Ο Τσίπρας, ο Τσούνης και μια «εθνική φανέλα»

Την πρώτη τους συνάντηση θα έχουν σήμερα το μεσημέρι ο Αλέξης Τσίπρας και ο νέος αμερικανός πρεσβευτής, Τζορτζ Τσούνης, στο γραφείο του πρώτου στη Βουλή και ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ετοιμάζεται, μαθαίνω, να του μεταφέρει αυστηρά μηνύματα για την Τουρκία. Ο Τσίπρας, βλέπετε, θα παίζει με την «εθνική φανέλα» αυτές τις μέρες. Σύμφωνα δε με συνεργάτες του, είναι ιδιαίτερα ανήσυχος από τις πρόσφατες δηλώσεις του Γενς Στόλτενμπεργκ που χαρακτήρισε «βάσιμες ανησυχίες» τις ενστάσεις του Ερντογάν για την ένταξη της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, καθώς και από όσα δήλωσε για την κατευναστική στάση της Συμμαχίας απέναντι στην Τουρκία στα «ΝΕΑ» ο προκάτοχός του, Αντερς Φογκ Ράσμουσεν. Θυμίζω, άλλωστε, ότι και στην πρόσφατη συνάντησή του με τον πρώην πρωθυπουργό της Φινλανδίας, Αντι Ρίνε, του είχε πει ότι δεν θα είναι αποδεκτή μια ένταξη της χώρας του στο ΝΑΤΟ με όρους που βλάπτουν τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα. Αυτά σκοπεύει να μεταφέρει, λοιπόν, και στον Τσούνη, μαζί με την αντίθεσή του και στα «παζάρια» των ΗΠΑ με τον Ερντογάν, ιδίως αυτών που αφορούν την απόκτηση νέων F-16. Και αναμένω με ενδιαφέρον την απάντηση του πρεσβευτή.

Ανδρουλάκης στην Αγκυρα

Ολη αυτή η ιστορία, βέβαια, που σηκώνει ο Ερντογάν για τη Φινλανδία και τη Σουηδία έχει να κάνει με τους Κούρδους που ζουν εκεί και τα σενάρια που διακινεί ο τούρκος πρόεδρος περί εκπαίδευσης μαχητών του PKK. Τα ίδια που λέει κατά καιρούς και για την Ελλάδα, δηλαδή, με τα «στρατόπεδα εκπαίδευσης στο Λαύριο» και άλλες ιστορίες για αγρίους με μεγάλη φαντασία. Αυτή τη διάσταση τη «σηκώνει» πολύ αυτές τις μέρες ο Νίκος Ανδρουλάκης, δηλώνοντας και τη στήριξή του στο σοσιαλιστικό κουρδικό μειονοτικό κόμμα της Τουρκίας, το HDP, που διώκεται από τον Ερντογάν. Τις προάλλες είχε και συνάντηση με τα ηγετικά στελέχη του (όσους έχουν γλιτώσει από τη φυλακή δηλαδή...) και δεν αποκλείεται καθόλου στις αρχές Ιουλίου να κάνει ένα ταξίδι-αστραπή στην Αγκυρα, καθώς είναι επίσημος καλεσμένος στο συνέδριό τους.

Ταξίδι για τα άρματα

Πληροφορούμαι ότι τις επόμενες μέρες, πιθανόν και μέσα σε αυτήν την εβδομάδα, θα ταξιδέψει στη Γερμανία κλιμάκιο του Γενικού Επιτελείου Στρατού και της Γενικής Διεύθυνσης Αμυντικών Εξοπλισμών, για συναντήσεις με στελέχη των γερμανικών Ενόπλων Δυνάμεων και του υπουργείου Αμυνας με θέμα την ανταλλαγή των τεθωρακισμένων BMP-1 (που θα έχουν ως προορισμό την Ουκρανία) με τα οχήματα τύπου Marder. Οι αξιωματικοί θα έχουν την ευκαιρία να συζητήσουν και να επιθεωρήσουν και από κοντά την κατάσταση των οχημάτων και να καταγράψουν πόσα θα χρειαστούν τυχόν διορθώσεις και αναβάθμιση, όλα αυτά δηλαδή που θα πρέπει να τακτοποιηθούν πριν μπουν σε υπηρεσία. Η ανταλλαγή, άλλωστε, δεν θα γίνει από τη μια μέρα στην άλλη (όπως τα παρουσίαζαν διάφοροι «ειδήμονες») αφού ούτως ή άλλως θα πρέπει να περάσει το καθένα από αυτά έλεγχο από μηχανικούς του στρατού και την ΕΛΒΟ, όταν φτάσουν στη χώρα μας.

Τα απόνερα του Brexit

Ενα... καλλιτεχνικού ενδιαφέροντος πρόβλημα που μας προέκυψε μετά το Brexit κλήθηκε να λύσει ο Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης. Ναι, είχαμε κι από αυτά. Διότι, ως γνωστόν, το καλοκαίρι έρχονται στην Ελλάδα πολλοί μουσικοί για συναυλίες, μαζί με τους δικούς τους συνεργάτες και τεχνικούς και πολλοί εξ αυτών είναι Αγγλοι, πράγμα που σημαίνει ότι είχαν, πλέον, την υποχρέωση να φέρουν visa για εργασία στη ζώνη Σένγκεν. Οι νέοι κανόνες, όμως, έφεραν μπερδέματα και καθυστερήσεις, τόσο για τους μουσικούς και τις εταιρείες παραγωγής όσο και για τις προξενικές Αρχές που έπρεπε να επεξεργάζονται τα αιτήματα. Η πρεσβεία έθεσε το θέμα στο υπουργείο και ο Βαρβιτσιώτης ήταν αυτός που έλαβε την απόφαση οι συγκεκριμένοι να απαλλαχθούν από την υποχρέωση αυτή, εισπράττοντας ένα θερμό δημόσιο ευχαριστήριο μήνυμα μέσω Twitter από τον άγγλο πρεσβευτή Μάθιου Λοτζ.

Χταπόδια και απρέπειες

Μην του λέτε του Πολάκη τη λέξη «χταπόδι», κάτι παθαίνει. Το διαπίστωσα χθες που με αφορμή μια άσχετη με τα πολιτικά ανάρτηση στο Twitter, ο Πολάκης επανέφερε τον κακό καβγά για τα χταπόδια, που είχε ξεκινήσει με την «Αυγή», ενώ επιτέθηκε στον Αδωνη Γεωργιάδη για το αν τρώει το χταπόδι ή όχι. Το αν συνιστά πολιτική αντιπαράθεση όλο αυτό το αφήνω στην κρίση σας, ωστόσο δεν μπορώ να μη σχολιάσω κάτι: θα ήταν καλό οι δικαιωματικοί σύντροφοί του στον ΣΥΡΙΖΑ να του εξηγήσουν ότι δεν είναι πρέπον να ψέγει κανείς δημοσίως και μεγαλοφώνως τη σωματική διάπλαση των άλλων, ακόμη κι αν είναι αντίπαλοί του. Διότι αν αποφασίσουμε να το διαβάσουμε πολιτικά το σχόλιό του για τα κιλά του Γεωργιάδη, τότε θα πρέπει να πούμε ότι παραπέμπει σε άλλες ιδεολογίες και όχι στην Αριστερά.