Ενώ οι διαδηλώσεις κατά της ισλαμικής μαντίλας μετά τον θάνατο της Μαχσά Αμινί συνεχίζονται στο Ιράν, και ενώ ήδη έχουν σκοτωθεί περί τις 100 διαδηλώτριες ή και διαδηλωτές, στην Ελλάδα δεν βλέπω να υπάρχει και πολλή διάθεση για συμπαράσταση στον αγώνα των γυναικών κατά της καταπίεσής τους και ουσιαστικά κατά του καθεστώτος των μουλάδων.

Χθες, στη Γαλλία, κυκλοφόρησε ένα συγκλονιστικό βίντεο. Σ’ αυτό, οι ηθοποιοί Αλεξάνδρα Λαμί, Ζιλιέτ Μπινός, Ιζαμπέλ Ατζανί, Μαριόν Κοτιγιάρ, Μπερενίς Μπεζό, Ζιλί Γκαγιέ, Σαρλότ Γκενσμπούρ και η μητέρα της Τζέιν Μπίρκιν, Ιζαμπέλ Ιπέρ, Εγιέ Αϊνταρά, Ζιλί ντε Μπονά, Ιζαμπέλ Καρέ, Λορ Καλαμί, οι τραγουδίστριες Ανζέλ, Πομ, Ζιλιέτ Αρμανέ, Μπαρμπαρά Πραβί, Γιαέλ Ναΐμ και πολλές ακόμα γυναίκες από το χώρο του θεάματος και της τέχνης κόβουν διαδοχικά τούφες από τα μαλλιά τους «για την ελευθερία», συμβάλλοντας στη συνειδητοποίηση του μεγάλου αγώνα των ιρανών γυναικών. Οι γαλλίδες καλλιτέχνιδες κάνουν ό,τι μπορούν για να δυναμώσει ένα μεγάλο διεθνές κίνημα συμπαράστασης σε αυτόν τον αγώνα – και δεν νομίζω ότι τις υποκινεί η γνώση πως ο Αγιατολάχ Χομεϊνί που επέβαλε την ιρανική θεοκρατία ζούσε και βρήκε στήριξη στο Παρίσι.

Αναρωτιέμαι, οι συνήθως λαλίστατες ελληνίδες συνάδελφοί τους, τι έχουν κάνει για τις γυναίκες του Ιράν; Προτίθενται να κάνουν κάτι; Νοιάζονται για κάτι πέρα από την καριέρα τους;