«Μαζί για το Μέλλον»: αυτή είναι η ονομασία της νέας κοινοβουλευτικής ομάδας που συγκρότησε ο υπουργός Εξωτερικών της Ιταλίας, Λουίτζι ντι Μάιο, παίρνοντας μαζί του και ακόμη 51 από τους συνολικά 155 βουλευτές του Κινήματος Πέντε Αστέρων (M5S), ανάμεσά τους και βαριά ονόματα όπως της αναπληρώτριας υπουργού Οικονομίας Λάουρα Καστέλι και του υφυπουργού Εξωτερικών, Μάνλιο ντι Στέφανο. Στο πλευρό του, βρίσκονται ήδη και τουλάχιστον 11 από τους 72 γερουσιαστές των Πεντάστερων: το σχίσμα αναμενόταν από καιρό, απειλεί ωστόσο να φέρει νέα αναταραχή στην πολυκομματική κυβέρνηση συνασπισμού του Μάριο Ντράγκι.
Ο Ντι Μάιο ανακοίνωσε την αποχώρησή του από το M5S το βράδυ της Τρίτης, κατηγορώντας τον ηγέτη του, και πρώην πρωθυπουργό της Ιταλίας, Τζουζέπε Κόντε, ότι υπονομεύει τις κυβερνητικές προσπάθειες στήριξης της Ουκρανίας και αποδυναμώνει τη θέση της Ιταλίας στην ΕΕ. Αφού στήριξε αρχικά, έστω και απρόθυμα, την κυβερνητική απόφαση αποστολής οπλισμού στο Κίεβο, ο Κόντε έχει πολλαπλασιάσει, τις τελευταίες εβδομάδες, τις ενστάσεις, λέγοντας πως τα όπλα τροφοδοτούν τον πόλεμο και ζητώντας, αντ’ αυτών, διάλογο με τη Μόσχα. Πρέπει «να επιλέξουμε με ποια πλευρά της Ιστορίας θα είμαστε, με τη δεχόμενη επίθεση Ουκρανία ή με την επιτιθέμενη Ρωσία», δήλωσε ο Ντι Μάιο.
«Το να διακινδυνεύουν κάποιοι τη σταθερότητα της κυβέρνησης λόγω μιας κρίσης στις δημοσκοπήσεις είναι ανεύθυνο. Αυτός ο πόλεμος δεν είναι μιντιακό σόου, τα θύματα είναι αληθινά», πρόσθεσε υπονοώντας πως ο Κόντε θέλει απλώς να ενισχύσει τη δημοτικότητα του κόμματός του, που ήρθε μεν πρώτο στις εκλογές του 2018 με 33%, αποσπά όμως σήμερα στην πρόθεση ψήφου ποσοστό λιγότερο από το μισό ποσοστό. Εντονες φήμες ήθελαν από μέρες τον Κόντε να αποσύρει το M5S από την «κυβέρνηση εθνικής ενότητας». «Δεν θέσαμε ποτέ υπό αμφισβήτηση τη στήριξή μας στον Μάριο Ντράγκι, δεν δέχομαι μαθήματα ευρωπαϊκού προσανατολισμού από κανέναν», δήλωσε χθες ο ίδιος ο Κόντε. Μία πρώτη συνέπεια του πεντάστερου σχίσματος, σε κάθε περίπτωση, είναι πως μεγαλύτερο κόμμα στον κυβερνητικό συνασπισμό γίνεται εφεξής η ακροδεξιά Λέγκα, γεγονός που θα δώσει στον ηγέτη της, τον Ματέο Σαλβίνι, ισχυρότερη φωνή.
