Δεν ήταν λίγοι οι αιθεροβάμονες (μεταξύ τους και ο υποφαινόμενος)  που πίστεψαν ότι άρχισε να φυσάει ούριος άνεμος μόλις πληροφορήθηκαν ότι το υπουργείο Παιδείας κατάργησε τη σχολική αργία των Τριών Ιεραρχών. Λες λοιπόν, αναρωτηθήκαμε με συγκίνηση, η περίφημη ρήση του Διονυσίου Σολωμού – «το έθνος πρέπει να μάθει να θεωρεί εθνικόν ό,τι είναι αληθές» – να δραπετεύει επιτέλους από τα ξύλινα χείλη των πολιτικών και να μπαίνει σε άμεση εφαρμογή στη δημόσια εκπαίδευση; Ο ενθουσιασμός μας δεν κράτησε ούτε δύο εικοσιτετράωρα. Με μια αλαφιασμένη διευκρίνιση, από εκείνες που αχρηστεύουν εν μέρει ή εξ ολοκλήρου το αρχικό περιεχόμενο των υπουργικών εγκυκλίων, η Νίκη Κεραμέως ξεκαθάρισε ότι η κατάργηση της σχολικής αργίας επ’ ουδενί σήμαινε και κατάργηση του σχολικού εορτασμού. Ευλόγως η διευκρίνιση δυσαρέστησε τους πάντες: τα παιδιά που έχαναν την αργία, τους κηδεμόνες που εκλάμβαναν την υπαναχώρηση ως αντίφαση και τους θεολόγους, ρασοφόρους και μη, που δικαίως ανίχνευαν μια κουτοπόνηρη απόπειρα για χρύσωμα του χαπιού. Το κοσμικό πραξικόπημα στη θεοσεβούμενη παιδεία μας έλαβε τέλος πριν καν εκδηλωθεί. Λήξη συναγερμού.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ