Ο σερβοαμερικανός οικονομολόγος, γνωστός από τις μελέτες του για τις ανισότητες, θυμήθηκε την εξέγερση των συμπατριωτών του κατά της Κόκκινης Μπουρζουαζίας διαβάζοντας το παρελθόν των καπιταλιστών ηγετών τόσο της Ρωσίας του Γιέλτσιν όσο και της σημερινής. Οι άνθρωποι αυτοί, όπως και πολλοί από εκείνους που κυβερνούσαν την κομμουνιστική Γιουγκοσλαβία, προέρχονταν από τις ανώτερες μεσαίες τάξεις της κόκκινης μπουρζουαζίας, κάτι που τους εξασφάλιζε όλα τα προνόμια του σοβιετικού συστήματος. Οταν ήρθε ο Γκορμπατσόφ στην εξουσία, υιοθέτησαν με ενθουσιασμό τη «δημοκρατία», αγόρασαν βίλες στη Ριβιέρα και έλαβαν μέρος, με δυτική ενθάρρυνση, στη λεηλασία της χώρας. Υστερα δυσαρεστήθηκαν επειδή οι Δυτικοί τους αντιμετώπιζαν ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας και πέρασαν στην άλλη πλευρά: ασπάστηκαν τον εθνικισμό, είτε για να παραμείνουν στην εξουσία είτε για να δημιουργήσουν μια ερζάτς ιδεολογία που θα δικαιολογούσε τη συνέχιση της κυριαρχίας τους.







