαν τη θάλασσα και πέρναγαν από την Ελλάδα προς τη Βόρεια Αρκαδία των ονείρων τους. Ούτε ένας δεν πνίγηκε. Η κυβέρνηση είχε δώσει διαταγή στο Λιμενικό να διασώζει τους πρόσφυγες. Η Ελλάδα μπήκε πάλι στις πρώτες σελίδες των ευρωπαϊκών εφημερίδων γιατί οι γιαγιάδες της Συκαμιάς, ο φούρναρης της Κω, ο βοσκός της Λήμνου έσωζαν ζωές και την τιμή της Ευρώπης. Ο ΓΓ του ΟΗΕ, ο Πάπας, ο Πατριάρχης, πρόεδροι κρατών ήρθαν στην Ελλάδα και επαινούσαν νησιώτες και κυβέρνηση. Δυστυχώς η χώρα που έσωσε την τιμή της Ευρώπης το 2025 έγινε πάλι δακτυλοδεικτούμενο μαύρο πρόβατο. Οι πάνω από 600 νεκροί της Πύλου προστίθενται στα pushbacks, στις δεκάδες που πνίγηκαν στο Αιγαίο, στις επανειλημμένες δικαστικές καταδίκες.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ
