Στην Ελλάδα είμαστε λίγο… ό,τι να ‘ναι σε πολλά πράγματα. Λίγο άρπα κόλλα, λίγο «έχει ο Θεός», λίγο βλέποντας και κάνοντας, λίγο χαλαροί. Χύμα. Ο Μίλτος Τεντόγλου και η Αντιγόνη Ντρισμπιώτη από την άλλη δεν είναι έτσι. Τουλάχιστον σε αυτό που έχουν επιλέξει για να σταδιοδρομήσουν.

Ξέρουν πολύ καλά τι κάνουν, πώς το κάνουν και τι χρειάζεται για να συνεχίσουν να το κάνουν με επιτυχία. Δουλεύουν με σύστημα, μέθοδο, επιμονή και από εκεί και μετά δρέπουν τις δάφνες που τους δίνει τη δυνατότητα το ταλέντο τους να δρέψουν.

Με την απόδοσή του στον προκριματικό και το πολύ μέτριο για τα στάνταρ του 7,96 με το οποίο προκρίθηκε, ο Τεντόγλου προβλημάτισε όλους τους άλλους εκτός από τον εαυτό του. Δεν ανησύχησε καθόλου, ήξερε πολύ καλά τι έπρεπε να διορθώσει στον τελικό και το έκανε. «Αν αρχίσω τον τελικό με άκυρο άλμα, θα κερδίσω», είπε επίσης πριν από τον αγώνα. Αρχισε τον τελικό με άκυρο άλμα. Αποτέλεσμα; 8,52, πρώτη θέση, χρυσό μετάλλιο. Δεν έγινε κατά τύχη. Ο Μίλτος τα έχει μελετήσει όλα αυτά στην προπόνηση. Ηξερε τι έκανε και πού θα τον έβγαζε αυτό που θα έκανε.

Ενόψει των δύο μεγάλων διοργανώσεων του καλοκαιριού, η Ντρισμπιώτη αποφάσισε να εγκαταλείψει το σπίτι της και να αφοσιωθεί στη δουλειά. Επί τρεισήμισι μήνες δούλευε σκληρά και μεθοδικά, προσέχοντας και την παραμικρή λεπτομέρεια. Μέχρι και τα δικά της άλευρα είχε πάρει μαζί της για να μαγειρεύει και να τρώει ό,τι θα τη βοηθούσε να βρίσκεται στην καλύτερη φυσική κατάσταση, λένε όσοι τη ζουν. Αποτέλεσμα; Τέταρτη θέση στο Παγκόσμιο και χρυσό μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό.

Ο Μίλτος Τεντόγλου, η Αντιγόνη Ντρισμπιώτη κι όλα αυτά τα παιδιά που είναι προσηλωμένα στον στόχο τους και ξέρουν πολύ καλά τι να κάνουν για να τον πετύχουν, αντιπροσωπεύουν μια άλλη Ελλάδα. Μια Ελλάδα πιο ωραία, όχι γιατί νικά στους στίβους, αλλά επειδή γνωρίζει τον τρόπο για να το κάνει. Κι ακριβώς γι’ αυτό γεμίζει αυτοπεποίθηση, προοδεύει και προχωρά προς την κατάκτηση νέων κορυφών. Ας γίνουν αυτά τα παιδιά παράδειγμα για όλους μας…