Έντυπη Έκδοση
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου του tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ:
Αν θέλετε να γίνετε συνδρομητής μπορείτε να αποκτήσετε τη συνδρομή σας εδώ:
Εγγραφή μέλους
Η πλέον χαρακτηριστική περίπτωση στην Ελλάδα δεν είναι άλλη απ' αυτή του Ακη Ζήκου. Καλοκαίρι 2004 και η Εθνικής Ελλάδας ετοιμάζεται για τη δεύτερη συμμετοχή της σε τελική φάση Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος, την πρώτη παρουσία σε μεγάλο τουρνουά δέκα χρόνια μετά απ' αυτήν στο Μουντιάλ της Αμερικής το 1994. Την ίδια χρονιά, ο Ακης Ζήκος πραγματοποιεί μια ονειρική σεζόν στην καριέρα του. Βασικό στέλεχος της Μονακό, με τον Ντιντιέ Ντεσάμπ στον πάγκο, φτάνει ως τον τελικό του Champions League, τον οποίο χάνει απ' την Πόρτο του Ζοσέ Μουρίνιο. Στους ποδοσφαιριστές που επιλέγει ο Ρεχάγκελ να πάνε στα γήπεδα της Πορτογαλίας όμως δεν βρισκόταν το όνομα του Ζήκου, όπως δεν βρισκόταν και στους προκριματικούς αγώνες που μας έδωσαν την πρόκριση, σε μια ιστορία που ακόμα και σήμερα θεωρείται μία από τις πιο άδικες αποφάσεις του γερμανού προπονητή. Πλην όμως δικαιώθηκε στο σύνολο, με την Εθνική να κατακτά του EURO 2004. Παρόμοια είναι και η ιστορία με τον Ιεροκλή Στολτίδη που παρά το γεγονός πως έκανε εξαιρετικές εμφανίσεις με τον Ολυμπιακό, ο Ρεχάγκελ δεν τον καλούσε στην εθνική ομάδα. «Νιώθω ότι αδικούμαι στο εξής: βάσει των εμφανίσεων που έχω κάνει σε Ελλάδα και Ευρώπη με την πρωταθλήτρια ομάδα της χώρας, πιστεύω ότι έπρεπε να κληθώ έστω και σε ένα φιλικό παιχνίδι. Να με δει, να με δοκιμάσει, να μου δοθεί μια ευκαιρία», είχε πει ο «Ιέρο» το 2005.
Η περίπτωση Προύτσο
Πολλά χρόνια πίσω, τις δεκαετίες του '70 και του '80, ο Ρομπέρτο Προύτσο υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους σκόρερ της εποχής. Και όλων των εποχών για το ιταλικό ποδόσφαιρο. Επαιξε στην Τζένοα για μια πενταετία, πριν γίνει ήρωας με τη φανέλα της Ρόμα με την οποία αγωνίστηκε για δέκα χρόνια, πετυχαίνοντας περισσότερα από 100 γκολ. Κι όμως, στην Εθνική Ιταλίας είχε μόλις έξι συμμετοχές, χωρίς να καταφέρει να σημειώσει γκολ.
Πηγαίνοντας στη σύγχρονη εποχή και στις πλέον πρόσφατες - προ ολίγων μηνών - περιπτώσεις, συναντάμε την Εθνική Ισπανίας και τις επιλογές του Λουίς Ενρίκε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του Κατάρ. Εκτός των επιλογών του ισπανού εκλέκτορα ήταν τρία ηχηρά ονόματα. Του Νταβίντ Ντε Χέα, του Σέρχιο Ράμος και του Τιάγκο Αλκάνταρα. Ιδιαίτερα για τον τελευταίο υπήρξε πολύ μεγάλη κουβέντα και έντονος διχασμός σε media και κόσμο της Ισπανίας. Σε μια κουβέντα που κράτησε για πολύ καιρό πριν απ' το Μουντιάλ και φυσικά επανήλθε μετά απ' αυτό και έπειτα από την αποτυχία της Ισπανίας στα γήπεδα του Κατάρ, μιας και δεν κατάφερε να περάσει τον όμιλο.
Αγγλικός γρίφος
«Θέμα» υπάρχει και με τον Αλεξάντερ Αρνολντ στην Εθνική Αγγλίας. Ο βασικός δεξιός μπακ της Λίβερπουλ δεν είναι βασικός και στα πλάνα του Σάουθγκεϊτ, με τα αγγλικά media να μιλούν εδώ και μήνες για ασυμφωνία χαρακτήρων. Πριν απ' το Μουντιάλ ο Αρνολντ είχε μείνει εκτός αποστολής της Αγγλίας στα δύο τελευταία παιχνίδια, ήταν στις κλήσεις για το Κατάρ αλλά εκεί δεν αγωνίστηκε ούτε λεπτό. Ο άγγλος εκλέκτορας προτιμούσε τον Τρίπιερ και τον Γουόκερ, αφήνοντας στον πάγκο σε όλα τα παιχνίδια τον Αρνολντ. Και είναι άγνωστο τι θα κάνει στο μέλλον μαζί του.