Είναι το ερώτημα των ημερών που ανατέμνουν τα πολιτικά επιτελεία που και πρόσφατα τέθηκε σε μια σειρά νέων μετρήσεων. Πόσο αφορά η ιστορία της παρακολούθησης των Νίκου Ανδρουλάκη και Θανάση Κουκάκη; Η υπόθεση είναι υπαρκτή (εξάλλου συνοδεύθηκε από τις παραιτήσεις των Γρηγόρη Δημητριάδη – Παναγιώτη Κοντολέοντος), κυριαρχεί, συνεχίζεται. Το θέμα είναι πόσο αφορά την κοινωνική βάση σήμερα και πόσο μεταβάλλει τον πολιτικό συσχετισμό.

Ας ξεκινήσουμε από τις μετρήσεις. Η GPO για «τα ΝΕΑ» έβγαλε πως: Το ζήτημα των παρακολουθήσεων βρίσκεται στην τρίτη θέση των θεμάτων που απασχολούν τους πολίτες, με την τιμή του ρεύματος και την ακρίβεια να βρίσκονται μπροστά του, ενώ ξεπέρασε τα ελληνοτουρκικά, το μεταναστευτικό και την πανδημία. Αναλυτικότερα, το 68,6% των ερωτηθέντων θεωρεί το ζήτημα ως ιδιαίτερα σημαντικό. Στο ερώτημα αν η υπόθεση αυτή θα μπορούσε να επηρεάσει την τελική επιλογή στις κάλπες, η πλειοψηφία, δηλαδή το 68,9% δηλώνει λίγο ή καθόλου. Σύμφωνα με τη Marc τώρα οι πολίτες ενδιαφέρονται για τα προβλήματα της καθημερινότητας με το 84,2% να ανησυχεί για την ακρίβεια και όχι για τις τηλεφωνικές παρακολουθήσεις. Επίσης, τα εθνικά θέματα και η τουρκική προκλητικότητα ανησυχούν το 36,4% των πολιτών, η εγκληματικότητα και τα φαινόμενα βίας το 30,2%, οι εξελίξεις στον πόλεμο της Ουκρανίας το 26,3% των πολιτών και μόνον το 16% δείχνει να ανησυχεί για τις υποκλοπές.

Κι εδώ ξεκινάει η πολιτική κουζίνα. Ως γνωστόν στην πολιτική δεν έχει σημασία μόνον πόσο βαρυσήμαντη είναι μια υπόθεση – η εν λόγω είναι – αλλά και πόσο μπορείς να την αναδεικνύεις και να τη μεταπλάθεις σε αιχμή της στρατηγικής σου. Από τη μέρα που γίνανε γνωστά τα γεγονότα, το πολιτικό σκηνικό αναδιατάχθηκε.

Το Μαξίμου

Σήμερα η κυβέρνηση κινείται ήδη σε ρυθμούς ΔΕΘ και αναζητά εκείνο το κράμα πολιτικών και τομών που θα μεταβάλουν την ατζέντα. Αν κάποιος μάντευε προς ποια μέτρηση κοιτά – πέραν των δικών της – περισσότερο θα ήταν προς τη Μarc. Και σήμερα το επιχείρημα της κυβέρνησης είναι πως με δική της πρωτοβουλία -και προφανώς του Πρωθυπουργού – η υπόθεση έχει μπει σε τροχιά διερεύνησης και μάλιστα στο απόλυτα θεσμικό τερέν: τη Βουλή. Δεν υποτιμά την υπόθεση, δεν κοιτά αλλού αλλά ακούει μάλλον εκείνες τις φωνές που λένε ή σημειώνουν πως οι πολίτες ανησυχούν για την τσέπη και το σπίτι τους, τη ΔΕΗ και τις τιμές των σουπερμάρκετ και τα τελευταία είναι που φτιάχνουν και ηγεμονίες. Επαναλαμβάνουν κυβερνητικά στελέχη εξάλλου πως αν η υπόθεση δεν έχει άλλες «ουρές», ήδη εφαρμόζεται το «όλα στο φως» και επίσης θα γίνουν και οι διορθώσεις που πρέπει στο θεσμικό πλαίσιο. Η ΔΕΘ θα είναι καταλύτης μιας επανεκκίνησης λένε και με έγνοια για το μέσο νοικοκυριό.

Ο ΣΥΡΙΖΑ

Τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά στο στρατόπεδο του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Εδώ διαβάζουν την όλη υπόθεση ως ένα μεγάλο πλήγμα στον Πρωθυπουργό, στο επιτελικό κράτος αλλά και ως μια μεγάλη ευκαιρία να αναδειχθεί ένα θέμα Δημοκρατίας και συνακόλουθα ένα μέτωπο που θα στοιχίζεται απέναντι από την κυβέρνηση και θα την απομονώνει αλλά και θα τη διχάζει και ενδοπαραταξιακά. Στον ΣΥΡΙΖΑ δεν υποτιμούν τα ευρύτερα κοινωνικά θέματα που απασχολούν τον πολίτη και τα δένουν με τις τρέχουσες παρακολουθήσεις. Αρα, το δικό τους σχέδιο θα ξεκινά από αυτό και θα περικλείει μια συνολική πρόταση – λένε – για τη χώρα. «Δεν μπορεί να πλήττεις τη Δημοκρατία και τους θεσμούς με υποκλοπές και να νοιάζεσαι για τον πολίτη στα άλλα θέματα», συμπληρώνουν οι επιτελείς της Κουμουνδούρου. Προς το παρόν θεωρούν πως τους βγήκε η όλη στρατηγική και παρά του γεγονότος πως οι δημοσκοπικές επιδόσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν είναι ακόμη και οι καλύτερες. Η εικόνα μετώπου στην πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή, θεωρούν πως τους δίνει τον χώρο να μιλούν πιο πειστικά για μια προοδευτική διακυβέρνηση, πράγμα που θα δούμε και στη δική τους άνοδο στη ΔΕΘ φέτος. Υποκλοπές ψηλά λοιπόν αλλά και σε σύνδεση με όλα τα καυτά θέματα της επικαιρότητας.

Το ΠΑΣΟΚ

Η Χαριλάου Τρικούπη δικαίως καίγεται για την υπόθεση. Πέραν του γεγονότος πως στο πιο κεντρικό κάδρο είναι ο Νίκος Ανδρουλάκης, θεωρούν πως είναι μια ευκαιρία για τον τρίτο πόλο να υπενθυμίσει τη σημασία του αλλά και να αναδειχθεί ως εγγυητής των θεσμών απέναντι σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ. Δύσκολος ρόλος αν και επίσης στη Χαριλάου Τρικούπη και σήμερα – κατά την επέτειο της 3ης Σεπτέμβρη – διαμορφώνουν όρους ενός συνολικού άλλου αφηγήματος για τη χώρα. Βέβαια οι συμπληγάδες του δικομματισμού καιροφυλακτούν και εδώ είναι το μεγάλο στοίχημα του ΠΑΣΟΚ. Να μη γίνει μέρος της ρητορικής των έτερων δύο πόλων, διατηρώντας, όπως λένε τρίτοι παρατηρητές, τον αυτόνομο βηματισμό του. Ψηλά οι υποκλοπές αλλά θεσμικά και προσεκτικά λοιπόν.