Η σχέση Ελλάδας – Αλβανίας θυμίζει τα τελευταία τριάντα χρόνια σκωτσέζικο ντους. Από το κρύο στη ζέστη και πάλι στο κρύο. Ακόμη και από τις ίδιες κυβερνήσεις στα Τίρανα που τη μία επιζητούν την προσέγγιση με την Αθήνα και την ελληνική στήριξη στον ευρωπαϊκό δρόμο της Αλβανίας και την άλλη συνεχίζουν ένα παιχνίδι με την Αγκυρα – που προσπαθεί και σήμερα να αυξήσει την επιρροή της στα Δυτικά Βαλκάνια, εκμεταλλευόμενη το μουσουλμανικό στοιχείο της περιοχής. Η συμφωνία του 2009 μεταξύ Ελλάδας – Αλβανίας για τον καθορισμό ΑΟΖ έμεινε στα χαρτιά και γιατί μεσολάβησε τουρκικός δάκτυλος. Και σήμερα, ο στόχος της Χάγης για μια οριστική επίλυση της εκκρεμότητας, είναι βέβαιο ότι βρίσκεται και στο τουρκικό μικροσκόπιο. Η Αθήνα οφείλει να έχει ανοικτούς διαύλους με τα Τίρανα και να τα κρατά στο ευρωπαϊκό άρμα. Αλλά, ταυτόχρονα, είναι χρήσιμο να κρατά και μικρό καλάθι για τις προθέσεις και την αλβανική ευελιξία.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή