Απολύτως δικαιολογημένος είναι ο ενθουσιασμός των φίλων του Παναθηναϊκού. Με μπροστάρη τον Καρλίτος που πετά φωτιές και σημειώνει το ένα γκολ μετά το άλλο, η ομάδα δείχνει να βρίσκει τον δρόμο της, να ξεπερνά ανεπιτυχή αποτελέσματα, να βασίζεται σε όλο και περισσότερους ποδοσφαιριστές. Γενικά, το σύνολο του Γιοβάνοβιτς γεννά ελπίδες για καλή παρουσία σε αυτό το πρωτάθλημα και πείθει πως κάτι καλό γίνεται. Αλλωστε, όταν η στατιστική… πιάνει δουλειά και μετρά τα επιθετικά κατορθώματα στη Λεωφόρο και πόσο (πολύ) καιρό είχαν να συμβούν ανάλογα, τότε σημαίνει πως πολλά κυλούν ομαλά.

Να κοιτάξουμε όμως και την άλλη εικόνα; Ναι μεν ο Παναθηναϊκός ως γηπεδούχος «πνίγει» αντιπάλους και έχει μέχρι στιγμής σημειώσει 13 γκολ με θαυμαστή επιθετική συγκομιδή σε κάθε παιχνίδι, ωστόσο εκτός έδρας δεν τα πηγαίνει τόσο καλά. Ηττες με ΠΑΣ και Αρη, ισοπαλία με τον Ολυμπιακό στο Γ. Καραϊσκάκης. Το αξιοσημείωτο; Δίχως να έχει σημειώσει γκολ! Εδώ παρατηρείται, δηλαδή, μια εντυπωσιακή αναντιστοιχία στα επιτεύγματα και τους αριθμούς των φορ. Επιθετική πληρότητα στα μέσα, αφλογιστία στα έξω. Προφανώς και αυτό είναι κάτι που θα απασχολεί τον προπονητή. Γιατί καμιά ομάδα δεν μπορεί να προχωρήσει με σταθερά βήματα αν σαρώνει εντός και τρεκλίζει μακριά από το σπίτι της. Πολύ απλά γιατί θα χάνει όχι μόνο όσα κερδίζει αλλά και τις εντυπώσεις. Η ισορροπία, συνεπώς, ένα από τα κλειδιά για το εγγύς μέλλον. Αρχής γενομένης από το ερχόμενο παιχνίδι με αντίπαλο τον Αστέρα στην Τρίπολη, ο Παναθηναϊκός πρέπει να δείξει και εκεί χαρακτήρα. Ας πούμε ότι θα είναι ένα τεστ για τη συνέχεια. Ωστε να ζεστάνει ακόμη παραπάνω το κοινό του που ήδη με όσα βλέπει στο χορτάρι της Λεωφόρου κάνει σχέδια για αξιοσημείωτη πορεία.